Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 7 Ιουνίου 2025
Και ζέον ύδωρ εξερεύγουσιν αι σιδηραί πλευραί, και ζέουσα βροχή ανατινάσσεται από της μηχανής προς τάνω, ατμοί, και σπίθαι και φλόγες και μυκηθμοί αγρίου τέρατος, πλέοντος εν δεινώ άσθματι. Τρικυμία τεχνητή, ην εξιστάμενος θεωρεί ο πόντιος Θεός, ο κυανοπώγων Ποσειδών. — Άιντε! Για την Πόλι! Με αφύπνισε τραχεία, άτακτος, ασχημάτιστος φωνή, παιδός φωνή, του νεαρού καμαρωτού η πρόσκλησις. Επετάχθην.
Είπα να του παίξω καμμιά δουλειά, ν' αφήσω μια το σκοινί, που να του φανή ο ουρανός σφοντύλι... να σου τον φτιάσω εγώ κοπανιστή... Μα ας έχη χάρι, λυπήθηκα το γάλα του κυρ- Αναγνώστη, ει δε μη, ένα τσομπανόπουλο ολιγώτερο, ένα περισσότερο, θελά χάση, κατάλαβες, η Πόλι...
Αν όμως πάμε πειό μπροστά της θέσεις μας να πιάσουμε, χωμένες μέσ' τα ρούχα τους, όλους θα τους γελάσουμε. Κ' εκεί που θα καθίσουμε και γένεια θα κολλήσουμε, ποιός δεν θα πη πως είμαστε σαν άνδρες στην αράδα; Κι' ο στρατηγός Αγύρριος, πούχε τη γενειάδα του Πρόνομου, εκρύφτηκε το ίδιο και καλήτερα• κι' όμως γυναίκα ήτανε και λόγου του προτήτερα! Και τι μεγάλα πράματα κάνει στην πόλι τώρα!
Πηγαίναμε κι' εμείς ς' την Πόλι, αλλά εκυττάζαμε να φερθούμε σαν καραβοκυρέοι. Όχι ολοένα ς' της φάμπρικαις! Την Κυριακήν το πρωί θα πηγαίναμε ς' την Εκκλησία, ν' ακούσωμεν την Λειτουργίαν μας.
— Η χειροτέρα δουλειά είνε η τεμπελιά! έλεγεν ο πλοίαρχος προς τον Γιαννάκην, επιθεωρών την καθετήν, έτοιμος προς αλιείαν. Και βλέπων τον έφηβον αποκαμόντα εν τη μονοτόνω πηδαλιουχία του: — Α! Γιαννάκη, και να πάμε εις την Πόλι ταχειά! Πήγες εις την Πόλι, βρε Γιαννάκη; Να πας εις την Πόλι και να ιδής! Να ιδής μιναρέδες και να ιδής κυπαρίσσια! — Ήτο πρωτοτάξειδος ο Γιαννάκης.
Αλλά την ώρα, 'πώμελλε 'ς το σπίτι να γυρίση, 110 ζέφοντας και τα ενδύματα διπλόνοντας τα ωραία, τότ' άλλο εφεύρεν η θεά, η γλαυκομμάτ' Αθήνη, όπως ξυπνήσ' ο Οδυσσηάς, να ίδη την παρθένα, και να τον οδηγήση αυτή 'ς την πόλι των Φαιάκων. σφαίραν εις μιαν θεράπαιναν ρίχν' η βασιλοπούλα, 115 την σφάλλει, και μες το βαθύ ρεύμα βυθίζ' η σφαίρα, και σέρνουν όλαις μια βοή• και ο θείος Οδυσσέας ξύπνησε και καθήμενος αυτού διαλογιζόνταν•
Βρίσκεται μια πόλι στην Ελλάδα που δεν είν' απ' της άσημες, και τόνομα έχει πάρη απ' την Παλλάδα τη θεά με το χρυσό κοντάρι, — εκεί που ο Φοίβος με τη βια, την κόρη του Ερεχθέως απόλαυσε, την Κρέουσα, στου βράχου της Παλλάδος του βορεινού τους πρόποδας, στην άκρη της Αθήνας, που οι άρχοντες της Αττικής Μακρά τη λένε Πέτρα.
Η Ιζόλδη τον ακολούθησε με το μάτι κι' όσο μπορούσε να τον κυττάζη μακρυά, δεν εγύρισε καθόλου το πρόσωπό της. Με την είδησι του συμβιβασμού, μεγάλοι και μικροί, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, έτρεξαν αθρόοι έξω από την πόλι να υποδεχτούν την Ιζόλδη. Καταλυπημένοι για την ιστορία του Τριστάνου, χαιρέτιζαν με μεγάλο ενθουσιασμό την επιστροφή της Βασίλισσας. Η καμπάνες χτυπούσαν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν