United States or Equatorial Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Τι πράγμα; ποιος σ' ερώτησε; Θα έχωμεν και γνώμην! Ευγνώμων, κ' υπερήφανη, και είμαι, και δεν είμαι, Κ' ευγνωμονώ, κι' όχι και ναι... Ακούς εκεί! Κεράτζα, να παύσουν τα ευγνωμονώ και 'ξυπερηφανεύσου, κ' ετοίμασε τα πόδια σου την ερχομένην πέμπτην ‘ς την εκκλησίαν γνωστικά να έλθης με τον Πάρην, ει δε συρτήν έως εκεί εγώ θα σε τραβήξω!
Δε βλέπεις που δε μπορώ να σηκώσω την αξίνα. — Έτσι το λες πάσα χρόνο· μα το σκάψαμε και φέτο τ' αμπελάκι μας. — Το σκάψαμε μα ποιος θαν το τρύγηση; Σήμερα — γι άκουσε να ιδής — Κατά πως βάρεσα την αξίνα πιάστηκε για καλά. Ρίζα ηύρε, λιθάρι, δεν ξέρω· μα πιάστηκε. Κάνω να την τραβήξω, δίνω — δίνω· ναι! «Έλα δω» με τράβαγε. Θυμώνω· μα θυμώνει κ' εκείνη. Τραβάω γω, τραβάει κ' εκείνη.
Βουνό να κατρακυλήσης απάνω του, και πάλε ξεσπάνει ο τάφος και ξαναφέρνει στον κόσμο μια λάκερη κόλαση. Φωνή τρομερή με ζωντάνεψε, αν είνε ζωή αυτός, του θανάτου ο θάνατος. Την άκουγα τη φωνή της, και γύρευα να ξεσκίσω την παγωμένη μου σάρκα, να τα τραβήξω σύρριζα τα μισοχυμένα μαλλιά μου.
Όταν μετά μακράν διδαχήν περί της θέσεως των ατόμων απέναντι της δημοσίου δικαιοσύνης, τη υπεσχέθην ότι θα κινήσω πάντα λίθον προς εύρεσιν και τιμωρίαν του κακούργου: — Ναι! είπε, μετά τινος αγρίας εντρυφήσεως. Να τον ιδώ κρεμασμένο, να τραβήξω το σχοινί του, και ύστερ' ας πεθάνω!
ΕΡΜΙΟΝΗ Ω, αφήστε με να τραβήξω τα μαλλιά μου και να σχίσω το πρόσωπον μου με τα νύχια μου. ΤΡΟΦΟΣ Κόρη μου, τι κάνεις; Γιατί πληγώνεις έτσι το σώμα σου; ΕΡΜΙΟΝΗ Ω, πήγαινε να χαθής εις τους ανέμους, λεπτόν πέπλον των μαλλιών μου. ΤΡΟΦΟΣ Παιδί μου, σκέπασε το στήθος σου, με τον πέπλον. ΕΡΜΙΟΝΗ Γιατί να σκεπάσω το στήθος μου, αφού έκαμα τόσον φανερόν κακόν εις τον άνδρα μου, χωρίς να το κρύψω;
Όπως είσθε τώρα, μου φαίνεται ότι σας σώζει η προστασία κανενός εκ των θεών και δεν σας κατέστρεψαν ακόμη ολίγοι ελαφρώς ωπλισμένοι εχθροί οι οποίοι να επιδράμουν αιφνιδίως εις την χώραν σας. Και διά να σε πείσω δι' αυτά που σου λέγω, δεν έχω παρά να τραβήξω αυτό το μικρόν ξίφος που έχω εδώ εις το πλευρόν μου και μόνος να εφορμήσω εναντίον όλων αυτών των νέων.
Νόμιζα τότε πως σ' αγαπούσα και πως είμουνα ευτυχισμένη. Είτανε γιατί δε γνώριζα τίποτε και δεν εννοούσα τίποτε. Τώρα γνωρίζω τι σημαίνει και θέλω να σ' ευχαριστήσω. Πριν προφτάσω να το εμποδίσω, άρπαξε το αριστερό μου χέρι και το φίλησε κι όταν έκαμα να το τραβήξω, το κράτησε σφιχτά και το ξαναφίλησε στο μέρος που φορούσα το δαχτυλίδι.
— Γιατί κάνεις τόσα πολλά για με; Γιατί είσαι τόσο καλός μαζί μου; Καλήτερα θα είτανε να μ' άφινες να τραβήξω το δικό μου δρόμο. Αιστάνθηκα πως είχα μπρος μου έναν πόνο, που δεν μπορούσε να μετρηθή ή να ζυγιστή. Αιστάνθηκα μετάνοια γιατί ήθελα να τη βγάλω έξω από τον πόνο και γιατί την άφησα να το παρατηρήση.
Και τώρα δείξε μου τας περιφήμους πόλεις, περί των οποίων γίνεται λόγος και κάτω εις τον Άδην, την Νινευή του Σαρδαναπάλου, την Βαβυλώνα, τας Μυκήνας, τας Κλεωνάς και την Ίλιον. Από την τελευταίαν είχα άλλοτε πολλούς επιβάτας και επί δέκα έτη δεν μ' αφήκαν να τραβήξω έξω και να καλαφατήσω το πλοιάριον.
Ως τόσον με όλον που επιμελήθηκα, και ετεχνεύθηκα διά να τραβήξω καμμίαν εις αγάπην δεν εστάθη τρόπος που να επιτύχω ποτέ. Δεν εστάθηκα μόνον εις αυτήν την Χώραν με όλον που θα ήταν εκεί κορίτσια, αλλά ηθέλησα να ταξειδεύσω και εις άλλες πολιτείες, διά να ημπορέσω μήπως και επιτύχω το ποθούμενον· μα δεν απέκτησα άλλον καρπόν, από του να ακούσω πως να αρέσω ήτον αδύνατον.
Λέξη Της Ημέρας