Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 7 Ιουνίου 2025
Έτσι λοιπόν, ορέγεσαι την πλατοδρόμα Τροία ν' αφίσεις π' άπειρα για αφτή βάσανα εδώ τραβούμε; Σώπα! μην τύχει σου κανείς το λόγο και σ' ακούσει, 90 λόγο που δα άντρας καθαφτός δε βγάζει έτσι οχ το στόμα ποτές του, αν ξέρει το σωστό να κατεβάσει ο νους του, τα χρέη αν ξέρει τ' αρχηγού κι' ορίζει τόσο πλήθος. 93 Μα πάει! σ' τον ξέγραψα το νου μ' αφτό το λόγο πούπες, 95 που θες την ώρα που η σφαγή κι' η μάχη βράζει ακόμα να ρήξουμε μες στο γιαλό τα πλοία και να γίνει πιο ακόμα ότι οι οχτροί ποθούν, που μας νικάνε κιόλας, και να μας συνεπάρει πια το ρέμα· τι οι Αργίτες δε θάχουν νου για πόλεμο, παρά θα παραλύσουν 100 κι' αλλού θα βλέπουν σαν τραβάς μες στο γιαλό τα πλοία.
Τους μισώ αυτούς διότι είνε χυδαίοι και απαίσιοι. Δεν αρκεί ότι έζησαν κακώς, αλλά και αφού απέθαναν ακόμη ενθυμούνται και ποθούν τα του κόσμου• ευχαριστούμαι λοιπόν να τους πειράζω. ΠΛ. Δεν πρέπει όμως• διότι δεν εστερήθησαν μικρά πράγματα και η λύπη των δεν είνε αδικαιολόγητος. ΜΕΝ. Και συ, είσαι ανόητος, ω Πλούτων, και συμφωνείς με τους στεναγμούς των; ΠΑ. Καθόλου, αλλά δεν θέλω να ερίζετε.
Όχι όχι! εγώ προστάζω 205 τώρα να πιάσουνε σπαθί τα παλικάρια ... αμέσως ... απότιστοι και νηστικοί, και σα βουτήξει ο ήλιος ας φαν όσο ποθούν, αφού ξεχρεωθεί η ζημιά μας. Μα κάτου πριν δε γίνεται να μου κατέβει εμένα στο στόμα εδώ φαγί ή πιοτό, αφού 'χασα το βλάμη, 210 που στην καλύβα από χαλκό μού κοίτεται σφαγμένος τηρώντας κατά τη μπασιά, και γύρω του οι συντρόφοι θρηνούν.
Διά τούτο και αι φιλίαι είναι άστατοι. Η φιλία όμως των ηθών, επειδή στηρίζεται εις τα άτομα, διατηρείται, καθώς είπαμεν. Φιλονικούν δε ακόμη, και όταν τους δίδωνται άλλα και όχι όσα ποθούν. Διότι είναι ως να μη λαμβάνη κανείς τίποτε, όταν δεν ευρίσκη εκείνο το οποίον επιθυμεί, καθώς και όταν τάζη κανείς εις τον οργανοπαίκτην, όσον καλλίτερα τραγουδήση, τόσον περισσότερα να του δώση.
Κι έτσι αγαπούν και ποθούν όλες τις όμορφες του τόπου, κι όντας βγαίνουν τη νύχτα μπαντονάδα, θα πάνε σε κάθε παράθυρο, σε κάθε μπαλκόνι, και στης αρχοντοπούλας το σπίτι και στης φτωχοπούλας το σπιτάκι να ψάλλουν τον ύμνο της ομορφιάς της, να την ξυπνήσουν να την γλυκάνουν να την συγκινήσουν, να της πούνε νάνε λιγώτερο άσπλαχνη στον πόνο του έρωτα, να της πούνε πως έχει γλυκά μάτια, καμαρωτό περπάτημα και περίσσια χάρη· να την κάμουν ν' ανεβοκατεβάση το φως, να την βγάλουν στο παράθυρο.
Μα εγώ στο λέω για το καλό σου. 30 χάιντε πια τώρα μη ζητάς μαζί μου εδώ πολέμους, μην πάθεις... πάντα ο φρόνιμος πριν πάθει λογαριάζει.» Είπε, μα δεν τον έπεισε, παρά τ' αντείπε πάλι «Τώρα εδώ πια, τ' Ατρέα γιε, βαριά θα μου πλερώσεις τον αδερφό που μούσφαξες — και καμαρώνεις κιόλας — 35 και μες στο νιο νοικοκυριό τού χήρεψες το τέρι, κι' έκανες πίκρες να ποθούν και κλάματα οι γονιοί του.
Κι' όπως σε νάφτες που ποθούν μια στάλα αγέρι πρύμο, του Κρόνου τους το στέλνει ο γιος σαν τύχει κι' αποστάσουν 5 χτυπώντας με τα λάτινα καλόξυστα κουπιά τους το κύμα, κι' είναι η μέση τους απ' τη δουλιά κομένη· έτσι κι' αφτούς, σα φάνηκαν, οι Τρώες τους ποθούσαν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν