United States or Lebanon ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ο Μάρτης εσκέφθη ολίγον. — Αλληώς; δεν μπορεί αλληώς· χρειάζονται δυο ημέρες. — 'Σ της δίνω· είπεν αποφασιστικώς ο Φλεβάρης. — Μα της χειρότερες· με χαλάζι και βροχή. — Ναι· με χαλάζι και βροχή. Ο Μάρτης εθριάμβευεν. Είχε τέλος δύο ημέρας, δύο ημερόνυκτα γεμάτα χαλάζης και βροχής, τα μόνα κατάλληλα μέσα διά να εκδικηθή την γρηά Γαλανήν.

Το μήλο πήρε η Αφροδίτη βραβείο της ομορφιάς της· τούτο κ' εγώ για βραβείο σου δίνω· έχετε κ' οι δυο τούς ίδιους κριτάδες σας· εκείνος ήτανε βοσκός· εγώ γιδάρης. Αφού είπεν αυτά το βάνει στο κόρφο της· κ' εκείνη, όταν εσίμωσε, τον εγλυκοφίλησε. Κ' έτσι ο Δάφνης δε μετάνοιωσε που αποκότησε ν' ανέβη τόσο ψηλά, επειδή επήρε φιλί καλύτερο κι από το χρυσό μήλο.

Όχι, δετη δίνω· είπεν ούτος, φεύγων προ αυτής. — Δος μου τηνΑν με πιάσης. . . Ο Γιάννος και η Μάρω ήρχισαν ήδη διαγράφοντες κύκλους, κατ' αρχάς μεν στενούς, έπειτα ευρυτέρους περί την αυλήν, του μεν φεύγοντος της δε διωκούσης με απλωμένας χείρας.

Δε βλέπεις που δε μπορώ να σηκώσω την αξίνα. — Έτσι το λες πάσα χρόνο· μα το σκάψαμε και φέτο τ' αμπελάκι μας. — Το σκάψαμε μα ποιος θαν το τρύγηση; Σήμεραγι άκουσε να ιδήςΚατά πως βάρεσα την αξίνα πιάστηκε για καλά. Ρίζα ηύρε, λιθάρι, δεν ξέρω· μα πιάστηκε. Κάνω να την τραβήξω, δίνωδίνω· ναι! «Έλα δω» με τράβαγε. Θυμώνω· μα θυμώνει κ' εκείνη. Τραβάω γω, τραβάει κ' εκείνη.