United States or Kuwait ? Vote for the TOP Country of the Week !
Άμε καλλιά σου απ' εδώ.... Μπιρπάντε...... ΙΑΤ.............Δεν πηγαίνω. ΑΣΤ. Αμέ καλλιά σου διάολε ς' τον άλυσο σε δένω, Να μην πατήσης πγια εδώ γιατί θα σε ξυλίσω. Και ούλα σου τα γιατρικά ς' τη χρεία θα τα χύσω. ΙΑΤ. Πλερώστε με τα γιατρκά πλερώστε και την κούρα, Όλα αυτά κοστίζουνε πενήντα πετσεδούρα .
Γυναικοδουλειές, ερωτοδουλειές, ξεράσματα. Εκεί στη γωνιά του εύρισκε την ησυχία του. Κάλλια μονάχος. Μονάχος ως που να φανή κανένας άνθρωπος σωστός, του παλαιού καιρού. Από το σούρπωμα ήτανε εκεί ο Μπαρμπα-Δημητρός. Αυτό το βράδυ είχ' αργήσει να φανή η παρέα του. Δηλαδή, να πούμε, ο Καπετάν Βαγγέλης. Ο Μπαρμπα-Δημητρός τράβηξε ωστόσο τα κρασάκια του, σιγά-σιγά.
Πάντα το βλέπω εκείνο το νησί, το νησί μας εκεί κάτω, που μυρίζει με τις γαζίες και που λαμποκοπή με τον ήλιο. Δε θα με πάη, δε θα με φέρη πια στην Πρίγκιπο το βαπόρι; Δε θανεβώ πάλε στον Άη Γιώργη; Αχ! φίλε μου, πέντε χρόνια που δεν την είδα τη Μοιρίτα. Να μην την ξαναδιώ και ποτές μου! Ίσως κάλλια που ζω, ίσως κάλλια να μην πεθάνω, για να γίνη κι αφτό καμιά μέρα.
Έτυχεν όμως ν' αρρωστήση η μεγάλη, και να χρειασθή γιατρό, ζουμί, στρώμα, φανέλλα και σκεπάσματα ζεστά. Εσυλλογιστήκαμε τότε πως κάλλια πάλι ήτανε να λιγοστέψη η προίκα της παρά να την πάρη ο χάρος, ας είναι και χωρίς προίκα. Έβγαλα με βαρειά καρδιά τρεις μετοχές από την κασέλα μου να δώσω να τις πουλήσουν εις το Χρηματιστήριον.
Β’ ΑΝΗΡ Και ο χοροδιδάσκαλος Καλλίμαχος θα φέρη απ' τον Καλλία πλειότερα νομίζεις να προσφέρη; Τι λες εκεί! ο άνθρωπος το βιος θα χάση τώρα! Α' ΑΝΗΡ Κακά μιλείς! Β' ΑΝΗΡ γιατί κακά; Δεν είδες ως την ώρα πως όλα τα ψηφίσματα τραβούν τον ίδιο δρόμο; εξέχασες τι έγινε στου αλατιού το νόμο; Α' ΑΝΗΡ Α, βέβαια. Β' ΑΝΗΡ Κ' εξέχασες και τάλλα τα ψηφίσματα, που βγήκαν για τα χάλκινα και κάλπικα νομίσματα;
Εκεί που πια δεν είναι ενέργεια καμιά, εκεί που σου κατάντησαν όλα αδιάφορα, που για τίποτις δε σε μέλει, εκεί μη γυρέβης τον παράδεισο, αν και φαίνεται παράδεισος να μην έχης έννοιες, πίκρες και καημούς. Κάλλια την κόλαση παρά τέτοια παράδεισο.
Απ' όσα ορδινάρησε τίποτζι να μη κάμτε, Μόνε ξαντό εις την πληγή με το τζερότο βάλτε. Κι' ως το πουρνό θα είν' καλά σας λέγω βεραμέντε, Θα γιατρευτή κι' η πληγή κι' ούλα περφεταμέντε. Κάμτε αυτό το γιατρικό, κοπγιάστε στη δουλειά σας, Γιατ' έχουμε υποθέσες και άμετε καλλιά σας. Αστυνόμος και ο Γραμματεύς.
Τότες πια τίποτις δε συλλογιούμαι, τίποτις δε νοιώθω, δε ζω, θυμούμαι τη Μοιρίτα. Ίσως έρθω καμιά ώρα να σε διώ εκεί κάτω, να διώ και λίγη θάλασσα. Την αποθύμησα. Μα ξέρεις που δε μου αρέσει και πολύ πολύ τώρα να σαλέβω. Είναι και κάμποσο μακριά. Κάλλια να μείνω εδώ που καταστάλαξα. Γράψε μου, στείλε μου κανένα βιβλίο νόστιμο, μίλησέ μου, σα θέλεις, και για γλωσσολογία ή και για γλώσσα.
Η αρχαία η γλώσσα δεν μπορεί σήμερα να είναι παρά μισή γλώσσα· η δημοτική είναι γλώσσα σωστή. Κάλλια το λοιπό να μην τα θέλουμε όλα μισά.
Τι πειράζει πού και σε τι μέρος βρίσκεται κανένας, άμα βρίσκεις την ψυχή; Αντίς άξαφνα κανένας να πάη στη Νάξο, νανεβή απάνω στο βουνό, να κοιτάζη από κει πέρα τη θάλασσα, τον κάμπο, και να τα περιγράψη όλα, κάλλια να καθήση κανείς, που να πούμε, μέσα στην ψυχή του αθρώπου κι από κει, από την ψυχή του, να κοιτάζη θάλασσα, κάμπο, βουνά, κι αφτά να περιγράφη.
Λέξη Της Ημέρας