Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 28 Ιουνίου 2025
Οπώχει αστρί 'ς τα στήθια του, φεγγάρι 'ς τα καπούλια, Και χίλιοι να σου το κρατούν να γέρνης να πεζεύης, Να σιέσαι, να λυγίζεσαι, να κάτσης 'ς το προσκάμνι. Κι' οχ' το προσκάμνι όντας σκωθής και μπης 'ςτόν αρμεγώνα Το πλιο τρανό μαντρόσκυλλο να σ' ακλουθάη σου πρέπει.
&Ιστορία των περιέργων συμβάντων του Κουλούφ& Ήτο μίαν φοράν εις την Δαμασκόν ένας γέροντας πραγματευτής, ονομαζόμενος Αμπτουλάς, ο οποίος εφημίζετο πως ήτον ο πλουσιώτερος από τους άλλους πραγματευτάδες. Αυτός όντας τέτοιας λογής πλούσιος, εθλίβετο μεγάλως που δεν είχε κληρονόμον, όθεν έκαμε κάθε δυνατόν διά να αποκτήση.
35. »Δεχόμενοι ημάς μηδενός όντας συμμάχους δεν παραβαίνετε διόλου τας μετά των Λακεδαιμονίων συνθήκας. Διότι διετυπώθη εν αυταίς ότι πάσα εκτός της συμμαχίας Ελληνίς πόλις δύναται να προσέλθη εις όντινα εκ των δύο αρέσκεται.
Την δ' ερχομένην ημέραν ο βασιλιάς της Κίνας επρόσταξε διά να γενούν ετοιμασίες διά τους γάμους του Καλάφ με την βασιλοπούλαν, και όντας όλα έτοιμα έκαμε τους γάμους με μεγάλην μεγαλοπρέπειαν, και με άπειρες χαρές, και παιγνίδια διά ένα μήνα ολόκληρον.
Τας ημέρας του γήρατός του τας εδαπάνα παριστάμενος θεατής των ναυπηγουμένων πλοίων, ερχόμενος κατά πάσαν εσπέραν με την τσιμπούκαν του, με την μακράν καπνοσακκούλαν του κρεμασμένην επί του τσοχίνου επανωβράκου, διά να καμαρώση τους κόπους και τας ελπίδας των άλλων και παρηγορηθή, διότι, πεισθείς εις τας απαιτήσεις των υιών του, ισχυριζομένων ότι ήτο πάρα πολύ γέρων, είχε παραχωρήσει αυτοίς την πλοαρχίαν. «Σα θα κάμετε το Σταυρό σας να κόψετε τον κερεστέ· παιδιά, να κυττάξετε καλά, πόσων ημερών θα είνε το φεγγάρι . . . Κι' όντας θα σκαρώσετε, με το καλό, να ξετάζετε, πού είνε ο αστέρας . . . &Βάρδα μπένε&, να μη σκαρώσετε, μουδέ να το ρίξετε στο γιαλό, την ημέρα που είνε 'λιοτρόπι . . . » Και έδιδε βραδύγλωσσος πολυτίμους οδηγίας εις τον πλοίαρχον, ως και τον πρωτομάστορην, περί πάντων των συντελούντων εις την επιτυχή ναυπήγησιν ως και εις την ευόδωσιν και προκοπήν του πλοίου.
Εγώ όντας γυναίκα δεν έπαθα τώρα τίποτε· επειδή από καιρό αυτά άλλος άντρας μου τάμαθε, παίρνοντας την παρθενιά μου για πλερωμή.
Κι ο Διονυσιοφάνης όντας καλοκαιριά, έστρωσε εκεί εμπρός στη σπηλιά χλωρά φύλλα κι αφού εκάθισε χάμω όλους τους χωριάτες τους έβανε πλούσιο τραπέζι. Ήτανε εκεί ο Λάμωνας κ' η Μυρτάλη, ο Δρύαντας κ' η Νάπη, του Δόρκωνα το συγγενολόι, του Φιλητά τα παιδιά, ο Χρώμης κ' η Λυκαίνιο· δεν έλειπε μήτε κι ο Λάμπης που τόνε συχώρεσαν.
Τραγουδάτε, κορίτσια, που να σας δω νύφες και σας σαν τη ζουλεμένη την Αρετούλα. Όντας σε γέννα η μάννα σου, ο ήλιος εκατέβη Και σούδωκε την ομορφιά, και πάλι ματανέβη. Πιπ. Μωρή είδες εσύ ποτές σου τέτοιο ματόφρυδο; Περμ. Σκάσε, ν' ακούσουμε τα τραγούδια, μωρή. Σα ψέματα μου φαίνουνται όλα, Γαρουφαλιά μου! Είμαι σαστισμένη, και δεν το νοιώθω το μαχαίρι που στα βάθια με σφάζει.
Πάγωσαν όλοι ιδόντας το το πλουμισμένο φίδι χάμου στη μέση, του Διός του αστραπεφτή σημάδι. Τότες αμέσως σίμωσε ο άξιος Πολυδάμας 210 τον αντριωμένονε Έχτορα· και τούπε αφτά τα λόγια «Έχτορα, πάντα, όταν μιλώ, σαν κάπως μ' αποπαίρνεις, κιάς λέω σωστά, τι τάχας μου μηδέ τεριάζει, εγώ όντας απλός πολίτης, σε βουλές ή μάχες ν' αντιστέκω· χρέος μου λες να σέβουμαι τους ορισμούς σου πάντα.
Εις ολίγας ημέρας ετοιμάσθην διά το ταξείδιον της πρεσβείας, και εγχειρίζοντάς μου ο βασιλεύς τα δώρα και μίαν ιδιόχειρόν του επιστολήν, εμίσευσα με όλην μου την παράταξιν προς Βαλσύραν· και εκείθεν εμβαίνοντας εις ένα πλοίον, και με ένα αρμοδιώτατον άνεμον αρμενίζοντας εφθάσαμεν με καλόν κατευόδιον εις το νησί της Σηριμβίας· και όντας εγώ γνωστός εις τους άρχοντας του παλατιού, μάλιστα εις τον μέγαν Καγκελλάριον της συγκλήτου, ο οποίος είχε την επιστασίαν να δέχεται τους πρέσβεις των άλλων βασιλέων και να συναναστρέφεται με αυτούς, ανέφερον εις αυτόν την επιστασίαν και πρεσβείαν, που είχον παρά του βασιλέως Καλίφη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν