Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 8 Ιουνίου 2025
— Αυτός τον έφαγε και το μακαρίτη! αναστέναξε ο Μαθιός. Το σκουλήκι στην καρδιά. — Την αγαπούσε το λοιπόν με τα σωστά του; ρώτησε ο Θανάσης. Εγώ έλεγα πως χωράτευε. — Γυρεύεις τώρα; είπε ο Γιαννιός. Εκεί που βρίσκεται, κι αν την αγαπούσε τηνέ ξέχασε. Πώς το λες αυτό; είπε ο Μαθιός χτυπώντας το ποτήρι του στο τραπέζι Ξέρεις τι γίνεται μαθές στον άλλον κόσμο; Γύρισε κανένας και σούφερε τα μαντάτα!
Τα λόγια αυτά της μάνας μου μ' άναψαν μέσ' 'ςτά στήθηα Άσβεστη φλόγα, κ' έλεγα πότε να μεγαλώσω Τα κλέφτικα τα άρματα 'ς τη μέση μου να ζώσω, Να πάω να ζήσω 'ς τα βουνά, μ' αγρίμια να φωλιάζω, Με τ' άλλα τα κλεφτόπουλα να πολεμώ να σφάζω.
Μου φαίνεται δε ότι ευκολώτερον είνε να σας διηγηθώ τα πράγματα κατά τον τρόπον που μου τα έλεγε κάποτε η ξένη αυτή, ελέγχουσα τα όσα της έλεγα.
Το Βαγγελιό όμως τάκουε με πολλή σοβαρότη και δεν άφηνε να χάση λέξη. Σένα γράμμα έλεγα ότι, όπως ήτονε πάντα στο νου μου, συνείθιζα λίγο κατά λίγο να νομίζω πως ήτο μαζή μου πραγματικά κι ότι με συντρόφευε στο διάβασμα· κέτσι εύρισκα όρεξη να διαβάζω. — Πούνε γραμμένο αυτό; είπε με πολλή ζωηράδα το Βαγγελιό. Της έδειξα το μέρος κιαυτή πήρε την επιστολή και φίλησε την περικοπή κείνη.
— Μα κ' εμείς γλυτώσαμε με το κολύμπι, είπε γελών ο νεώτερος των ναυαγών. — Ναι, γλυτώσατε, δε λέω, επανέλαβεν απτόητος ο χωρικός, μα να ήμουν εγώ . . . με το κολύμπι . . . θα γλύτωνα και το καΐκι . . . Ας είνε, τι σας έλεγα; Α! ναι για τον παραπαππού μου που έχασε τη μαγκούρα του. Την Κυριακή, σαν επήγε στο χωριό να ψωνίση, βλέπει ένα γέρο βαρκάρη κ' εκρατούσε μια μαγκούρα.
Εμειδία, και ήτο ευμενής. — Τι σας ήρθε, βρε παιδιά, κυριακάτικα και δε μ' αφήσατε δυο ώρες τώρα να χαρώ τον μεσημεριάτικο τον ύπνο μου, νταπ, ντουπ, ντουπ, ντουπ, δύο ώρες; Κ εγώ το είχα πάρη δίπλα ανάμεσα στης κουμαριές, στον ίσκιο ενός ορνιού, κ' έλεγα να χορτάσω τον ύπνο. — Τίποτα, μπάρμπα Τριαντάφυλλε, τίποτα, είπεν εν αμηχανία ο Νικολός.
Εκείνο όμως που τα κάμνει να είναι πραγματικώς ωραία, καθώς έλεγα προ ολίγου, είτε φαίνονται είτε όχι, πρέπει τόρα να προσπαθήσωμεν να το ειπούμεν τι είναι. Διότι αυτό ζητούμεν να εύρωμεν, αφού ζητούμεν το ωραίον. Ιππίας. Ναι, αλλά το πρέπον, Σωκράτη μου, όταν παρευρίσκεται, τα κάμνει και να είναι και να φαίνωνται ωραία. Σωκράτης.
Ερυξίας Ναι, μα τον Δία• διότι αν έλεγα το εναντίον, θα ήμην τρελλός• νομίζω δε ότι δεν είναι κανείς όστις να μη ομολογήση τούτο. Κριτίας Και όμως, και εγώ νομίζω ότι κανείς δεν είναι τον οποίον να μη κάμνω να συμφωνήση με εμέ, ότι είς τινας ανθρώπους το να πλουτώσιν είναι κακόν διότι αν γενικώς τούτο ήτο καλόν, δεν θα εφαίνετο είς τινας κακόν.
Αυτό λοιπόν έλεγα, ότι δηλαδή όστις γνωρίζει τον ένα από τους δύο και τον βλέπει και έχει γνώσιν αυτού από την αίσθησιν, ποτέ δεν θα νομίση ότι αυτός είναι κάποιος άλλος τον οποίον γνωρίζει και βλέπει και επίσης έχει γνώσιν αυτού από την αίσθησιν. Δεν ήτο αυτό; Θεαίτητος. Μάλιστα. Σωκράτης.
ΜΑΚΔΩΦ Ω Βάγκε, Βάγκε, Βάγκε! Τον Δώγκαν τον εσκότωσαν! ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Ω, συμφορά! ω, φρίκη! Εδώ 'ς την στέγην μου! ΒΑΓΚΟΣ Φρικτόν όπου και αν συνέβη! 'Πέ ότι έσφαλες, Μακδώφ, 'πέ μου πως ήτο ψεύμα. ΜΑΚΒΕΘ Αν ήτο και απέθνησκα πριν τούτου μίαν ώραν, θα έλεγα πως έζησα ζωήν ευτυχισμένην!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν