Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 9 Ιουνίου 2025
ΑΝΤΩΝ. Ξεσπάθωσε σύγχρονα και συ, και άμα σηκώσω το χέρι μου, κάμε και συ το ίδιο, και κτύπησε τον Γονζάλο. ΣΕΒΑΣΤ. Στάσου! ένα λόγο μοναχά. Μουσική. Ο ΑΡΙΕΛ μεταμπαίνει αόρατος. Τραγουδάει στο αυτί του ΓΟΝΖΑΛΟΥ. Ενώ κοιμάσ' αμέριμνα, Καιρό δεν χάνει η άγρυπνη Κοντά σου η Προδοσιά. Αν θέλης τη ζωούλα σου, Διώξε τον ύπνο, πρόσεχε. Σήκω, σου λέω, γοργά. ΑΝΤΩΝ. Λοιπόν γλήγορα κ' οι δύο.
ΣΕΒΑΣΤ. Λέγε καλύτερα, όπου τάκλεψαν. Βγαίνουν ο ΚΑΛΙΜΠΑΝ, ο ΤΡΙΝΚΟΥΛΟΣ και ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ
ΑΝΤΩΝ. Ναι, όξω από τα μέσα για να ζης. ΣΕΒΑΣΤ. Απ' αυτά δεν είναι κανένα, ή λίγα. ΓΟΝΖ. Τι δύναμις και τι θυμός σ' εκείνη τη χλωρασιά! τι πρασινάδα! ΑΝΤΩΝ. Η γη, αλήθεια, είναι λιόκαυτη. ΣΕΒΑΣΤ. Μ' ένα κομμάτι πρασινάδα στη μέση. ΑΝΤΩΝ. Αυτός δεν σφάλλει παραπολύ. ΣΕΒΑΣΤ. Όχι· το μοναχό λάθος του πως είναι βλέπει τα πράμματα ανάποδα. ΣΕΒΑΣΤ. Καθώς είναι απίστευτα πολλά παράδοξα.
Αλλά σεις, άξιο ζευγάρι, — μπορούσα, κύριοι, να σύρω απάνω σας την οργή της Μεγαλειότητάς του, και να σας αποδείξω προδότες· τώρα δεν θέλω να φανερώσω τα μυστικά. ΣΕΒΑΣΤ. Ο πειρασμός μιλεί μέσα του.
ΠΛΩΡ. Τι; θα κρυώσουν τα χείλη μας; ΓΟΝΖ. Ο βασιλέας και ο υιός του δέονται! ας κάμουμε το αυτό κ' εμείς, διότι το ίδιο μας μέλλεται. ΣΕΒΑΣΤ. Σκάζω από τη χολή μου. ΑΝΤΩΝ. Πες που μεθυστάδες ερρίξανε τη ζωή μας! κύτταξ' εκείνον τον ληστή, τον πλατυλάρυγγα! α! να σε ξεπλύνουν δέκα φορές τα ρεύματα πριν αποπνιγής!
ΣΕΒΑΣΤ. Γιατί λοιπόν δεν βαραίνει ως και τα βλέφαρά μας; Εγώ δεν νυστάζω. ΑΝΤΩΝ. Ούτ' εγώ· τα λογικά μου είν' ελαφρά. Έπεσαν όλοι μαζή σαν ματιαγμένοι· τους έρριξε χάμου σαν αστροπελέκι.
ΑΝΤΩΝ. Ο λόγος του αξίζει περισσότερο από τη λύρα τη θαυματουργή! ΣΕΒΑΣΤ. Αυτός εσήκωσε όχι τα τείχη μοναχά, αλλά και τα σπίτια. ΑΝΤΩΝ. Ποιό άλλο πράμμα από τα αδύνατα θέλει του φανή πάλι εύκολο; ΣΕΒΑΣΤ. Μετακομίζει σπίτι του, θαρρώ, τούτο το νησί, στην τσέπη του, και το χαρίζει μήλο του παιδιού του. ΑΝΤΩΝ. Και σπέρνοντας στη θάλασσα τους σπόρους του βγάνει όξω και άλλα νησιά. ΓΟΝΖ. Πώς;
Είμαι βέβαιος ότι εβγήκε στη γη ζωντανός. ΑΛΟΝΖ. Όχι, όχι, τον έχασα. ΣΕΒΑΣΤ. Κύριε, για τη μεγάλη συμφορά κάτεχε χάρι του εαυτού σου, που δεν ηθέλησες να μακαρίσης την Ευρώπη μας με τη θυγατέρα σου, αλλά επροτίμησες να την χάσης μ' έναν Αφρικανό· κ' εκεί τολιγώτερο που μπορεί να πάθη είναι να βρίσκεται εξωρισμένη από τα μάτια σου που τώρα την κλαίουν. ΑΛΟΝΖ. Παρακαλώ σε, πάψε.
Όσο για τους άλλους, αυτοί θέλει μας ακούνε με την προθυμία, που ο γάτος γλύφει το γάλα· θέλει βαρούν την ώρα σε ό,τι ειπούμ' εμείς, που αρμόζει του καιρού. ΣΕΒΑΣΤ. Ακολουθώ, φίλε, τα καμώματά σου. Όπως εσύ απόκτησες το Μιλάνο, ομοίως κ' εγώ παίρνω τη Νεάπολη· ξεσπάθωσε· ένα κτύπημα σ' ελευθερώνει από το δόσιμο που πληρώνεις, κ' εγώ, ο βασιλέας, θέλει σ' αγαπώ.
ΓΟΝΖ. Ανίσως μου έδιναν να φυτέψω τούτο το νησί, κύριέ μου — ΑΝΤΩΝ· θα το εφύτευε τσουκνίδα. ΣΕΒΑΣΤ. Ή ξυνόχορτο, ή μολόχα. ΓΟΝΖ. Και αν ήμουν ο βασιλέας του νησιού, τι ήθελα να κάμω; ΣΕΒΑΣΤ. Θα σου έλειπε το κρασί, και δεν θα μεθούσες.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν