Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 10 Ιουνίου 2025
Τριγύρισαν τα παλάτια της Ανατολής και της Δύσης. Παραστάθησαν στις χαρές και στις λύπες του κόσμου, στους γάμους και στα λείψανα, στις αγάπες και στα μίση, σταγκαλιάσματα του έρωτα και στα δαγκάματα της έχθρας. Οι δάσκαλοι, που ακολουθούσαν από κοντά, εξηγούσαν πάλι τα θαύματα του κόσμου και τα μυστήρια της ψυχής. Μα το βασιλόπουλο κύτταζε πάλι αδιάφορα τριγύρω του και χαμογελούσε,
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Πούθε' έρχεται κι' ο κεραυνός όπου λαμποκοπάει από φωτιά; αυτό να ειπής, και όταν μας χτυπάη μας καίει σαν τα φρύγανα, και τσουρουφλίζει φοβερά τους ζωντανούς; Τον στέλνει ο Ζευς στους επιόρκους φανερά. Και τ' είνε τάχα ο κεραυνός;
Ο Πέτρος ήταν εκείνος, ο φρόνιμος δουλευτής ή κανένας φοβερός προπάππος του; Αληθινά κρατούσε στο χέρι τα ειρηνικά ύπεργα ή το βρόχο που έρριχνε ο Λιβέρτης καβαλλάρης κ' έσερνε τον εχτρό κατόπιν του ώστε ν' αφήση τα κρέατά του στ' αγκάθια; Κ' εκείνα τα πουλιά που πετούσαν τώρα αποπάνου του, ήταν τάχα καλιακούδες ή τα κοράκια που συντρόφευαν λιμασμένα τους προπάτορές του στους κάμπους του Ευμορφόπουλου, ελπίζοντας άμετρη τροφή από τ' ακούραστο χέρι τους ;
Μαζύ με το αξίωμα, πρέπει να φυλαχθώ απ' τον καθένα ισχυρό πούχει στο λόγο δύναμι• γιατί αυτά, πατέρα μου, στους άρχοντες συμβαίνουν: όπου εκείνοι έχουνε αξίωμα στης πόλεις, μεγάλο βρίσκουν πόλεμον από τους αντιζήλους.
Τούτη μου την κόμη την ποιητική από τώρα δίνω για κληρονομιά εις τον Λεονάρδο και εις τον Ψιακή . . . δεν θα 'βρούν βαμμένη ούτε τρίχα μια. Τέλος το κεφάλι το ποιητικό 'στους κρανιοσκόπους μποναμάς ας μένη, να το ψάχνουν μέσα κι' έξω με φακό, για' να 'βρούν ποια βίδα είναι χαλασμένη. Μες 'στο Παλάτι γίνεται χορός, κι' εγώ απ' έξω στέκομαι φρουρός.
Αν κι' άνοιξαν πολλούς τέτοιους λάκκους και στα βουνά και στους κάμπους, δε μπόρεσαν να πιάσουν τη λύκισσα, επειδή αυτή καταλαβαίνει την ψεύτικη γις· μόνο πολλά τραγιά και πρόβατα αφάνισαν οι λάκκοι και παραλίγο και τον ίδιο το Δάφνη από τούτη την αιτία.
Α' ΑΝΗΡ Μα το θεό, στην αγορά τα έφερα στον ώμο για να τα δώσω, σύμφωνα με τον καινούργιο νόμο. Β' ΑΝΗΡ Για να τα δώσης; Α' ΑΝΗΡ Βέβαια.. Β' ΑΝΗΡ Δυστυχισμένε χάχα! Α' ΑΝΗΡ Πώς; Β' ΑΝΗΡ Πώς; και δεν το έννοιωσες; Α' ΑΝΗΡ Μα τι; δεν πρέπει τάχα στους νόμους να υποταχθώ; Β' ΑΝΗΡ Ποιους νόμους, δυστυχή; Α' ΑΝΗΡ Που έκαμαν παραδοχή. Β' ΑΝΗΡ Βρε, ποια παραδοχή; Είσαι λοιπόν τόσο κουτός;
Παίρνει την κολυμπίθρα την ιερή, που τόσοι εβαφτίσθηκαν πορφυρογέννητοι γίγαντες και βαφτίζει μέσα των εμπόρων τα παιδιά. Με τις χρυσόπορτες του Ναού μας στολίζει τον Άγιον Πέτρο της· στήνει στους πύργους της το Ρωλόγι, θαύμα του κόσμου, με τους Μάγους που χαιρετούν ταπεινοί του Χριστού μας τη Γέννησι· στήνει στις πλατείες της τ' άλογα τ' ανεμοπόδαρα, ακράτητου λαού συμβολική παράστασις.
Έχουν Εταιρίες Ειρήνης τόσον αγαπητές στους αισθηματίες και τις προτάσεις των για άοπλη Διεθνή Διαιτησία, τόσο δημοτικές μεταξύ εκείνων που ποτέ δεν εμελέτησαν την ιστορία. Όμως η απλή αισθηματολογική συμπάθεια δεν αρκεί.
Α' ΑΝΗΡ Και αν σε κοροϊδέψουν, τι; Β' ΑΝΗΡ Στην πόρτα θα σταθώ μπροστά. . .. Α' ΑΝΗΡ Και τι θα κάνης δηλαδή; Β' ΑΝΗΡ Κι' όποιος τα φαγητά βαστά θα τα βουτώ. Α' ΑΝΗΡ Ο υστερνός θα ήσ' όλου του κόσμου. Παρμένων! Σίμων! πάρετε στους ώμους σας το βιος μου. Β' ΑΝΗΡ Στάσου και σε βοηθώ κ' εγώ.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν