United States or Jersey ? Vote for the TOP Country of the Week !
Κάποτες την έχαναν την υπομονή τους, και φωνάζανε, «μα πού είναι αυτή η βοήθεια;» Η Δύση πάλι, δεν έλεγε όχι, τους έλεγε όμως, «δώσετέ μου &πίστη& και σας δίνω &πατρίδα&». Πολύ σωστά. Εμείς γυρεύαμε &ψυχικό&· αυτοί έλεγαν, όχι, να το κάμουμε &αλίσι βερίσι&.
Οι πιο πραχτικοί πάλε σπούδαζαν τα νομικά, κι από κει ανέβαιναν κάποτες και σε μεγάλα πολιτικά αξιώματα. Στο στρατό, καθώς είδαμε, δεν πολυέμπαινε το κοινό. Όλως διόλου ξέχωρος κύκλος ο στρατός τότες. Όσο για τα κορίτσια, οι καλές κ' οι φρόνιμες κι όσες είχαν και τη θέληση, το θάρρεγαν παινέδι τους ναφίνουν κόσμο κ' εγκόσμια και να σφαλιούνται στα μοναστήρια.
Την αλήθεια τη λέω πάντα στα γράμματά μου, μα — είναι κ' ένα μα — αναγκαίο κάποτες είναι να καταλάβη κανείς και με τι τρόπο την είπα. Και για να καταφέρη κανείς να γράψη εκείνο που θέλει να γράψη κι όχι άλλο, να πη την αλήθεια χωρίς να βρίση έναν άθρωπο που σου χαρίζει το βιβλίο του, μα και να του δώση να καταλάβη πως το βιβλίο δεν αξίζει και πολύ, είναι κάμποση δουλειά και κόπος.
Είτανε χτήμα μου, και δεν μπορούσε κανένας να μου τα πάρη. Μα οι Καλόγεροι είναι παράξενοι κάποτες, και δεν ήθελα ν' αρχίσω λογομαχητά μαζί τους, ανίσως και τους περνούσε υποψία πως κάτι αξίζουν αυτά τα χαρτιά. Καβαλίκεψα λοιπόν τάλογο, κ' έφυγα. Σαν ήρθα στην Αθήνα, και τα ξαναδιάβασα, και μοναχός μου, και με τους φίλους μου, αποφάσισα να τα δώσω και στο Κοινό.
Η ιδέα πως ένας λαός πρέπει να μένη ανακάτευτος για να φυλάξη την ευγένεια του, είναι ιδέα κι αυτή «του Λεπρέντη», που λέει ο λόγος, και φανερώθηκε πια σήμερα θεότρανα η μποσικάδα της. Ένας λαός φυλάγεται καθάριος, σώνει να φυλάη γλώσσα, θρησκεία, φιλολογία, φρονήματα καθάρια. Το αίμα του α σμίγεται κάποτες, αυτό κι ωφέλιμο είναι και χρειαζούμενο μάλιστα.
Κατεβαίνει ο βουτηχτής κάτω στης θάλασσας τον πάτο· μέσα σ' ένα λάστιχο κατεβαίνει μαζί του κι ο γλυκός ο Παρειανός αέρας· κάποτες βλέπεις μια φούσκα, μιαν ασπράδα που ανεβαίνει· θα πη πως ο βουτηχτής πήρε την αναπνοή του, κ' έτσι μπορείς να καταλάβης σε τι μέρος βρίσκεται ο βουτηχτής.
Πρέπει όμως να ιστορηθούνε κι αυτά. Είτανε στην Αντιόχεια ταραγμένος ο λαός με τον κατατρεγμό του Αρειανισμού. Κι απάνω στην ταραχή του τόσο ερεθίστηκε, που τόλμησε και να σηκώση κεφάλι· πράμα πούγινε και ξανάγινε απανωτά, και μάλιστα στην Πρωτεύουσα, και που μας διδάσκει πως είχε δα και κάποια φωνή ο λαός και τότες, και δεν έσκυβε πάντα, μόνο και θρόνους αναποδογύριζε κάποτες.
Τους ιστορούσε κάποτες ή τους περγελούσε ο Φιλόστρατος, ο Δίωνας, ο χαριτωμένος ο Λουκιανός. Μα πού να ξολοθρέψουν τόσα θεριά δυο τρεις άνθρωποι! Κατάντησε τη χώρα όλη να τη μαυροσκεπάσουν ταμέτρητά τους κοπάδια! Ύστερ' από τους Ρωμαίους τους μεγιστάνες, αυτούς προσκυνούσανε στα Ολύμπια. Όλος ο πλούτος στα χέρια τους καταστάλαξε, αφού λέξη δε βγάζανε δίχως βαρειά πλερωμή.
Να συστηθή αναγνωρισμένη Εκκλησία μέσα στο Κράτος· να λείψουν πια τα αιώνια τα σκάνταλα. Αν κακοφαρμόστηκε, το είδαμε το γιατί. Δεν είχε ο καλότυχος την αρετή να περιορίζη μήτε τους αυλικούς του μήτε το θυμό του. Κ' έτσι έφερνε κάποτες αταξία και ρήμαξη εκεί που γύρευε να θεμελιώση τάξη κ' ειρήνη.
Μα κ' η επιβολή δεν είχε πια πολλή πέραση ύστερις από τον έχτο αιώνα· κάποτες μάλιστα, καθώς στον όγδοον αιώνα, έμεινε κι όλως διόλου νεκρό γράμμα· κι αν ξαναφάνηκε αργότερα, δε δούλευε όμως πια με την παλιά της σκληρότητα, ώσπου καταργήθηκε ολότελα στον εντέκατο αιώνα.
Λέξη Της Ημέρας