Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 15 Μαΐου 2025
Στου μεγαλήτερου τρίκλινου την οροφή άστραφτε περίλαμπρος σταυρός από σπάνια πετράδια. Απέραντα περιβόλια και δάση, κι από την πρόσοψη του Παλατιού κι' αριστερά. Δεξιά πάλι έβλεπες το Φάρο εκεί που ο Βόσπορος σμίγει με την Προποντίδα. Από κει άρχιζε το βασιλικό το τοιχογύρισμα, τραβούσε παράλληλα με την ακρογιαλιά, ως ένα μίλι παραμέσα, και καταντούσε πάλε στη θάλασσα, στο Κατάστενο.
Ούτω τα μεν θηκάρια Σορηδόν ερριμμένα Κρύπτουν την γην, τους βράχους· Ο δε σιδηροχάρμης Άφοβος Άρης, Κινεί την νήσον. Χίλια Πολέμου χάλκεα όργανα Βροντούν· εις τον αέρα Των ξίφων μύριαι γλώσσαι λάμπουν, κλονούνται. Μία βοή σηκόνεται, Μία μόνη επιθυμία, Και ωσάν ακτίνα ουράνιος, Ως φλόγα ες δάση ευάνεμα Καίει τας καρδίας.
ΜΑΚΒΕΘ Δεν γίνεται! ποιος ημπορεί τα δάση ν' αγγαρεύση; ποιος είν' εκείνος που 'μπορεί το δένδρον να προστάξη από της γης την αγκαλιά την ρίζα του να 'βγάλη; Ω προμαντεύματα γλυκά! Ωραία! Ω χαρά μου!
Την ακόλουθον ημέραν ήρχισαν βεβαίως ανερχόμενοι τα όρη του Μανασσή και διέβησαν τον «Πνιγόμενον Λειμώνα», όπως καλείται σήμερον, και διέσχισαν τα πλούσια δάση των συκών και τους ελαιώνας, οίτινες καλύπτουν εκείνο το διαμέρισμα, και άφησαν προς τα δεξιά τους λόφους, οίτινες εις το έκπαγλον κάλλος των αποτελούν το «στέμμα της υπερηφανείας» διά την οποίαν εκαυχάτο η Σαμάρεια, αλλ' ήτις κατά του προφήτου την πρόρρησιν θα ήτο ως «άνθος μαραινόμενον». Ο δεύτερος σταθμός των ήτο πιθανώς παρά το φρέαρ του Ιακώβ, εν τη ωραία και ευφόρω κοιλάδι μεταξύ του Εβάλ και του Γεριζίμ, και ουχί μακράν της αρχαίας Σηχέμ.
Ο Πετράρχης αφού εγήρασεν, ωνειροπόλει ιδανικήν τινα γυναίκα συνενούσαν την τέχνην ταύτην μετ' ανθηράς νεότητος, και μάτην περιέτρεχε κήπους και δάση ίνα ανεύρη την χίμαιραν ταύτην, ην ωνόμαζεν ώ ρ ι μ ο ν κ α ρ π ό ν ε π ί ά ν θ ο ύ ν τ ο ς δ ε ν δ ρ υ λ λ ί ο υ.
Και κατήλθε προς την θάλασσαν, του ηγουμένου, ενός ασκητικού και ξηραγκενού μοναχού, λίαν ιεροπρεπούς, κατόπιν του πεζοπορούντος και αυτού, και μη δυναμένου ούτε λέξιν να εκστομίση εκ της θλίψεως. Εις το πέλαγος ουδεμία λέμβος εφαίνετο. Εις τα δάση και τα ρεύματα ουδέν σημείον ύποπτον παρετήρησαν.
Αυτά 'παν κ' εχωρισθήκαν να εύρη επήγ' εκείνη 'ς την θείαν Λακεδαίμονα το τέκνο του Οδυσσέα. 440 Ραψωδία Ξ Και απ' τον λιμέν' ανέβη αυτός το άγριο μονοπάτι εις όρ', εις δάση, όπ' η Αθηνά του 'πε ότι μένει ο θείος χοιροβοσκός, 'που εγκαρδιακά το βιο του συντηρούσε, απ' όσους δούλους έλαβεν ο θείος Οδυσσέας.
— Κ' οι τοποθεσίες! είπεν ο Γκαίτε, είναι ζωγραφισμένες με λίγες γραμμές και με τόση ακρίβεια, ώστε πίσω από τα πρόσωπα βλέπουμε στα ψηλά μέρη τα βουναλάκια τα γεμάτα από αμπέλια, τα λιβάδια, τους λαχανόκηπους, και πιο χαμηλά τις βοσκές, το ποτάμι, τα μικρούτσικα δάση και πέρα μακριά την ατέλειωτη θάλασσα.
Της Ζακύνθου τα δάση, Και τα βουνά σκιώδη, Ήκουον ποτέ σημαίνοντα Τα θεία της Αρτέμιδος Αργυρά τόξα. Και σήμερον τα δένδρα, Και τας πηγάς σεβάζονται Δροσεράς οι ποιμένες· Αυτού πλανώνται ακόμα Η Νηρηίδες Το κύμα Ιόνιον πρώτον Εφίλησε το σώμα· Πρώτοι οι Ιόνιοι Ζέφυροι Εχάιδευσαν το στήθος Της Κυθερείας.
Ο δε Καραϊσκάκης επιθυμών ν' αποδιώξη τον Άγον Μουχουρδάρην από Πετροχώρι και μη έχων ικανήν δύναμιν διά να το εκτελέση διά των όπλων, επενόησε το ακόλουθον στρατήγημα, το οποίον και επέτυχε θαυμασιώτατα. Διώρισε διάφορα μικρά σώματα να περιφέρωνται εις τα περί το Πετροχώρι δάση τουφεκίζοντα, ανάπτοντα φωτίας την νύκτα και κάμνοντα καπνούς την ημέραν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν