Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 27 Ιουνίου 2025
Πρέπει να λωλαθής για τα βουνά, πρέπει η θάλασσα να σε τρελλάνη, πρέπει ο νους σου να χαθή για ένα χρυσολούλουδο του κάμπου. Κ' η τέχνη τι άλλο είναι παρά ένα λουλούδι που θα κόψης, παρά μια ψυχή που θα μυρίσης; Έλα, βάρκα βαρκούλα μικρή, έλα ναρμενίσουμε τώρα στον Ωκεανό της αγάπης. Έλα πάντα να βαστάς ανοιχτά το γιαλό, πέρα και πέρα να πάμε.
— Κη να της κόψης, πουλάκι μ', άλλαις θα φυτρώσουνε· μια θα κόφτης, δυο, τρεις, τέσσαρες θα βγαίνουνε.,. Δεν έχουν παιδεμμό των γυναικών η γλώσσες. Η Ευανθία εν ανία, περιήρχετο περί τας δύο τραπέζας και τα πρώτα θρανία. Η γραία Μονεβασιά, επλησίασε προς τα μάγια, και ήρχισε να θεωρή μετά προσοχής το νεκρικόν κρανίον.
Κι' εζήλευε μαζί της σαν άγριος Οθέλλος, αλλ' όμως ο ερίφης την έπαθε 'στό τέλος, και είπε τότε μόνος «καλά κι' εγώ να πάθω, και πρέπει από τώρα και 'στό εξής να μάθω πως αν με κάθε ξύλο 'μπορεί να γίνη Γιάννης, μα κι' όποια πέτρα κόψης και μια γυναίκα κάνεις».
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Λέγε, κόρη μου, και δεν θα σου αρνηθώ ό,τι μου ζητήσης. ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ θέλω να μη κόψης τας τρίχας της κόμης σου ούτε να φορέσης μαύρα δι’ εμέ. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Τι λέγεις, παιδί μου ; Εγώ η οποία θα σε χάσω; . . . ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ Δεν θα με χάσης, όχι. Η κόρη σου θα ζη διά παντός, και η δόξα της θα ήναι και ιδική σου δόξα. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Πως ; εγώ να μη πενθήσω εις τον τάφον σου ;
Όσοι αλωνίζουν, μη ζητούν ύπνο το μεσημέρι· αυτή την ώρα τρίβονται σαν άχυρα τα στάχυα. Όταν ξυπνά ο κορυδαλλός αρχίσετε το θέρος και πάψετε όταν κοιμηθή· στο κάμμα αναπαυθήτε. Καλότυχος ο βάτραχος με τη ζωή που κάνει, μηδέ φροντίζει για νερό, γιατί παντού το βρίσκει. Βράσε καλλίτερα φακή φιλάργυρ' επιστάτη, μη κόβοντας το κύμινο κόψης το δάχτυλό σου.
Τηνε γλυκοφίλησες, λέει, απανωτά, και σέκαμε, λέει, και σκαρφάλωσες μια θεόρατη καστανιά σα νυφίτσα να της κόψης ένα τσαμπί, κ' ύστερα, λέει . . . — Σήκω, σήκω να πάμε σπίτι σου, και σου τα λέω. Δεν αξίζει εδώ. Κοίταξε πως αυτιάζουνται όλοι τους. Σηκώθηκαν οι τρεις τους, κ' ίσια στου Μιχάλη το σπίτι. Η Μιχάλαινα, ό,τι γύρισε κι αυτή από τη λειτουργιά.
— Τι θέλεις, σταυρομάνα, για να μας ακούσουν κι' άλλοι; — Αυτό, πουλάκι μ', δεν είνε πράμμα που να κρυφτή, μαθές, είπεν η γραία· ο παπάς που θάρθη δεν θα το κοινολογήση; έχεις ψαλίδι για να κόψης της γλώσσες όλων των κοριτσιών; Η Ευανθία έσεισε τους ώμους.
Εσύ δεν έχεις την καρδιάν κάθ' ευχαρίστησίν μου να την φιλαργυρεύεσαι· να μου περιορίσης την συνοδείαν ή ποτέ να μου αυθαδιάσης· ή να μου κόψης την τροφήν, και ύστερον απ' όλα να κλείσης και την θύραν σου μη τύχη κ’ έμβω μέσα! Συ εννοείς πολύ καλά τα φυσικά σου χρέη, δεν λησμονείς τι απαιτεί και η φιλοστοργία, τι θέλει κ' η ευγένεια και η ευγνωμοσύνη.
Λοιπόν κ' εγώ, αν πιασθώ με τους Μοντέκιδες, θα σπρώξω τους άνδρας από τον τοίχον, και τας γυναίκας εις τον τοί- χον. ΓΡΗΓΟΡΗΣ Ο πόλεμος είναι μεταξύ των αυθεντών μας και των ανδρών οπού τους δουλεύουν. ΣΑΜΨΩΝ Τι με μέλει! Εγώ θα κάμω τον τύραννον αφού πια- σθώ με τους άνδρας, θα καταπιασθώ και τας γυναίκας. Δεν θ' αφήσω κορίτζι. ΓΡΗΓΟΡΗΣ θα τας κόψης όλας;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν