Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 25 Μαΐου 2025
Γιατί γίνεται αυτό, Έφις, πες μου, εσύ που έχεις γυρίσει τον κόσμο: παντού έτσι είναι; Γιατί η μοίρα μάς τσακίζει έτσι, σαν να είμαστε καλάμια;» «Ναι», της απάντησε τότε εκείνος, «ακριβώς σαν τις καλαμιές στον άνεμο είμαστε, ντόνα Έστερ μου. Να γιατί!
Εμπρός, η λύρα σήμερα ας δώση και ας πάρη . . . σαν σήμερα, κυρία μου, μ' επήρες και σ' επήρα, σαν σήμερα εγίναμε αγαπητό ζευγάρι, κι' ενώθηκε η μοίρα σου με τη 'δική μου μοίρα. Σαν σήμερα ενοιώσαμε της αγκαλιάς της γλύκες, κι' ένας 'στον άλλον είπαμε: πού σ' ηύρα, πού με βρήκες!
Του φαινόταν πως ήταν νεκρός και πήγαινε, πήγαινε σαν μια κολασμένη ψυχή που πρέπει να φτάσει στην αιώνια μοίρα της. Στιγμές στιγμές όμως μια αίσθηση ανταρσίας τον ανάγκαζε να σταματά, να κάθεται στην άκρη του δρόμου και να κοιτάει μακριά.
Αι άλλαι έβλεπον τον πρεσβύτην καταγινόμενον ν' ανοίξη το δοχείον. — Εδώ σας λέγω είνε η τύχη σας, επανελάμβανεν ο γέρων. Οποιανού είνε, εδώ είνε η μοίρα σας. — Παληό πράμμα! εθαύμαζεν η Γερακούλα. Τώρα δεν φκιάνουν τέτοια γερά! Κύττα χόνδρος! Κύττα σκαλίσματα εύμορφα! Το επικάλυμμα έφερεν ανάγλυπτον τον Ευαγγελισμόν της Θεοτόκου.
ΚΥΝ. Δεν το λέγω εγώ αυτό, αλλά συ προ ολίγου είπες ότι αι Μοίραι διατάσσουν τα πάντα, εκτός εάν τώρα μετενόησες δι' όσα είπες και τα αναιρείς και θέλεις να σφετερισθής όσα απέδωκες εις την Ειμαρμένην. ΖΕΥΣ. Όχι, αλλ' η Μοίρα εκτελεί δι' ημών τα καθέκαστα. ΚΥΝ. Εννοώ• λέγετε ότι είσθε ένα είδος υπηρετών και βοηθών των Μοιρών.
Αλλά την ίδια στιγμή, και με μάτια τέσσερα, ο Σκοινάς, για να μην τον καταλάβη ο εργάτης — απάν' απ' το κεφάλι τους ήταν ένας πεύκος, μεγάλο δένδρο· ο μεροκαματιάρης άνθρωπος, καθώς έσκυφτε κ' έσκαβε, δεν έβαλε ο νους του να κυττάξη καταπάνω. Θα πης, γιατί; Δεν ήτο κισμέτι, τόσο ήτον το ριζικό του, η μοίρα του ήτον να σκύφτη και να σκάβη.
Ο δε καλός ο βασιλεύς εκεί, εις την αυλήν του τόσον τον καλοδέχεται και τον περιποιείται, ώστε η Μοίρα η κακή, με την καταδρομήν της ποσώς δεν τον εξέπεσεν από τ' αξίωμά του.
ΑΜΛΕΤΟΣ Καλεί με πάλι. — Πήγαιν' εμπρός· κ' εγώ θέλει σε ακολουθήσω. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Κύριέ μου, δεν θα πας. ΑΜΛΕΤΟΣ Μακράν τα χέρια, λέγω! ΟΡΑΤΙΟΣ Άκουσε! δεν θα πας. ΑΜΛΕΤΟΣ Η μοίρα μου κραυγάζει, και 'ς το κορμί μου κάθε αρμόν ενδυναμόνει ωσάν τα νεύρα του θηρίου της Νεμέας . Καλούμαι ακόμη; — Κύριοι, λύσετέ με, αλλέως θα κάμω πνεύμα εκείνον οπού μ' εμποδίζει.
Όσο μ' ευφραίνουν γίδες τόσο και συ μ' ελύπησες που σβήστηκες κ' εχάθης. Μοίρα σκληρή που μούλαχεν! Αλλοίμονο σε μένα! ΚΟΡΥΔΩΝ Θάρρος χρειάζεται η ζωή κι όλα καλλιτερεύουν Οι ελπίδες για τους ζωντανούς και μόνο οι πεθαμμένοι τίποτα δεν προσμένουνε, τίποτα δεν ελπίζουν. Άλλοτε βρέχει ο ουρανός κι άλλοτε ξαστερώνει. ΒΑΤΤΟΣ Ας έχω θάρρος.
Μοίρα του αυτοκρατορικού στρατού εξ Ούννων συγκειμένη, υπό την αρχηγίαν του Ούννου Σουνίκα, ενίκησε πάλιν τους Πέρσας· αλλ' η μεγάλη παρά το Καλλίνικον το 530 συγκροτηθείσα μάχη δεν απέβη υπέρ των αυτοκρατορικών όπλων.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν