United States or Puerto Rico ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο Γιάννης ο Μελαχροινός έβαλε το λόγο του: — Έτσι είνε οι γυναίκες, είπε. Εκείνους που χαθήκανε δεν τους λογαριάζουνε. Τα καλά που τους φέρανε αναθυμώνται μονάχα. — Ας είνε, ξαναείπε ο Μιχαληός. Αυτός το είχε πάρει απόφαση μωρέ μάτια μου. «Και τι θα κάνης μαθές εδώ στον τόπο μας;» του ξαναλέει η παπαδιά. «Ξέρω γω τι θα κάνω!
Όταν δε εφίλησες το Κυμβάλιον πέντε φορές ολίγον μ' επείραξε• διότι τον εαυτόν σου ύβριζες που φιλούσες μια τέτοια γυναίκα• αλλά πώς μπορούσα να σε βλέπω να κάνης νεύματα στην Πυραλλίδα και κάθε φορά που έπινες να της προσφέρης το ποτήρι και να λες του υπηρέτου στ' αυτί, αν δεν ζητήση η Πυραλλίς να μη δώση σε κανένα άλλον να πιή; Εις το τέλος εδάγκασες ένα μήλο, μια στιγμή που είδες τον Δίφιλον να μην προσέχη — διότι μιλούσε με τον Θράσωνα — και με τρόπο έσκυψες και το πέταξες στον κόρφο της και αυτή το φύλαξε ανάμεσα στα βυζιά της και τόκρυψε στο στηθόδεσμό της.
Ένα αεράκι, που είχε πάρει απ' τη στερηά, του δρόσισε το βρεμμένο κούτελο του, σα βάλσαμο· συνέφερε. — Δεν είσαι καλά, παπά μου, είπε ο εκκλησιάρης, σαν βγήκαν απ' την πόρτα. Η όψι σου είναι σαν το αγιοκέρι. — Σου το είπα, παιδί μου. Ανήμπορος σηκώθηκα κ' ήρθα. Με είχε ταράξει θέρμη αποβραδύς. Σύγκρυο. Ντρεπότανε να φανή λιγόψυχος. — Τι να κάνης, παιδί μου, ξαναείπε. Βαρειά η καλογερική.
Εγώ το καταλάβαινα. «Μοσχαδώ, σου το είπα, στιγμή δεν μπορείς να κάνης χωρίς εμένα». Κ' εκείνη θύμωνε μαθές, Θεός σχωρέσ' την, μέρα που είνε και μούλεγε: «Την όρεξί σου έχω...» κ' έφευγε τάχα κακιωμένη. Και πάλι να σου την! Όταν τελείωνα τη δουλειά, με λυπότανε κάποτε και μούλεγε: «Δεν πας και συ μαθές, Αποστόλη, στον καφενέ, να ξεσεκλετισθής, να πάρης τον αέρα σου.
Μη κάνης στο γονηό κακό, μη κάνης πράματ' απρεπή, γιατί προσβάλλεις τη Ντροπή•, Και ούτε στης χορεύτριες αρμόζει να πηγαίνης, γιατί εκεί που χάσκοντας θα μένης, με μήλο ένα πορνίδιο μπορεί να σε χτυπήση, και την υπόληψί σου να τη σβύση.
ΕΡΝΕΣΤΟΣ. — Γιλβέρτε, τον κόσμο τον μεταχειρίζεσαι σαν να ήταν κανένα τόπι κρυστάλλινο. Το βαστάς στο χέρι σου και το αναποδογυρίζεις για να κάνης το γούστο μιας πεισματάρας φαντασίας. Δεν κάνεις τίποτ' άλλο παρά ν' αντιγράφης την ιστορία. ΓΙΛΒΕΡΤΟΣ. — Ένα χρέος που έχουμε στην ιστορία είναι να την αντιγράψουμε.
Εστάθη ολότελ' ανίκανος ν' ανακαλύψη τους κατοίκους, όπως κάλλιστα τόδειξε η έκθεσή του στην Πινακοθήκη των κ. κ. Dowdeswell. Δεν ήξερε πως οι Γιαπωνέζοι είναι απλώς, όπως είπα, κάποιος τρόπος για έκφραση, μια εξαίσια καλλιτεχνική φαντασία. Κ' έτσι λοιπόν, αν θέλης να έχης εντύπωση από τίποτε γιαπωνέζικο, μην κάνης σαν περιηγητής και πας στην Ιαπωνία.
Να ζης! τουτέστι να γελάς, να κλαις, να φλυαρής, να ήσαι λόγιος, κλητήρ, κτηνίατρος, παπάς, για μια δραχμή να κόβεσαι και να δικηγορής, και νηστικός των υπουργών της πόρταις να κτυπάς. Να κάνης και συνδυασμό με τον Κατσικαπή, και για του έθνους να 'μιλής την τόση προκοπή!
Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Συ εμέ; ποιος είσαι τάχα; Ο ΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Λόγος. Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Τι σοφό θα κάνης; Ο ΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Νέας θαύρω σκέψεις. Ο ΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Τους σοφούς, κι' όχι κουτούς. Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Θα σε καταστρέψω. Ο ΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Πες μας, πώς; Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Τα δίκηα θα μιλήσω. Ο ΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Μα κ' εγώ μ' αντιλογίες θα ταναποδογυρίσω. Σου το λέω: δεν υπάρχει πουθενά δικαιοσύνη.
Το κατεφίλει παντού, επί του κοντακίου, επί της κάνης, επί του λύκου, επί των παφηλίων· το έσφιγγε σπασμωδικώς επί της καρδίας της· το εψηλάφει, απαλά απαλά, φοβουμένη μήπως πονέση, και του ωμίλει ενίοτε ως να ήτο έμψυχον. — Δε φιλείς και τον γιο σου, κυρά; είπεν εις αυτήν ο Μακρής. Η Μαλάμω εστάθη εις την φωνήν, ωσεί τότε εξυπνήσασα.
Λέξη Της Ημέρας