United States or Gibraltar ? Vote for the TOP Country of the Week !
Πώς το εννοείς αυτό; Ξένος. Του πεζού κυνηγίου υπάρχουν δύο μεγάλα μέρη. Θεαίτητος. Ποίον είναι το έν και ποίον το άλλο; Ξένος. Το ένα είναι κυνήγιον των ημέρων, το δε άλλο των αγρίων. Θεαίτητος. Και πώς; Υπάρχει ποτέ κυνήγιον ημέρων; Ξένος. Εάν ο άνθρωπος είναι ήμερον ζώον, βεβαίως υπάρχει. Από όλα αυτά ό,τι σου αρέσει, όρισέ το και εμπρός μας. Θεαίτητος.
Εκείνη έτυχε να λείπη· ο ναύτης εξεκρέμασε από τον τοίχο ένα τουφέκι του κυνηγιού γιομάτο — παλαιό τουφέκι του σπιτιού των — εξυπολήθηκε γρήγορα, εστάθη στο κατώφλι της πόρτας, εστήριξε το όπλο κατά γης, επέρασε το μεγάλο δάχτυλο του δεξιού ποδαριού στο σκανδάλι, έβαλε το στόμα της κάννας στο στόμα του — δυο στόματα, το ένα κρύο, παγωμένο, το άλλο φωτιά — . κ' επυροβόλησε . . .
Αφίνουμε πια που κατά τους νέους εκείνους νόμους δεν έπρεπε, μέρα είτανε, νύχτα είτανε, μήτε θυσίες να τελούνε, μήτε ιεροσκοπίες, μήτε καμιάν άλλη παλιά τελετή. Μα και προσταγή έδωσε ο Θεοδόσιος του Πραιτωριανού Επάρχου της Ανατολής, του Κυνηγίου, να κλείση ναούς, να ξολοθρέψη είδωλα, να διώξη ιερέους, και τέλος να μοιράση τα ιερά τους χτήματα αναμεταξύ Αυτοκρατορικής Εκκλησίας και στρατού.
Σαν βγαίνει τ' άστρο της βραδειάς, παίρνει της ράχαις δίπλα Και σταίνει βίγλαις 'ς τα βουνά και κυνηγάει αγρίμια. Έστησ' εμένα ξώβεργες τα νειάτα τ' ανθηρά του. Πέφτουν 'ς ταις βίγλαις του τυφλά του κυνηγιού τ' αγρίμια, Έπεσε και 'ς τα βρόχια του ανύποπτ' η καρδιά μου. Αχ! νάταν τρόπος να τον 'βρώ καμμιά βραδειά 'ς τα πλάια, Και να μπορούσα η δύστυχη να τον 'μιλήσω ολίγο! . . . .
Και λέγοντας αυτά το Τελώνιον ευθύς έγινεν άφαντον. Ο ψαράς απεφάσισε να φυλλάξη την παραγγελίαν του Τελωνίου απαράλλακτα· και κινώντας προς την πολιτείαν έκαμε διαφόρους στοχασμούς εις όσα του συνέβησαν και φθάνοντας εις την πόλιν επήγε κατ' ευθείαν εις το παλάτι το βασιλικόν, διά να προσφέρη εις τον βασιλέα ως δώρον τα ψάρια του νέου κυνηγίου του.
Αι! τις οίδεν; Ο μέγας της Ελλάδος θεός, ο θεός ο δωρήσας εις τους Έλληνας το κοινοβουλευτικόν πολίτευμα και το γαλλικόν θέατρον, ο εισαγαγών παρ' ημίν το θείον δώρον του χρηματιστηρίου και πολιτίσας ημάς μέχρι του Κυνηγίου της Αλώπεκος και των bals calicot, θα ευδοκήση να χαρίση και εις τας Αθήνας μίαν ημέραν άνευ βορβόρου και άνευ κονιορτού.
Αλλά κιαν δεν χτυπούσα τίποτε, οι περιπέτειες του κυνηγιού μευχαριστούσαν τόσον, ώστε να μη μαπογοητεύουν οι άκαρποι μου κόποι. Δέκα πέντε μέρες περάσαμε στον Αμαλό και τις θεωρώ από τις πειο ευχάριστες της ζωής μου. Η όρεξη μου είχε αποθηριωθή κέτρωγα σα λύκος. Το βράδυ ανάβαμε φωτιά, γιατί έκανε κρύο στην καρδιά του καλοκαιριού.
Έφυγα μυστικά από το σπήτι μ' ένα καράβι που έφευγε για εμπόριο μακρυά, γιατί ήθελα να μάθω πώς είναι και τι κάνουν οι άνθρωποι των γειτονικών τόπων. Αν με θέλετε να με πάρετε μαζύ με τους κυνηγούς σας, θα σας ακολουθήσω ευχαρίστως, και θα σας μάθω, ωραίε Άρχοντα, κι' άλλα ευχάριστα συστήματα του κυνηγιού.»
Ακόμη δε και αι κλοπαί και καταδιώξεις των ληστών και των στρατοπέδων είναι κυνήγια. Όταν δε ο νομοθέτης νομοθετή περί κυνηγίου, ούτε να μη ορίση όλα αυτά είναι δυνατόν, ούτε πάλιν να θέση εις όλα διατάξεις και πρόστιμα και να κάμνη νόμους απειλητικούς.
Λοιπόν ας ειπούμεν την συνέχειαν προσφωνούντες τους νέους με μίαν ευχήν: Αγαπητοί φίλοι, είθε ποτέ να μη σας κυριεύση ούτε επιθυμία ούτε μανία του θαλασσινού κυνηγίου, ούτε του αγκίστρου ούτε γενικώς των ενύδρων ζώων, ούτε άγρυπνοι ούτε κοιμώμενοι να εκτελήτε με καλαμωτήν αργόν κυνήγιον.
Λέξη Της Ημέρας