Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 28 Ιουνίου 2025
— Τώρα; Οργιές και μπόγια Πάνε τα Γαλαρόκαμπα, το Κουρμολιάσα σιάδι. Ο Τσάρκος, η Κουρκούμπετα, η Γκάλτσα, η Τσάγια ο Μπάρρος. Δεν ξεχωρίζουν πούπετα. — Και 'ς το χωριό; — Νυχτέρι Θάχουν απόψε σπίτι μας. Του Τρίκκα τα πουρνάρια Κούτσουρα τετραπανωτά θα καίγουν 'ς τη γωνιά μας, Και παραστιάς ολόγυρα, μέσ' αφ' τον πυρομάχο, Της γειτονιάς αραδιαστές θα κάθονται η κοπέλλες.
Ταλέτρι τρίζει 'ς τώργωμα ... Ήταν η γη χερσάδα Και το γενί θαμπή βαθειά... Το γήμορο δικό μας... Ψυχή, παιδιά μου, 'ς τ' άρματα!.. Τούπε ο Θεός θα γένη! Να μη σας λείψη το νερό... Γέρο Διαμάντη, Μήτρε, Σταθήτε σεις εδώ μ' εμέ ... 'Σ τη θέση του καθένας. Εσκόρπισαν ολόγυρα. Ποιος πιάνει ένα θυμάρι Και ποιος κρατεί μια λοιδοριά, τ' αφωρεσμένο δέντρο.
ΡΟΖΕΝΚΡΑΣ Και ο μερικός θνητός χρεωστεί μ' όλην την ρώμην, με τ' άρματ' όλα της ψυχής, να προφυλάξη τον εαυτόν του, αλλά πλειότερον εκείνος, οπού με την πνοήν του ταις ζωαίς στηρίζει πολλών ανθρώπων· όταν σβύνεται ηγεμόνας δεν απεθαίνει μόνος, αλλά κάτω σέρνει, ως καταβόθρα, εκείνα οπού 'ναι ολόγυρά του· τρανός τροχός 'ς την κορυφήν βουνού στημένος, υψηλοτάτου, και μικρότερ' άλλα υπάρχουν πράγματα μύρια 'ς ταις θεόραταίς του ακτίναις σφικτά πιασμένα, και, όταν ροβολήση εκείνος, την βροντερήν καταστροφήν του συνοδεύει κάθε προσκόλλημά του και μικρόν αν ήναι.
Αλλά μαζί με τη λάμψη και τη δροσερή ανάσα των λουλουδιών χύθηκε και σα μια θλίψη βαθειά ολόγυρα.
Έλαμπε το φεγγάρι, και θωρώντας την ομορφιά εκείνη ολόγυρά μου, συλλογιούμουν αν είταν αλήθεια αυτό που έτρεξε κάτω στο τραπέζι, α γίνεται να ζη στον κόσμο Ρωμιός που να λέη τέτοια λόγια με την καρδιά του. Είμουνα σαστισμένος.
Ούτε το χαμομήλι Ούτε η χολάτη η κυκλαμιά. Ολόγυρά του σπλόνοι Και δρακοντιαίς φαρμακεραίς. 'Σ το χώμα κάπου κάπου Σπαρμένα ραχοκόκκαλα, που τάχε ξεσαρκώση Ο τραπεζίτης του σκυλιού, του κόρακα το νύχι, Εσέποντο χωρίς ταφή.
Στη μεγάλη στράτα οι διαβάτες ήσαν εύθυμοι, ζωηροί, άλλοι γελούσαν, άλλοι καμάρωναν, άλλοι μιλούσαν δυνατά, με χειρονομίες και σχήματα. Οι πυκνές δενδροστοιχίες άπλωναν την παχειά τους σκιά στο δρόμο. Ο κάμπος ήτανε ολόγυρα γεμάτος από ανεμώνες. Γύρισα και ρώτησα πάλι τον παραλυτικό: — Γιατί το δρομαλάκι αυτό είναι έρημο και γιατί κανένας δεν πηγαίνει από κει;
Άχνιζε τώρα κατά τη δύσι του το φεγγάρι και στ' ανατολικά κορφοβούνια, εκεί που πρώτα έλαμπε ο Γελαντζής, έσκαε ο Αυγερινός τώρα. Ο Μπάρρος, ο Καταρραχιάς, τ' Αυτί, η Νύφες κι άλλες ολόγυρα κορφές ασπρογάλιαζαν στο γλυκοχάραμμα.
Άρχισε να βαραίνη τώρα ολόγυρα η λύπη που τη σέρνει πίσω του το κάθε γλέντι, η κάθε δυνατή χαρά Ο ήλιος έκατσε, δεν πάμε να κάτσωμε κ’ εμείς σε κανένα ζαχαροπλαστείο; ξεροστάλιασα στα πόδια μου! είπε ο «χοντρέλης» που τον έλεγαν Περικλή κ’ ήτονε μαραγκός.
Υπήρχε δε και θυσιαστήριον ανάλογον κατά το μέγεθος και κατά την εργασίαν με αυτά τα καλλιτεχνήματα. και τα ανάκτορα επίσης τοιαύτα, ώστε ν' αρμόζουν και εις το μεγαλείον του κράτους και εις τα στολίσματα, τα οποία ήσαν ολόγυρα εις τους ναούς.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν