Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 12 Ιουνίου 2025
— Άμε στο καλό, άνθρωπε μου, φωνάζει μ' ολόφεγγο πρόσωπο η Προεστίνα, που με κάμνεις και περνούνε λογιώ λογιώ στοχασμοί από το νου μου! Δε λέω πως δε θα μας ξανάρθη η Καλλίτσα, ο Εγγλέζος όμως αυτός — — Ορίστε μας πάλε πρωί πρωί! μουρμουρίζει ο κυρ Αλεξαντράκης.
Έπειτα γυρίζουν οι επίτροποι με τους δίσκους: «για την εκκλησιά, για τον παπά, για το σκολειό μας», και ακούς δεκάρες και κουδουνίζουν, Και σαν περνούνε τ' άγια, σκύβουν πολύ χαμηλά και σταυροκοπιούνται, γέροι, γυναίκες, άντρες, παιδιά, νιές και παλληκάρια. «Μνησθείη αυτών Κύριος ο Θεός εν τη Βασιλεία αυτού πάντοτε»....
Περνούνε δυο τρεις γενεές, και χάνεται το ξενικό το στοιχείο, μα ας φέρη όσους δασκάλους θέλει για τα τέκνα του από την πρώτη πατρίδα· χάνεται όμως αγάλι αγάλι, και δίχως να μπορής να πης πως την τάδε μέρα αφανίστηκε το ξενικό το στοιχείο κι άρχισε να δουλεύη το στοιχείο του τόπου. Ένα πράμα μονάχα δούλεψε απαρχής με καθάρια εθνική δύναμη κ' ενέργεια, μάλιστα και πριν ακόμα κατέβη ο Κωσταντίνος.
Οι εποχές έρχονται και πάνε με πρόσχαρην ή λυπητερή συνοδεία, και με πόδια φτερωμένα ή μολυβένια περνούνε τα χρόνια από μπροστά τους. Έχουν τη νιότη τους και την ανδρική τους ηλικία, είναι παιδιά και γερνούνε. Αυγή είναι πάντα για την Αγία Ελένη, ως ο Veronese την είδε στο παράθυρο. Μέσ' από τον ήσυχον αέρα οι άγγελοι της φέρνουν το σύμβολο του πόνου του Θεού.
Και στις καλύβες φτάνοντας του βασιλιά Αγαμέμνου, εφτύς στον παντοδύναμο του Κρόνου γιό 'να βόδι ο γιος τ' Ατρέα αρσενικό πεντάχρονο τους σφάζει. 315 Που γδέρνουν το και με σπουδή το ξεσπλαχνίζουν όλο και λιανισμένο τεχνικά στις σούγλες το περνούνε, το ψαίνουν όμορφα όμορφα, κι' απ' τη φωτιά το βγάζουν.
Κι' οι μπιστικοί συντρόφοι το γδέρνουν και το συγυρνούν καλά με κάθε τέχνη, και λιανισμένο ταχτικά στις σούγλες το περνούνε, το ψαίνουν όμορφα όμορφα κι' απ' τη φωτιά το βγάζουν. Κατόπι παίρνει το ψωμί να δώσει ο Αφτομέδος 625 μες σε πανώρια κάνιστρα, και πάει και στο τραπέζι τα βάζει απάνου· και το κριάς μοιράζει ο Αχιλέας. Και τότες σ' έτοιμα άπλωσαν καλούδια, ομπρός στρωμένα.
« Η φήμη 'ς την Κυβέρνησι » Αναστατώσεις κάμει. » Μου πέρνουνε τη στρατηγιά, » Με κάμνουν εξωμότη . . . » Αλλά! . . . και πάλι μ' έβαλαν «'Σ τη θέσι μου την πρώτη, » Όταν 'ς τα όρη η Τουρκιά » Φάνηκε του Βαϊράμη.» «'Σταίς Θερμοπύλαις πέταξα, «'Στό δρόμο τόνε πιάνω, » Και του σκορπίζω το στρατό. » Και τον αναστατόνω. » Ω, . . . τότε 'ς την Αθήνα μας » Νέους εχθρούς σηκόνω » Απάνω μου.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν