United States or French Guiana ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΑΜΛΕΤΟΣ Περίφημα, 'ς την ζωήν μου· με την τροφήν του χαμαι- λέοντος· αέρα τρώγω, φουσκωμένος ελπίδαις· όμοια δεν ημπορείς να τρέφης τα καπώνια σου. ΒΑΣΙΛΕΑΣ Δεν έχω τι να κάμω με αυτήν την απάντησιν, Αμλέτε· αυτά τα λόγια δεν μου ανήκουν. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Μάλιστα, Κύριέ μου, κ' ευδοκίμησα ως ηθοποιός. ΑΜΛΕΤΟΣ Και ποίο πρόσωπο έπαιξες;

Να· πάρε τον ιδικόν μου, και ζήτησε άλλον ένα από τας κόρας σου. ΛΗΡ Πρόσεχε, κύριε, να μη παίξη ξύλον. ΓΕΛΩΤ. Η αλήθεια είναι μία σκύλα και της πρέπει ν' αλυσοδένεται και να τρώγη ξύλον, ενώ τα χαδευμένο σου σκυλάκι βρωμολογά, ’ξαπλωμένο εμπρός εις την φωτιά. ΛΗΡ Αυτά τα λέγεις να με πειράξης! ΓΕΛΩΤ. Άκουσε να σου μάθω ένα γνωμικό. ΛΗΡ Λέγε.

Κατέβηκε έπειτα ο Αυτοκράτορας από την ασπίδα, και ξαναμπήκε στην αίθουσα όπου είχε φορεθή, έβαλε τη βασιλική χλαμύδα και τη διαμαντένια κορώνα, και ξαναβγήκε στο κάθισμα, φωνάζοντας ο λαός «Σεβαστέ», κι ο στρατός «Αύγουστε». Σα σώπασε ο κόσμος, προσφέρθηκε στο Βασιλέα έγγραφο, ο Βασιλέας τόδωσε του γραμματικού, κι ο γραμματικός διάβασε μεγαλόφωνα τη βασιλική Προσφώνηση, αντισκόβοντας κάθε λίγο ο λαός και φωνάζοντας, «Κύριε ελέησον, Υιέ Θεού, Συ αυτός ελέησον, Αναστάσιε Αύγουστε του βίγκας. ευσεβή Βασιλέα ο Θεός φυλάξοι», κι άλλα παρόμοια.

ΟΡΑΤΙΟΣ Ουδέ ένα ιώτα περισσότερο, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Η περγαμηνή δεν γίνεται από τραγοτόμαρο; ΟΡΑΤΙΟΣ Μάλιστα, Κύριέ μου, και από βωδοτόμαρο ακόμη. ΑΜΛΕΤΟΣ Ειπέ ότι είναι τράγοι και βώδια όσοι νομίζουν πως με αυτήν ασφαλίζονται. — Θα ομιλήσω αυτού του ανθρώ- που. — Τίνος είναι ο τάφος, άνθρωπε; ΑΜΛΕΤΟΣ Πραγματικώς δικός σου είναι, όσο στέκεσαι αυτού μέσα.

ΚΛΕΟΝΤ Μ' αποφεύγει με περιφρόνησι. ΚΟΒΙΕΛ Μου γυρίζει την πλάτη αναιδέστατα. ΚΛΕΟΝΤ Απιστία, που της χρειάζεται η μεγαλύτερη τιμωρία του κόσμου. ΚΟΒΙΕΛ Προδοσία, που της χρειάζονται χίλιες μπάτσες ΚΛΕΟΝΤ Μην τολμήσης, σε παρακαλώ, να μου ξαναμιλήσης ποτέ γι' αυτήν. ΚΟΒΙΕΛ Εγώ, κύριε; ο Θεός να με φυλάξη! ΚΛΕΟΝΤ Να μη σκεφθής ποτέ να μου δικαιολογήσης την απιστία της. ΚΟΒΙΕΛ Μη φοβάστε.

Κύριε Άνθρωπε! θα καταδεχθής τάχα να εξηγήσης εις έν αμαθές και ανόητον πτηνόν τι παριστάνει η θαυμασία αυτή εικών; Ο Άνθρωπος εστράφη εις την φωνήν μου, με παρετήρησε περιφρονητικώς και δεν απήντησε. Τότε ο Σκύλλος απήντησεν αντ' αυτού: — Ματαίως περιμένεις απάντησιν· αυτός μόνον εις εμέ ομιλεί, και όμως εγώ δεν του απήντησα ποτέ. Βλέπεις ότι με έχει δεμένον;

Περιφρονούνται εδώ οι συνταγές μου και αποκλείεται η χρήσις του φαρμάκου που διώρισα. ΑΡΓΓΑΝ Κύριε, όχι . . . κ. ΠΥΡΓΓΟΝ Αυτό είνε μεγάλη θρασύτης, είνε επανάστασις του ασθενούς κατά του ιατρού! ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Είνε φοβερό πράγμα! κ. ΠΥΡΓΓΟΝ Ένα κλύσμα που είχα την ευχαρίστησι να συνθέσω μόνος μου . . . ΑΡΓΓΑΝ Όχι εγώ . . . κ.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ Αυτό συμβαίνει, πατέρα μου, γιατί βλέπω πως μου μιλούσες για άλλο πρόσωπο κ' εγώ ενοούσα άλλο. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Μα πώς, κύριε, σας πέρασε μια τέτοια κωμική ιδέα; Με τόση περιουσία που έχετε, θέλετε να δώσετε την κόρη σας σ' ένα γιατρό; ΑΡΓΓΑΝ Μάλιστα. Τι ανακατεύεσαι συ, πανούργα, αναιδεστάτη; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Θεέ μου! Μην αφαρπάζεσθε.

Ώστε . . . είνε αδύνατον απόψε . . . να λάβωμεν την τιμήν . . . Δεν ηξεύρετε πώς λυπούμαι, κύριε Διευθυντά . . . σας βεβαιόνω . . . μ' έρχεται να σκάσω . . . — Α! τίποτε, τίποτε . . . απαντά ψυχρώς ο κ. Παρδαλός, εύχομαι να ήνε περαστικά . . . Η Κυρία Παρδαλού ουδέν λέγει.

Λαβών τον Ιησούν από της χειρός ή από του ιματίου, τον είλκυσεν έν ή δύο βήματα παράμερα από τους άλλους μαθητάς, και ήρχισε να συμβουλεύη, να διδάσκη, να επιτιμά τον Ιησούν. «Ιλεώς Σοι, Κύριε» είπε, Θεός φυλάξοι, τούτο δεν θα γείνη εις Σε!