Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 25 Ιουνίου 2025


Θυμόνω, » Ορμώ ς' τους Τούρκους από 'δώ, » Και από κει σκοτόνω, » Και η Μοίρα μου με έφερε » Στη μέση του να μπλέξω «'Στή μέση του το ιππικό » Του Κιουταχή με βάζει. » Να σφάζω τότε πόστασα, » Κόφτεται η δύναμί μου, » Και τέλος...βόλι εχθρικό » Μου παίρνει την ψυχή μουΔε σκόλασε· κι' ο Μπότσαρης Ο Μάρκος , τον φωνάζει.

« Ήλθε καιρός να πάρωμε «'Σ την πλάτη το τουφέκι, » Και γιαταγάνιτο πλευρό, » Πιστόλιατο σελιάχι, » Και 'ςτά ποδάρια μας φτερά... » Πού ξέρουμε τι θάχη » Η μαύρη μοίρα μας γραφτά, » Ποιος 'ξέρει πού μας πλέκει

Φαίνεται πως είταν η μοίρα μου να λέω όλο στους δικούς μας πράματα σκληρά, κάποτες και δυσάρεστα· ξέρουν όμως οι δικοί μας με τι νου, με τι σκοπό, με τι αγάπη τους τα λέω· κάθε φορά που με αναγκάζουν οι δασκάλοι, τους μιλώ και γω όπως πρέπει να τους μιλήση κάθε Γραικός· φταίν εκείνοι, αφού έχουν τη συνήθεια να μας λεν πράματα ακόμη πιο δυσάρεστα. Ας μας ακούση κι ο κ.

Δρόμους ξεχωριστούς πήραν οι στοχασμοί μας, μα συναπαντηθήκαν πάλι και δεμένοι σα μ' ένα παράξενο μυστικό αίστημα, που ήθελε να προκαλέση τη μοίρα, καθόμαστε πλάγι πλάγι, ενώ μπροστά μας περνούσαν οι τοποθεσίες αραδιαστές, φωτισμένες από τον ξάστερο ανοιξιάτικο ήλιο, περιβρεγμένες από τα γαλανόλαμπο νερό, που ένας αλαφρός άνεμος το έκανε να τρεμουλιάζη. Η αντίστασή μου είχε χαθεί τώρα ολότελα.

Αλλ’ αν κανείς απότολμα, με χέρια ή λόγια, κάμνει και ούτε τους θεούς σέβεται ούτε των θεών την Δίκην, κακή ας τον συνεπάρη μοίρα για την ανοσίαν τόλμην του.

Τη ζωή του άνθρωπου δεν την είχε για τίποτα. Χάλαε και χάλαε καθημερνά και ποτέ δε μετάνοιωνε. Μα η καταστροφή μιας φυτιάς τον έρριχνε σε μελαγχολία. Είναι αλήθεια πως ο ίδιος έκαψε κι αφάνησε λόγγους και δάση από την ώρα που τον έστειλε η Μοίρα, κακή πληγή, στους Ευμορφόπουλους. Δεν το έκανε όμως χωρίς ανάγκη. Το έκανε για να πολεμήση τον άνθρωπο.

Και, όπως η αρχή του λόγου μου μην απομείνη στείρα, του ανθρώπου προς την βούλησιν μάχεται τόσο η μοίρα, 'πού καταντούν τα σχέδια του συχνάαποτυχίαν, 'ς την σκέψιν έχει, όχι ποσώςτο τέλος, εξουσίαν, και αν άλλον να μη νυμφευθής η γνώμη σου διορίση, με του ανδρός σου την πνοήν και αυτή θα ξεψυχήση .

Εμείς είμαστε τα καλάμια και η μοίρα είναι ο άνεμος.» «Ναι, εντάξει∙ γιατί όμως μια τέτοια μοίρα;» «Και ο άνεμος γιατί; Ο Θεός μόνο ξέρει.» «Γενηθήτω, τότε, το θέλημά Του», είπε εκείνη σκύβοντας το κεφάλι στο στήθος και βλέποντάς την έτσι σκυμμένη, τόσο γριά και θλιμμένη, ο Έφις ένοιωσε σχεδόν δυνατός.

Ο Μιστόκλης, καθεύδων έως τότε, εξηγέρθη αίφνης έντρομος και διηγείτο εις την σύζυγόν του ότι ο Γέρων του Λυκαβηττού φοβερός και απάνθρωπος, με τον βαθύν λευκόν του πώγωνα και τον ποδήρη ρωσσικόν επενδύτην του, ενεφανίσθη πάλιν, και αφού τον εκύτταξε βλοσσυρώς εκραύγασεν: — Όπου φτωχός και η Μοίρα του.

ΗΡΑΚΛΗΣ Όπως τα λέτε, όχι άλογα, άγρια θηριά θα είναι. ΧΟΡΟΣ Σαν πας θα ιδής της φάτνες τους στο αίμα βουτηγμένες.. ΗΡΑΚΛΗΣ Και τίνος τάχα να είναι γυιός αυτός που τανατρέφει; ΧΟΡΟΣ Του Άρεως και βασιλεύς της Θράκης της πλουσίας. ΗΡΑΚΛΗΣ Από όσα λες μου φαίνεται πως ο άθλος μου αξίζει. Γιατί εμένα η μοίρα μου είναι σκληρή και πάντα από το ένα δύσκολο στο άλλο με πηγαίνει.

Λέξη Της Ημέρας

συνέπειαι

Άλλοι Ψάχνουν