Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 31 Μαΐου 2025
Τό νύχι αιμάτωνε μες 'ς το στουρνάρι Έχωσε τάρματα και το ψωμί 'Σ το λείψανο έστρωσε χλωρό γρυπάρι, Το μνήμα εσφράγισε, σκύφτει, φιλεί. Βαστά το δάκρυ του, το καταπίνει Δεν εξανάσαινε μην προδοθή, Κυττάζει ολόγυρα, πετιέται, χύνει, Τρέμει 'ς τον πόλεμο μη δε βρεθή. Βλέπει το Τρίκορφο σφίγγεται, φτάνει Το λιανοτούφεκο πέφτει πυκνό. Σέρνει 'ς τα δόντια του το γιαταγάνι Ρουφά ανυπόμονα φλόγα, καπνό.
Του Ρωμιού δεν του λείπει η αξιοσύνη να κυβερνιέται πολιτικά ο ίδιος, μα πρέπει μονάχα πρώτα να νοιώσει, με τι τρόπο έζησαν και ζουν οι Έλληνες στον κόσμο, ποιος κοινοτικός οργανισμός τους βαστά.
— Βάστα, Μαριγούλα, εχαιρέτισεν ο ναύκληρος, παραθαρρύνων τον καπετάν-Γιακουμήν, υπό τας μουσικάς χείρας του οποίου εγλυκοστέναζε το χρυσοστόλιστο τσιβούρι, μαλακά ερειδόμενον επάνω εις το στήθος του, τορευτόν, χρυσοκέντητον.
Κ' ένας ξένος είναι άξιος να βρη μέσα στη γραμματική τον τύπο τάς την αιτιατική τές ή τίς μόνο ένας Γραικός μπορεί να τη γνωρίζη, χωρίς να τη διή γραμμένη στα βιβλία. Στην Εβρώπη, όλος ο κόσμος μαθαίνει τα ελληνικά στο σκολειό· κανένας Εβρωπαίος όμως δε θα πη πού βάσταξε ταρχαίο το τάς, σαν που το βαστά σήμερα ο λαός, λέγοντας τές ή τίς.
Εδώ θα ρέψεις, κι' η γενιά ας σου βαστά απ' τη λίμνη 390 τη Γύγια, οπούχει γονικό μετόχι σας στην άκρη, κοντά στου Χύλλου τα νερά, στα κύματα του Χέρμου.»
Τέντοσε τα μπροστινά σου· Στήλοσε τα κερατά σου· Βάστα φίλε, μη σπαράξης, Για να ιδής και να θιαμάξης. Είπε κι' έκαμε το πράμμα. 735 Όξω ερρίχτηκε εντωάμα· Κιαπέ σκύφτει και γελάει, Και τον Τράγο περγελάει. Που φωνάζει, φιληνάδα, Ήρθεν η δική μου αράδα. 740 Μον η πόνηρη εκείνη Τέτια απόκρισι του δίνει·
— Ε, τώρα κατάλαβα, Έτσι, πες μου ντε! — Μόνον να θυμάσαι πρώτα-πρώτα να λες τα πειο πολλά από ό,τι περιμένεις να πάρης. Ταις άλλαις ημέραις οι έμποροι λένε ό,τι βαστά η ψυχή τους, σήμερα λένε ό,τι τους κατέβη . . . — Τώρα κατάλαβα. Έννοιά σου!
Κι αφτό τι θα πη; Θα πη που στα χίλια εκατό και τόσα — γιατί τότες συμπεραίνω να στιχουργήθηκε αφτό το ποίημα — δεν τους έφτανε μόνο ναντιγράφουν τον Ισοκράτη· είταν και μερικοί που διάβαζαν τα ελληνικά, για να τα μεταφράσουν. Ο Σπανέας με τον παραινετικό του λόγο βαστά τη σειρά του κ' έχει την ιστορική του σημασία. Μας δειχτεί πλάγι πλάγι το μεσαιώνα με τα παλιά τα χρόνια.
ΜΑΛΚΟΛΜ Τώρα είσ' άνδρας! Έλα 'δώ! 'ς τον βασιλέα 'πάμε. Το στράτευμα είν' έτοιμον. Αφίνομεν υγείαν και ξεκινούμεν. — Ώριμος να πέση είν' ο Μάκβεθ, αι δε δυνάμεις τ' ουρανού στήνουν τα σύνεργά των. Αρκέσου μ' όσην' ο Θεός παρηγοριάν σου στείλη. Όσον η νύκτα κι' αν βαστά, η 'μέρα θ' ανατείλη! Εν Δουνσινάνη. Προθάλαμος εν τω μεγάρω.
Μα φαίνεται πως έχει μέσα του κάτι. — Γιατί δεν το βαστά εκεί που τόχει; του κάμνω και γω. Χαμογέλασε το παιδί και μου έδειξε πάλε το Άστυ. — Τρώγουνται, λέει. Είναι νόστιμο το ξαδερφάκι μου πολύ. Μετρημένα τα λόγια του, μα σωστούτσικα. Ναι! τρώγουνται πάρα πολύ. Έτσι μοιάζει πως είναι, και δε γιατρέφτηκε ακόμη το κακό.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν