United States or Peru ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και τότε η δέσποινα θεά, η βοϊδομάτα η Ήρα, πήρε να δει πώς του Διός το νου να ξεγελάσει. 160 Κι' αφτή η βουλή τής φάνηκε σαν πιο καλή στο νου της· να πάει στην Ίδα μ' όλες της τις χάρες στολισμένη, μήπως ποθήσει άμα τη δει ναν της χαρεί τα κάλλη, κι' ύπνο θαν τούχυνε στερνά βαθύ και ξεκουράστη πας στα βαριά του βλέφαρα και λιγωμένα σπλάχνα. 165
Ολημερίς επήγαινα, και 'ς του ήλιου τη δύσι 'Σ τη Λήμνο κάτω έπεσα, ψυχήν με πολλά 'λίγην. Κ' ευθύς εκεί σαν έπεσα μ' εσήκωσαν οι Σίντες. Έτσ' είπε· κ' η ασπράγκαλη εχαμογέλασ' Ήρα. Κι' απ' τον υιόν της δέχθηκε γελώντας το ποτήρι. Κέρασ' αυτός και τους θεούς τους άλλους επιδέξια, Απ' τον κρατήρα χύνοντας νέκταρ γλυκόν εις όλους.
Τότες τ' απάντησε η θεά, του Δία η θυγατέρα «Ήρθα οχ τον ουρανόνε εγώ να πάψω το θυμό σου, αν θες ν' ακούσεις, κι' η θεά μ' έχει σταλμένα η Ήρα, που συλλογή ίση και των διο σας έχει κι' ίση αγάπη.
Αλλά κατόπι ρίχνοντας πικρό κ' εκείνους βέλος Χτυπούσε· και πυκνές φωτιές νεκρών εκαίγαν πάντα. 'Μέραις εννιά 'ς το στράτευμα έτρεχαν θεού βέλη. 'Σ ταις δέκα κάλεσ' εις βουλήν λαόν ο Αχιλλέας. Αυτόν εφώτισ' η θεά ασπραγκαλιάρα Ήρα, Λυπούμενη τους Δαναούς, ότ' έβλεπε 'παιθαίνουν. Λοιπόν σαν εσυνάχθηκαν, και κάθησαν αντάμα, Ο γοργοπόδης Αχιλλεύς σηκώθ' εις τούτους, κ' είπε·
Τότες η κόρη απάντησε του Δία, η Αφροδίτη «Ήρα μου, σεβαστή θεά, του Κρόνου θυγατέρα, λέγε τι θες· μετά χαράς θα κάνω ότι μ' ορίσεις, 195 αν γίνεται η δουλιά που λες κι' αν μου περνά απ' το χέρι.» Τότες της λέει με διαβολιά η κρουσταλλόκορφη Ήρα «Δώσ' μου λοιπόν τον έρωτα, και δώσ' μου την αγάπη π' όλους στον κόσμο εσύ νικάς μ' αφτή, θεούς κι' αθρώπους.
Πρώτα στους ώμους κρέμασε την κροσσωμένη ασπίδα, φριχτή, που κύκλωθε παντού την τριγυρίζει ο Φόβος, και μέσα η τόλμη, η Όχτρητα, και τ' άχαρο Κυνήγι, 740 μέσα κι' η κάρα του φριχτού τεράτου, της Γοργόνας, άγριο κεφάλι σκιαχτερό και του Διός σημάδι. Κι' η Ήρα με το καμοτσί γοργά βαράει τα ζώα.
Τότε είπε κάτου απ' το ζυγό το παρδαλό πουλάρι, ο Ξανθός — κι' έσκυψε πικρά την κεφαλή, κι' η χαίτη 405 ξεχύθηκε όλη απ' το ζυγό κοντά στα πόδια χάμου — τι τούδωκε φωνή η θεά η μαρμαρόλαιμη Ήρα «Ναί, θα σε σώσουμε — θα δεις, θεόμορφε Αχιλέα — και τώρα ακόμα, μα η αβγή πλακώνει πια η στερνή σου.
Μέσα στο συρφετό κρυμμένοι, όλο και κουταμάρες ξεφωνίζουνε οι βαφτισμένοι. Τη Ρώμη βρίζουνε και για την πίστι τους γαυγίζουνε. θα τους τσακίσω, μα την Ήρα! ΑΓΙΟΣ ΔΗΜ. Ας υψωθή η προσευχή μου προς τον Κύριο, καθώς από του Άβελ το θυσιαστήριο των πρώιμων καρπών τα ζαχαρένια μύρα.. . . 1ος ΔΙΑΚΟΣ. Αυτός είπε: «Όταν τους πεθαμένους αναστήσω τα πρόβατα στα δεξιά του θρόνου μου θα στήσω.» Αλληλούια!
Λέξη Της Ημέρας