Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Ιουνίου 2025
Κάπνιζε, φίλε μου, κάπνιζε, λατρεία μου, όσον θέλεις και οπόταν θέλεις. Εις τους όρους, τας συμφωνίας και τα συμβόλαια ευτυχία δεν υπάρχει! Κάτω οι όροι· και ζήτω η πλήρης και τελεία ομόνοια! Και τον ενηγκαλίσθη περιπαθώς.
Εκεί να! ακούει, κιας έπινε, ο Νέστορας τα ζήτω, και στ' Ασκληπιού λαλεί το γιο διο φτερωμένα λόγια «Σκέψου, τι λες να κάνουμε, Μαχά θεοσπαρμένε. Σαν πιο μεγάλο σάλαγο τώρα αγρικάω απ' τη μάχη. Μον κάθου εδώ του λόγου σου κι' ήσυχος πίνε μόνος, 5 ως να ζεστάνει ένα λουτρό η λυγερή Εκαμήδη θερμό, και της πικρής πληγής το αίμας να ξεπλύνει· τι τρέχει, εγώ στο ξέφαντο θα πεταχτώ να μάθω.»
Χι, χι, χι, χι, χι. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Λύσσα με πιάνει. ΝΙΚΟΛΕΤΑ Σας το ζητώ για χάρι, κύριε, σας παρακαλώ, αφήστε με γελάσω. Χι, χι, χι. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Θα σε πιάσω... ΝΙΚΟΛΕΤΑ Μα, κύριε, θα σκάσω αν κρατηθώ. Χι, χι, χι. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Μα ξανάγινε άλλο τέτοιο εξωλέστατο υποκείμενο, να γελάη μπροστά μου με τόση αυθάδεια, αντί να περιμένη τας διαταγάς μου; ΝΙΚΟΛΕΤΑ Τι θέλετε να κάνω, κύριε;
ΚΑΠΟΥΛΕΤΑΙΝΑ Ω πρίγκηψ, είναι συγγενής και τούτος του Μοντέκη κλίνει εκεί που αγαπά κι’ αλήθειαν δεν σου λέγει. Ήσαν καμμιά εικοσαριά που τον επολεμούσαν, κ' οι είκοσι κατώρθωσαν τον ένα να σκοτώσουν. Δικαιοσύνην σου ζητώ, ω πρίγκηψ! πλήρωσέ μου με του Ρωμαίου την ζωήν τον φόνον του Τυβάλτη!
Εμβήκαμεν εις ένα μικρόν σπιτάκι, εκεί που ήσαν οι άλλοι δύο Φακύρηδες οι οποίοι μας εδέχθηκαν με τες αγκάλες ανοικτές, και εφαίνονταν, πολλά ευχαριστημένοι διά την απόφασιν που έκαμα, διά να ζήσω μετ' εκείνους· μου ερμήνευσαν εις ολίγον καιρόν τα μυστήριά τους, που θέλει να ειπή τα οχήματά τους και τες υποκρισίες των, και οπόταν έγινα τελείως διδασκαλεμένος εις την τέχνην τους διά να γελώ τον λαόν, με ένδυσαν ωσάν και του λόγου τους, και με υποχρέωσαν να υπάγω εις την χώραν, διά να προσφέρω εις τους καλούς ανθρώπους από ένα κλωναράκι δάφνης και ελαίας, και ψάλλοντας στοίχους να τους ζητώ ελεημοσύνην· και με τούτον τον τρόπον εγύριζα εις το κονάκι μου πάντα με πολλές μονέδες ασημένιες, που μας εχρησίμευαν διά να μεθοκοπούμεν.
Αλλά ζητώ το εξής: Να παραγγείλετε στο Βασιληά Αρθούρο να έρθη με τ' άλογό του μαζύ με τον άρχοντα Γκωβαίν, τον Ζίρφλετ, τον αυλάρχη Κε, και εκατό ιππότες ως τα σύνορα της χώρας σου, στον Άσπρο Κάμπο, στην όχθη του ποταμού που χωρίζει τα Βασίλειά σας. Θέλω κει, μπροστά σ' αυτούς να ορκιστώ, κι' όχι μοναχά μπροστά στους βαρώνους σου.
Αυτό πάντα το παθαίνουν όλ' οι ρήτορες σχεδόν .. . Μα πολλά, νομίζω, είπα, και ζητώ ευθύς π α ρ δ ό ν. Ας στρωθή λοιπόν εμπρός μου της Ελλάδος ένας χάρτης, Επειδή αυτός και μόνον αληθής θα ήνε μάρτυς Εις εκείνα, όπου πρέπει να ειπώ κατά καθήκον . . . Όλοι ξεύρετε βεβαίως πως εμείς εκ των Φοινίκων Παρελάβαμεν τα φώτα μετά ζήλου θαυμαστού, Δεν θυμούμαι εις τα πόσα, μα νομίζω, πριν Χριστού.
Όμως και συ μη την αφίνεις, αλλά ερώτα. Ερμογένης. Ερωτώ λοιπόν τα σπουδαιότερα και τα ωραιότερα, δηλαδή την &αλήθειαν& και το &ψεύδος& και το &ον& και αυτό ακόμη περί του οποίου ομιλούμεν, δηλαδή το &όνομα&, διά ποίον λόγον λέγεται όνομα. Σωκράτης. Ερμογένης. Μάλιστα, το να ζητώ να συλλάβω. Σωκράτης.
Παρά πολύ μάλιστα αυτό ζητώ, φίλε Ιππία· και καλά με προλαμβάνεις. Ιππίας. Άκουε λοιπόν. Και σε βεβαιώ εις αυτό πλέον, αν ημπορέση κανείς να αντιλέξη, τότε έχεις δικαίωμα να λέγης ότι εγώ είμαι ολότελα αμαθής. Σωκράτης. Λέγε το γληγορώτερον δι' όνομα των θεών. Ιππίας.
Θέλεις να δεχθώμεν ότι μόνον τούτο έπραξα και ότι ζη ακόμη ο τύραννος, διαφυγών τον θάνατον; Λοιπόν διά τούτο ζητώ βραβείον. Τι λέγετε; δεν θα δώσετε;, Δεν ήτο εκείνος τον οποίον εφοβείσθε; δεν ήτο δεσποτικός; δεν ήτο σκληρός; δεν ήτο ανυπόφορος;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν