United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !
Σαν νοιώση τη δροσιά του μες στη ρίζα του, αναγαλλιάζει η φυλλωσιά του και τα κλαδιά του γλυκοσαλεύουνε και γλυκοτραγουδούνε. Μερακλίδικο δέντρο, μα την πίστι μου! Μόνο φωνή που δεν έχει να σου μιλήση σαν άνθρωπος. Ο Μαθιός ο γυρολόγος σήκωσε, το γεμάτο ποτήρι, που ήτανε στη θέσι του μακαρίτη, και το άδειασε στη ρίζα του δέντρου. — Έτσι συνήθιζε να το κάνη ο καϋμένος ο Πέτρος, είπε.
Ο Άγιος Δημήτριος μπαίνει σαν το φως από την κεντρικήν είσοδο και κρατώντας με τα χέρια παραμερισμένα τα καταπετάσματα. ΑΓΙΟΣ ΔΗΜ. Λες ψέμματα! Οι Χριστιανοί κανένα δεν φοβούνται άλλον από τον Θεό! Την πίστι δεν αρνούνται του κυρίου Ιησού και την ομολογάν στο φανερό! Ο έπαρχος της Θεσσαλίας!. . . ΓΑΛΕΡΙΟΣ. Ο Δημήτριος!. . . Δεν μπορώ. . . Κόλπος θα μου κατέβη!..,
Τότε ο Τριστάνος τους έφτασε, κ' εκάλπασαν μαζύ κι' οι τρεις, αμίλητοι, μέχρι το σπήτι του κυνηγιού. Κει κάλεσε ο Καερδέν τον Τριστάνο να κουβεντιάσουν, και του είπε: «Άρχοντα Τριστάνε, η αδερφή μου μού ωμολόγησε την αλήθεια για τους γάμους σας. Σε είχα αδερφό και σύντροφο. Αλλά δεν κράτησες πίστι, και ντρόπιασες το σύνδεσμό μας.
Και πώς τα χέρια της αδερφής μου κεντούν της χρυσές κλωστές στο άσπρο μεταξωτό. Μα την πίστι, ωραία αδερφή, με το δίκηο σου να σε λένε Ιζόλδη με τ' άσπρα χέρια!». Τότε ο Τριστάνος, ακούγοντας πώς τη λέγανε Ιζόλδη, την εκύτταξε πειο γλυκά, και χαμογελώντας.
Αλήθεια, πες μου, που στηρίζεται η πίστι η δική σας; Ποια λόγια λέτε μαγικά στην προσευχή σας; Δος μου και μένα να διαβάσω τους Ελληνικούς παπύρους. Μακρυά τους βεβήλους. . . Μακρυά τους βεβήλους. . . Στα λόγια σου έχεις κρυμμένο και τον κόπο και τον πόνο και δεν βλέπω με τι τρόπο θα ήταν βολετό το φως της σωτηρίας ν' ατενίσης. Πατημασιές ακούω. Κάποιος θε να μπήκε.
« Κι' Ομέρ — Βριώνης μυστικά » Μ' ερώταγε 'ς το δρόμο: » — Γίνεσαι Τούρκος, Διάκο μου, » Τη πίστι σου ν' αλλάξης, » Να προσκυνήσης 'ς το τζαμί, » Και το Αλλάχ! . . . να κράξης; — » Κ' εγώ πικρά τον ύβριζα, » Και πήρε φόβο, τρόμο.»
Δειλέ, πάγαινε να φορέσης γυναικεία φορέματα και να τυλίγης στην ανέμη με της σκλάβες γνέμματα. Πω! πω! ντροπή μου! ΑΓΙΟΣ ΔΗΜ. Καίσαρ, αυτή είνε η πίστι η δική μου και στους ανήμερους ανθρώπους, που έρχονται μουγκρίζοντας από αγνώστους τόπους, αυτά τα λόγια θε να πούνε οι Χριστιανοί κ' οι Βάρβαροι θα τα δεχτούνε, γιατ' είνε απλά και στην καρδιά μιλούνε. Είνε τρελλός!
ΣΩΚΡΑΤΗΣ Συ δεν είχες πίστι δώση πως θεές είνε και τούτες, ούτε ο νους σου το είχε βάλη. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Όχι, όχι μα τον Δία• εγώ είχα γνώμην άλλη, πως καπνός, δροσιά κι' ομίχλη ήτανε μονάχ' αυτές. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ε, 'ς αυτό δεν έχουν δίκηο; ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Μα σαν είν' αυτές Νεφέλες, πώς τους ήλθε, πες μου, κ' ήλθαν όπως κ' η θνητές κοπέλλες, με το να μην είν' κι' αυτές σαν και τούτες της θνητές;
ΙΩΝ Να ήμ' εγώ παιδί αυτού, που είνε γόνος του Διός! ΞΟΥΘΟΣ Αυτό για σένα ήτανε. ΙΩΝ Και θα μπορέσω τάχα εκείνους που μ' εγέννησαν στην αγκαλιά να σφίξω; ΞΟΥΘΟΣ Αν δώσης πίστι στο θεό. ΞΟΥΘΟΣ Αυτός ο λόγος που άκουσα τι ευχάριστος που είνε! ΙΩΝ Όπως κ' η μέρα η σημερινή. . . ΞΟΥΘΟΣ Την ευτυχία μου δίνει
Την πίστι των Θεών ότι παράτησε και τώρα στης μαγείες δόθηκε, όπου οι δούλοι πιστεύουν, οι τρελλοί, οι αρρωστιάρηδες κι' οι μούλοι. ΤΡΟΦΙΜΟΣ. Βδομάδες έχει στο παλάτι να πατήση. Έγινε λένε, Χριστιανός. Να σε πολυχρονήση δεν παρουσιαζόταν στης θυσίες όταν έλειπες. Μαζί του πήρε και σέρνει και τον Νέστορα. Αλλοί του! Θε να τον κάψω ζωντανό, τ' ορκίζομαι!
Λέξη Της Ημέρας