Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 6 Ιουνίου 2025
Εδώ αληθώς τα έχασε. Ούτε τάφρος πλέον, ούτε γεφύρια συνδέοντα τας βραχώδεις πλευράς της, ούτε μάνδραι κατηρειπωμέναι, ως άλλοτε, ούτε οικόπεδα αναπεπταμένα εις πάσαν του παροδίτου ανάγκην. Οικίαι εκατέρωθεν μεγάλαι, και πεζοδρόμια πλακόστρωτα, και σύρματα πολλαπλά τηλεγράφων, και δενδροστοιχίαι, και ικριώματα κολοσσιαία μεγάρων οικοδομουμένων.
Δυνατόν ο Χριστιανισμός να εξέπεσεν εν πολλοίς από του αρχαίου και μεγάλου ιδεώδους· δυνατόν να έχασε κάτι εκ της παρθενικής αγνότητός του.
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ Δυστυχισμένε σύζυγε, τόσο καλός που είσαι τέτοια γυναίκα άδικα πώς χάνεις! ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ Ο αφέντης θα καταλάβη τι έχασε, μονάχα όταν το χάση, ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ Ώστε δεν μένει πια καμμιά ελπίς; ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ Καμμιά δεν μένει. Ήλθε η μέρα που έγραψεν η Μοίρα να πεθάνη. ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ Μέσ' στο παλάτι έγινεν ό,τι έπρεπε να γίνη και ό,τι συνηθίζεται, σ' αυτάς τας περιστάσεις;
Εγώ άμα τον είδα, που τα έχασε: θάρρος, του είπα, Κλεινία, και απάντησε χωρίς συστολήν ό,τι σου φαίνεται το ορθότερον· ίσως απ' αυτό να βγη ανυπολόγιστος ωφέλεια για σένα. Εν τω μεταξύ όμως ο Διονυσόδωρος έσκυψεν ολίγον και μου είπε εις το αυτί, ενώ ολόκληρον το πρόσωπον του εμειδία: — Και μολαταύτα σου προλέγω, Σωκράτη, πως ό,τι και να απαντήση ο νέος θα πέση έξω.
Οι τέσσαρες λόγιοι είχαν προπορευθή τόσον, ώστε ο πέμπτος συνοδίτης τους έχασε, και δεν τους έβλεπε πλέον ούτε τους ήκουε. Πολύ δεν εβράδυνε να εννοήση ότι είχε χάσει τον δρόμον, και είχε στραφή, αυτός ή ο όνος του, ανατολικώτερον, προς βαθύ ρεύμα, υγρόν, σύδενδρον, σκιερόν, αναμέσον δυο υψηλών κορυφών. Εκεί ανεγνώρισε το μέρος. Ήτο το «Κρύο Πηγάδι».
Κ' η Ελένη, κόρη του Διός, τότ' εσοφίσθηκ' άλλο• απ' όπου επίναν, 'ς το κρασί τους έρριξε βοτάνι, 220 αντίλυπο και αντίχολο, π' όλα τα πάθη σβήνει. εις τον κρατήρα όταν σμιχθή, όποιος τα καταπίνη ολημερής δεν δύναται δάκρυ να στάξη κάτω, ουδέ μητέρ' αν έχασε, ουδ' αν και τον πατέρα, και ουδ' αν αδέλφι, ουδ' αν υιόν μονάκριβον εμπρός του 225 του σχίσουν με την μάχαιρα, και αυτός να τους θωράη• τέτοια 'χε βότανα σοφά του Διός η θυγατέρα, χρήσιμα, 'που της έδωκεν η ομόκλινη του Θώνα Πολύδαμνα, 'ς την Αίγυπτο, 'που βότανα έχει πλήθος, πολλά σμιγμένα χρήσιμα, πολλά θανατηφόρα. 230 ιατρός καθένας είναι αυτού παρ' όλους τους ανθρώπους σοφός, ότι προπάτορα γνωρίζουν τον Παιάνα. και μέσ' αφού το έρριξε κ' είπε να τους κεράσουν, πάλι με την αράδα της άρχισε και τους είπε•
Εκείνος όστις εκράτει το τόξον, στενοχωρούμενος εκ του σύνεγγυς υπό των αντιπάλων του, δεν ηδυνήθη να το μεταχειρισθή· ο δε δεύτερος υπερασπίζετο διά του ακοντίου· εκτύπησεν εις τον μηρόν τον Ασπαθίνην και εις τον οφθαλμόν τον Ινταφέρνην, όστις έχασε μεν τον οφθαλμόν ένεκα του κτυπήματος τούτου, αλλά δεν απέθανεν.
Όταν είχε ανοιχτά τα παράθυρά του, ωρμούσεν η ζωή απέξω σαν Σατανάς κ' εσκόρπιζε το εγώ του μαζί με τη σκόνη του τραπεζού πέρα δώθε. Και τότε ένοιωθε τον εαυτό του τιποτένιον, άδειον, όπως ένα γυαλί που έχασε το μύρο του. Για τούτο σαν ήθελε να εργασθή σφιχτοσφαλούσε τα παράθυρά του για να κρατήση αναγκαστικά την ψυχή μέσα του.
Βριζούμαστε ανάμεσά μας, κλέβουμε ο ένας τον άλλον, τυραννούμε τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας; Έρχεται πάλι η γριά Σκλαβιά και μας παίρνει το βάρος. Ως και στη γλώσσα μας, η Σκλαβιά φταίει που έχασε τόσα και τόσα αρσενικά και θηλυκά. Ο Ζυγός κ' Η Αλυσίδα μένουνε, μένει κ' Η μαύρη μας η Μοίρα μαζί με ΤΟ γέρο το Θάνατο.
— Εγώ δεν θέλω ούτε 'ς τα μάτια μου να τον ιδώ πλέον, μα για το χατήρι σου πάμε, είπε μίαν ημέραν ο ένορκος, θέλων και να ξεσκάση, ως έλεγεν, απαρηγόρητος, διότι ο εισαγγελέας, ένας γέρος, πετσί και κόκκαλο από την κακίαν του, έλεγεν ο ένορκος, οπού ήθελεν όλο να καταδικάζη, για να δείχνη την κακίαν του, προσέθετεν ο ένορκος, τον εξήρεσεν εκείνην την ημέραν από μίαν δίκην ενδιαφέρουσαν και ήτο λυπημένος, ως να έχασε χρήματα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν