United States or Iraq ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ψυχή να μην απομείνη, να μας τσαμπουνίζη πως βασιλεύει αλήθεια και δίκιο και πως νικάει η αγάπη. Της άνοιξα σα μωρό παιδί την καρδιά μου. Άγγελος μονάχος. Της φανέρωσα όλη μου τη λαχτάρα. Είπε κι όχι, είπε και ναι. Φαρμάκι το όχι της, φαρμακωμένο το ναι της! Μήνυσα δυο λόγια της μάννας, ίσως και συμπονέση, σα μάννα που είνε. Να τος ο πόνος της!
Έρχοντ' ύστερα η Ζαγορίσσιες κι η Βλάχισσες του Πίνδου, που δένουν τόσ' ώμορφα το μαντηλάκι τους στο κεφάλι και που συνειθίζουν να περικεντούν με κόκκινα και πλουμερά μεταξωτά γαϊτάνια τες καλοκομμένες κι αρμονικά ταιριασμένες στο λιγερό τους κορμί σάρικες· ανάμεσα σε τούτες η ωμορφιά δεν είνε σπάνια, κι όπου βρίσκεται προβάλλει στην εντέλεια, κ' ίσα ίσα κατ' αυτό πλειότερο παραλλάζουν από τες γυναίκες της Κόνιτσας.
— Συ είσαι νιος και βλέπεις. — Ε, πώς νυστάζω. — Α, υπναρά. — Άφσε με να κοιμηθώ. — Νάνι, νάνι, το μικρό. — Ωχού, ουχού! έκαμεν ο Βούγκος χασμώμενος. — Δεν ακούς και τον Μάχτο; — Πού 'νέ τος; — Σηκώθηκε. — Τι κάνει; — Μιλά με τον πατέρα σου. — Ε, άφσε τους να 'μιλούν. — Και συ να κοιμάσαι; Δεν χόρτασες τον ύπνο; Ο Βούγκος δεν απήντησε πλέον.
ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Κ' εγώ πιστεύ' ότ' είναι τούτο η μόνη αιτία, και μ' αυτό κάπως συμφωνεί το θαύμα τούτης της μορφής που διαβαίνει αρματωμένη εμπρός μας, και τόσ' ομοιάζει με τον γέρον βασιλέα, 'πού των πολέμων τούτων ήταν κ' είναι η ρίζα. ΟΡΑΤΙΟΣ Κάρφος διά να θολώση του νοός το μάτι.
Επειδή δε οι θεοί ενόμιζον, ότι το έμπροσθεν μέρος είναι περισσότερον άξιον τιμής και εξουσίας παρά το όπισθεν, κατά την διεύθυνσιν ταύτην μας έδοσαν τον συνηθέστερον τρόπον του βαδίζειν. Έπρεπε δε ο άνθρωπος να έχη το έμπροσθεν του σώμα- τος ανόμοιον με το όπισθεν.
— Πούν' τος, παπά μ'! Αφού δεν ήρθε ως ταπόψε, κόπησαν οι ελπίδες μ'!... Α! κυρά! Μη στενοχωριέσαι έτσι! Δρόμος είν' αυτός! Θάλασσες, ποτάμια, βροχές χιόνια... Η καημένη η γριά δεν μπόρεσε ν' απαντήση άλλο, αλλ' ακούμπησε τες πλάτες της στον τοίχο κι' αφαιρέθηκε μονάχη της.
Διότι κατενόει, ότι το θερμόν και το ψυχρόν και όσα άλλα κάμνουσι βιαίας ενερ- γείας περικυκλούντα έξωθεν σώμα σύνθετον και προσβάλλοντα αυτό ακαίρως το διαλύουσι, και επιφέροντα νόσους και γήρας το καταστρέφουσι. Διά την αιτίαν λοιπόν ταύτην και διά τον συλ- λογισμόν τούτον έπλασεν αυτόν ούτως, ώστε να είναι έν όλον Β. | αποτελούμενον εξ όλων των πραγμάτων, τέλειον, άνευ γήρα- τος και νόσου.
— Το έλεγα, τσιούπρα μ', αλλά το είδα τόσες φορές αυτό το σημάδι, που δεν μου κάν' η καρδιά να το πιστέψω πλειο. Κατά το κοντινό το γράμμα τ' ο πατέρας σ' λέει, ότι θα είναι εδώ πριν από τα Χριστούγεννα. Τα Χριστούγεννα ήρθαν κι' αυτός πούναι τος; Πάη τελείωσε κι' αυτή η μέρα. Πάη, ψυχή μ', κι' αυτή η διορία του πατρός σ' μαζύ με τες πολλές!
Θεοί μου! είνε πειό καλά, πολύ, πολύ καλήτερα. —Κέρασε άδολο κρασί! και ευφροσύνη θάχης τη νύχτα που θα ψάχης για να διαλέξης ό,τι βρης οσμή γλυκειά να χύνη. — Αλλά τι νάχη γίνη, γυναίκες, ο αφέντης μου, που έχει την κυρά μου; ΧΟΡΟΣ Ώ, θα τον εύρης εύκολα• περίμεν' αυτού χάμου. ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΣ Μάλιστα• να τος! τώβαλε κ' εκείνος για το γλέντι. — Ώ τρισευτυχισμένε μου, μακάριε μου αφέντη! ΒΛΕΠΥΡΟΣ Εγώ;
Άκουσε τον πατέρα σου κ' έβγ' απ' το σπίτι, γυιέ μου! παιδί μου!.. ε!.. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Να τος αυτός! ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Φίλτατε! φίλτατέ μου! ΣΩΚΡΑΤΗΣ Παρ' τον λοιπόν και πήγαινε. Ωχ! ωχ! παιδί μου! να χαρώ! μ' αυτή την όψι που θωρώ! Στο μάτι σου η αττική αστράφτει πονηρία• εσύ που με κατάστρεψες, δος μου τη σωτηρία. ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ Και φόβο λόγου χάρι, έχεις σε τι; ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Στο νέο, αχ! και στο παληό φεγγάρι.
Λέξη Της Ημέρας