Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 25 Ιουνίου 2025
Νερό μονάχα εγύρευε· τώδινα εγώ 'ςτά χέρια, Έπινε με χαμόγελο, κ' εχάνονταν 'ςτά δέντρα..... Απόψε επαραθάρρεψε και μούπε ... λόγια αγάπης. Εγώ τον μάλωσα βαρηά, κι αυτός μ' απολογήθη Και μούπε με παράπονο πώς άρρωστος θα πέση, Και σαν το μάθη η μάνα του, θε να μου κάμη μάγια... Κρύψε με, μάνα μου βαθειά και πρόλαβε τα μάγια.
Και πάλιν δε διά να μη αναθέση εις αυτά να κρίνουν τι πρέπει να πληρώση ή να πάθη όστις κάμη καμμίαν από αυτάς τας αδικίας, αλλά να νομοθετήση ο ίδιος δι' όλα μικρά και μεγάλα, είναι σχεδόν αδύνατον. Ποίος λόγος λοιπόν έρχεται κατόπιν από αυτά; Ο εξής, ότι άλλα μεν πρέπει να αναθέση εις τα δικαστήρια, άλλα δε δεν πρέπει να αναθέση εις αυτά, αλλά ο ίδιος να τα νομοθετήση.
— Θα είνε τελώνιο, που εκάθισε στα πινά της σκούνας, έλεγεν ο είς. — Θα είνε θαλασσινό όρνιο, που γητεύει τα πουλιά, έλεγεν άλλος. — Είνε θαλασσαετός!.... είνε σακκάς, πελεκάνος!.... — Είνε γλάρος!... — Μωρέ είνε μπούφος! είπεν είς γηραιός θαλασσινός. — Μα γιατί έχει σαν ανθρωπινό μούτρο; Τας ημέρας εκείνας ο καπετάν Στέφος ο Γιαρής επεριμένετο να φθάση, διά να κάμη Χριστούγεννα εις το χωρίον.
Πρέπει να κάμη αφτή τη σπουδή έργο ζωής και να ξέρη όσα λεν, όσα γράφουν οι γλωσσολόγοι κ' οι νεογλωσσολόγοι στην Εβρώπη. Δεν είναι μεγαλήτερος κόπος και πιο δύσκολη τέχνη, παρά να μπορέση κανείς να μελετήση μια γλώσσα ζωντανή, ας πούμε γλώσσα ενός χωριού, ή ό τι χωρικά κι αν είναι.
Και αν κάποτε μας φεύγη, και είναι δυνατόν να την επαναφέρωμεν, αυτό πρέπει να κάμη πάντοτε ο καθείς όσον ημπορεί εις όλην του την ζωήν. Πολύ ορθά, και παραδεχόμεθα όσα λέγεις. Και όμως προ πολλού εσυμφωνήσαμεν ότι αγαθοί είναι όσοι είναι ικανοί να εξουσιάζουν τον εαυτόν των, κακοί δε όσοι δεν είναι ικανοί. Πολύ ορθά ομιλείς.
Την πολλή σου εξυπνάδα εις ενέργειαν να βάλης Κι' ασπροπρόσωπον το έθνος των ελλήνων συ να βγάλης· Και εάν κανείς θελήση να σου κάμη τον τεχνίτη, Δίχως καν στιγμή να χάσης, ευθύς έμπα του στη μύτη, Για να δείξης πως ο έλλην, όταν θέλη, ειμπορεί Να τα βάλη με τον Βίσμαρκ και με τον Σαλισβουρύ.
Τα παιδιά την έβλεπαν ακίνητα, με αγάπη. Σε λίγο μπήκε ο γαμπρός της· δουλευτής άνθρωπος εφαινότανε· εφίλησε το χέρι της γιαγιάς και είπε σιγά της γυναίκας του. — δεν είνε καθόλου καλά η μάννα . . . Σε λίγο από το διπλανό σπίτι ακούστηκε λεπτή γλυκειά φωνούλα να ψάλλη «Χριστός γεννάται». Η κόρη πήγε να κάμη καφέ της μάννας της.
Ευθύς ως ανεχώρησεν ούτος, ο μπάρμπα-Δημήτρης ο Καμπογιάννης, έβγαλεν εις το φανερόν τας δύο πλήρεις στάμνας, και επειδή ο ιερεύς δεν εννόει, εξηγήθη και είπεν: — Είχα νερό, μα ήθελα να τονε παιδέψω, τον αφιλότιμο... Ακούς εκεί, να μου κάμη γρουσουζιά χρονιάρα μέρα, να μου κόψη μεζέδες απ' το σφαχτό, ενώ το έψηνα, και να μην πάρω κάβο!...
Το στοϊκόν ήθος οπού ο Άγγλος περιηγητής απο- δίδει εις τον Βηλαρά, ήτον ίσως κοινόν εις όλους τους αληθινά πεπαιδευμενους της Ελλάδος· επειδή, εις το πέλαγος των ηθικών παθημάτων οπού ευρί- σκετο η πατρίς και το έθνος, τι άλλο ημπορούσε να κάμη τον ευαίσθητον σπουδαίον να ανθέξη, παρά μία καρτερία υπερβολική, οπού στα μάτια κάθε ξένου έπρεπε να νομισθή στοϊκισμός ;
Ο δε νομοθέτης, όταν ημπορή να ωφελήση, έστω και ολίγον, και αν αυτό δεν συνέβαινε κατ' αυτόν τον τρόπον, καθώς και τόρα η συζήτησίς μας το ώρισε, και ετολμούσε περισσότερον από κάθε άλλο χάριν του αγαθού να ψεύδεται προς τους νέους, άραγε υπάρχει κανέν άλλο ψεύδος ωφελιμώτερον από αυτό και περισσότερον ικανόν να κάμη όλους όχι με την βίαν αλλά εκουσίως να κάμνουν τα δίκαια;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν