Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 16 Μαΐου 2025
— Όχι, διέκοψε, χουχουλίζων μικρόν διά της από του στόματος θερμότητος τας μελανιασμένας χείρας του, έλεγα να το κρύψω, αλλά θα το 'πω. Τι δα! Χριστούγεννα ξημερώνουν. Και είνε αμαρτία να λέη κανένας ψέμματα τέτοια χρονιάρα μέρα. Νά! Βλέπετε αυτό τα τάλλαρο; Και εγκαταλιπών πλέοντα εν τη χύτρα τα εντόσθια, έχωσε την χείρα του εις την βαρείαν κάπαν και εξήγαγε δολλάριον αμερικανικόν απαστράπτον.
Κατ' αρχάς φαίνεται ως κεφαλή σαρικοφόρου Τούρκου, αναδύοντος μεγαλοπρεπώς από των κυμάτων, είτα ως ωραιότατος τεράστιος μύκης, θαλασσίου λειμώνος, είτα ως χύτρα χαλκή κατακόκκινος επί της πυράς, χύτρα παμμεγέθης Γκέκιδων γεωργών.
Αλλ' ο Κουτσογεώργης είχεν αποκοιμηθή πλέον υπό τι εφάπλωμα χονδρόν παλαιόν, όπερ του έστειλεν η γυναίκα του, ως θερμότερον της ξηράς κάπας. — Δεν ακούς, Κουτσογεώργη; επανέλαβεν ο ποιμήν εντονώτερον. Εγώ λέγω να κοιμηθούμε κομμάτι. Ουδεμία απάντησις. Χλα-Χλα-Χλα μόνον έκαμνεν η χύτρα, εν η τα εντόσθια εχόρευον αναιβοκαταιβαίνοντα.
Διόλου δεν ημπορούμεν, Σωκράτη μου. Σωκράτης. Λοιπόν, θα ειπή αυτός, και η ωραία χύτρα είναι ωραίον, πράγμα; Απάντησε. Ιππίας. Ναι δεν σου λέγω, έτσι είναι, νομίζω, Σωκράτη μου. Είναι μεν καλόν και αυτό το σκεύος, όταν είναι καλοφτιασμένον, αλλά το όλον του αυτό δεν έχει την αξίαν διά να το κρίνωμεν ότι είναι ωραίον πράγμα σχετικώς με το άλογον και την παρθένον και όλα τα άλλα ωραία πράγματα.
Αντίο, αυτή τη φορά έφευγε στ’ αλήθεια και τακτοποίησε όλα τα πράγματα μέσα στην καλύβα: τα αγροτικά εργαλεία στο βάθος, την ψάθα τυλιγμένη στο πλάι, τη χύτρα αναποδογυρισμένη επάνω στη σανίδα, το δεμάτι με τα βούρλα στη γωνία, την εστία σκουπισμένη: όλα σε τάξη, όπως αρμόζει σ’ έναν καλό υπηρέτη που φεύγει και λογαριάζει την καλή γνώμη που θα σχηματίσει ο αντικαταστάτης του.
ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ Μα στους δασκάλους μου εγώ δεν κάνω αδικία. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Ναι, ναι! να σεβασθήτε σεις τον πατρικόν μας Δία! ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ Για κύττα! Δία πατρικόν! Και πού λοιπόν υπάρχει ο Ζευς, μωρέ ανόητε; ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Υπάρχει. — που για θεό επέρασα μια χύτρα σαν κ' εσένα! ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ Κάθησ' εδώ πέρα τώρα, πες τα με τον εαυτό σου! και με το ζουρλό μυαλό σου!
η χύτρα. . . έλα έξω συ. . . μουντζούρα είσαι γεμάτη, μα το θεό, λες κ' έτυχε να βράση τη μπογιά του ο Λυσικράτης μέσα σου, που βάφει τα μαλλιά του. —Πέρνα κοντά της τώρα συ, και στάσου για στολίστρα. . . —και φέρε και τη στάμνα συ η νεροκουβαλίστρα. . . —άλλος κεριά να φέρη. . . —και τα κλωνάρια της εληάς, οπού φορούν οι γέροι. . .
Είταν παραμονή της πρωτοχρονιάς εκείνη τη βραδειά, κι' η γυναίκα άλλο από λίγο ψωμί αραποσίτικο δεν είχε και στενοχωριώταν. Εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα κι' ένα παλληκάρι, μίλησε κρυφά με τη γυναίκα, βγήκε έξω στην αυλή, έπιασε ένα πετεινό, τον έσφαξε και σένα κομμάτι ώρας τον έβαλαν στη χύτρα να βράση.
Δηλαδή, εάν υποθέσωμεν ότι η χύτρα είναι κατεργασμένη από καλόν κεραμοπλάστην λεία και στρογγυλή και καλοψημένη, καθώς είναι μερικαί από τας καλάς χύτρας με δύο αυτιά, που χωρούν έξ λίτρας, και είναι ωραιόταται, εάν υποθέσωμεν ότι ερωτά διά μίαν τοιαύτην χύτραν, πρέπει να ομολογήσωμεν ότι είναι καλή. Διότι πώς ημπορούμεν να ειπούμεν ότι δεν είναι ωραία, αφού είναι ωραίον πράγμα; Ιππίας.
Το παιδίον πλήρες χαράς έρριψε το ρίζι εν τη χύτρα, αφού εξέβαλεν επί κυάθου τα εντόσθια και την κεφαλήν, μοσχοβολούντα ηδονικώς· έλαβε την λύραν του, έκαμε τον σταυρόν του, και ήρχισε το άσμα των Χριστουγέννων. Η γραία ήτο εν τη εκκλησία.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν