Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 25 Μαΐου 2025


Δάγκασέ τονε σκότωσέ τον, παρακαλώ σε. ΣΤΕΦΑΝ. Τρίνκουλε, βάστα τη γλώσσα σου· αν κάμης αταξίες, το πρώτο δένδρο... Το τέρας το καψερό είναι υπήκοος μου, και δεν συγχωρώ να μου το βρίζουν. ΚΑΛΙΜΠ. Ευχαριστώ τον υψηλό μου αφέντη. Συγκατεβαίνεις ν' αφοκρασθής πάλι το ζήτημά μου; ΣΤΕΦΑΝ. Ναίσκε· αμμή πώς; γονάτισε και ματαπές το· εγώ στέκομαι ορθός· έτσι και ο Τρίνκουλος. Μπαίνει ο ΑΡΙΕΛ αόρατος.

Παρά.... Αι, όσον είνε Τυφλή και σκληροτέρα Η τυραννίς, τοσούτον Ταχυτέρως ανοίγονται Σωτήριοι θύραι. Δεν με θαμβώνει πάθος Κανένα· εγώ την λύραν Κτυπάω, και ολόρθος στέκομαι Σιμά εις του μνήματός μου Τ' ανοικτόν στόμα. Στροφή Α Το πνεύμα μου σκοτίζεται· Η γη υπό τα ποδάρια μου Γέρνει· αθελήτως τρέχω Ωσάν από μίαν ράχην Βουνού, εις λαγκάδι. Με σέρνει η τύχη.

Τούτη μου την κόμη την ποιητική από τώρα δίνω για κληρονομιά εις τον Λεονάρδο και εις τον Ψιακή . . . δεν θα 'βρούν βαμμένη ούτε τρίχα μια. Τέλος το κεφάλι το ποιητικό 'στους κρανιοσκόπους μποναμάς ας μένη, να το ψάχνουν μέσα κι' έξω με φακό, για' να 'βρούν ποια βίδα είναι χαλασμένη. Μες 'στο Παλάτι γίνεται χορός, κι' εγώ απ' έξω στέκομαι φρουρός.

Στέκομαι ως πρό τινος πανοράματος και βλέπω τις κούκλες και τα αλογάκια να περνούν και να ξαναπερνούν απ' εμπρός μου, και ερωτώ συχνά μήπως είναι οπτική απάτη. Παίζω με αυτά, ή μάλλον παίζομαι σαν νευρόσπαστο, και πιάνω ενίοτε τον γείτονά μου από το ξύλινο χέρι και οπισθοδρομώ με φρίκην.

Αμέσως ο βαστάζος που κατάλαβε ότι αρκούσε μόνο να πει την ιστορία του για να ελευθερωθεί από τον φοβερό κίνδυνο, την διέκοψε, Κυρία μου, ξέρεις ήδη γιατί είμαι εδώ, και αμέσως θα διηγηθώ ότι έχω να πω. Η αδελφή σου με βρήκε σήμερα το πρωί στο μέρος όπου στέκομαι πάντα, περιμένοντας να με προσλάβουν.

Α’ ΝΕΚΡΟΘΑΠΤΗΣ Συ στέκεσ' έξω, Κύριε, και επομένως δεν είναι δικός σου· εγώ στέκομαι μέσα, και, μ' όλον ότι δεν κείτομαι δί- πλα, όμως είναι δικός μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Αν δεν κείτεσαι δίπλα, όμως διπλά ομιλείς, όταν λέ- γης ότι είναι δικός σου, αλλ' όχι διότι τώρα στέκεσαι μέσα· αυτά είναι διά τους απεθαμένους, όχι διά τους ζωντανούς· άρα είπες ψέμα.

Διά τούτο, καθώς οι κυβερνήται των πλοίων, στέκομαι όρθιος και μόνος εις την πρύμνην και κρατώ το πηδάλιον, και οι μεν άλλοι επιβάται διασκεδάζουν και άμα νυστάξουν κοιμούνται, εγώ δε άγρυπνος και νηστικός σκέπτομαι και φροντίζω δι' όλους και ως μόνην αμοιβήν και απόλαυσιν έχω την τιμήν ότι θεωρούμαι κύριος.

Λέξη Της Ημέρας

δέτη

Άλλοι Ψάχνουν