Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 12 Ιουνίου 2025
Καλέ Σωκράτη, απ' εδώ ο Κρατύλος ισχυρίζεται ότι η ορθότης της ονομασίας είναι εκ φύσεως φυτευμένη μέσα εις έκαστον ον, και δεν θα ειπή όνομα το να συμφωνήση ο ένας και ο άλλος πώς να ονομάζουν ένα πράγμα προσθέτοντες και ένα κομμάτι της φωνής των, αλλ' ότι εκ φύσεως εδόθη κάποια ορθότης των ονομασιών και εις τους Έλληνας και εις τους βαρβάρους και είναι όμοια εις όλους.
Ερμογένης. Αυτά πλέον μου φαίνεται, καλέ Σωκράτη, ότι τα παρατάσσεις πολύ πυκνά. Σωκράτης. Διότι τόρα πλέον είναι το τέλος και τω θεώ δόξα. Θέλω όμως ακόμη να ερευνήσω την &ανάγκην& και το &εκούσιον&, διότι είναι συνέχεια με τα προηγούμενα. Ίσως λοιπόν ωνομάσθη αναγκαίον, διότι παρωμοιάσθη προς διάβασιν διά μέσου &άγκους&. Και εφ' όσον μας βοηθεί η δύναμις, ας μη την αφήσωμεν.
Ο Βεζύρης του Βασιλέως που ευρίσκετο παρών τον εσήκωσε, και του είπε· μη φοβάσαι, καλέ άνθρωπε, πλησίασε εις τον Βασιλέα, και φίλησέ του την ποδιά. Ο Κουλούφ τρεμάμενος και έκθαμβος, επλησίασεν εις τους πόδας του Βασιλέως, και του εφίλησε την ποδιά.
Δηλαδή αντιθέτως από την συνήθειαν, και πάλιν συμφώνως με την συνήθειαν που επικρατεί διά τους δούλους πρόκειται να ομιλήσωμεν. Πώς το εννοούμεν αυτό πάλιν, καλέ Ξένε; Διότι ημείς δεν ενοήσαμεν ακόμη αυτό που λέγεις. Και πολύ ορθά βεβαίως, φίλε Μέγιλλε.
Διότι, καλέ Σωκράτη, πώς θα ήτο δυνατόν ποτέ να γίνη κανείς ικανός, ώστε εις όλην την ζωήν του να κάθηται πλησίον εις έκαστον και με ακρίβειαν να του επιβάλλη το ορθόν; Καθ' όσον, νομίζω, αν ήτο εις αυτό ικανός, οποιοσδήποτε έλαβε την αληθώς βασιλικήν επιστήμην, τις η ανάγκη να θέση εις τον ίδιον εαυτόν του εμπόδια, και να γράφη αυτούς τους νόμους που είπαμεν; Νέος Σωκράτης.
Ενώ εζούσε το ελησμόνησαν, και τώρα το έκλαιαν και το εστόλιζαν. Το δε χώμα με το χόρτον και με το χαμόμηλον το έρριψαν εις τον δρόμον. Κανείς δεν εσυλλογίσθη το ταπεινόν άνθος, το οποίον είχε τόσον λυπηθή την κίχλαν και ήθελε τόσον να την παρηγορήση. Φρικτόν πράγμα! είπε μία όρνιθα. Δεν ημπορώ να ησυχάσω. Πρέπει να εξυπνήσω τας άλλας όρνιθας. Καλέ, ηκούσατε τι έγεινεν εις ένα ορνιθώνα;
Θα του 'πω και δι' αυτό το γράμμα.. Νομίζω η εκδούλευσις ανταμοιβήν ν' αξίζη, του δε πατρός μου ο χαμός είναι 'δικόν μου κέρδος. Ο νέος ανυψώνεται, όταν ο γέρος πέση! Εξοχή. Καλύβη εν τω μέσω αυτής — Η τρικυμία εξακολουθεί. ΚΕΝΤ Εφθάσαμεν, αυθέντα μου καλέ μου. Έμβα μέσα. Την νύκτα, εις τα ξέσκεπα, με τόσην τρικυμίαν, δεν είναι άνθρωπος ν' αντέχη; ΛΗΡ Άφησέ με. ΚΕΝΤ Έμβα, αυθέντα.
Αλλά είναι φανερόν ότι δεν θα φθονήση ο Ιππίας να σου απαντήση, εάν τον ερωτήσης τίποτε. Δεν είναι αλήθεια, καλέ Ιππία, ότι, εάν σε ερωτήση τίποτε ο Σωκράτης, θα του αποκριθής; Ή πώς αλλέως θα κάμης; Ιππίας.
Ουφ! βαρέθηκα, τι αηδία, καλέ... Θ' αφήσω το γράμμα μου για τ' απόγευμα, που κλείνει και το ταχυδρομείο. Θεέ μου! Πώς ν' αρχίσω, πώς να σου τα πω. Φρίκη, φρίκη, φρίκη! Είδες πάφησα το γράμμα μου; Ε, μπήκα μια στιγμή στη σάλα γιατί σούγραφα απ' την τραπεζαρία. Άξαφνα ακούω ένα μπαμ! μπουμ! κάτω στο καφενείο.
— Εγώ το κατάλαβα, Κρατήρα, είπε τέλος ο Μπάρμπα-Σταύρος, οσφρανθείς και αυτός της ευωδίας του τρυφερού κρέατος. Τον κολλήγαν σας τον έπιασε λίγο. — Χριστός και Παναγία! ανεκραύγασεν η Κρατήρα ακούσασα την βαρείαν φράσιν. — Το κρασί, καλέ! διώρθωσεν αμέσως ο Μπάρμπα-Σταύρος. Στρώσε λοιπόν το τραπέζι, Κρατήρα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν