Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 18 Ιουνίου 2025


Και ένοιωθε έναν αδιόρατο φόβο να στρέψει, να κοιτάξει εκείνη την αντρική φιγούρα που ήταν κάπως παράξενη, πράσινη και κίτρινη, ακίνητη πάνω στον πάγκο απ’ όπου λες και δεν θα ξανασηκωνόταν πια. Εκείνος όμως ξανάρχισε να μιλά για το ταξίδι, για το μοναχικό δρόμο και ρώτησε πόση ώρα χρειάζεται για να φτάσει στο Νούορο.

Κ' είδες σ' άλλην οικογένεια, που είναι ποιος άρρωστος, ποιος αδύνατος, και κανείς δε δουλεύει, πόση γρίνια και δυστυχία σωριάζεται; Ο καθένας ρίχνει τα λάθη στου αλλουνού τη ράχη, και δε βοηθούνται αναμεταξύ τους, και μαλώνουν ατέλειωτα. Έτσι και το έθνος. Είναι μιαν οικογένεια από κοινότητες.

Επανέλαβεν εκείνος λεπτομερώς τα του ήδη γνωστού προγράμματος, υπολογίζων πόση ώρα απαιτείται από σταθμού εις σταθμόν, και εβεβαίωσεν ότι θα φθάσουν κάτω εις τον λιμένα προ της δύσεως του ηλίου. — Πόθεν, ηρώτησα, θα καταβήτε εις την Σκάλαν;

Και κοντά σου περάσαν τόσα χρόνια, ευτυχισμένα πώς να μην τα πω; αν είναι η αγάπη αθόλωτη κι η ομόνοια, το βαθύ τους συ μ' έμαθες σκοπό, αν η ζωή είναι αστείρευτη κι αιώνια, τον πιο όμορφο της χάρισες καρπό· ω, μια ματιά σου μόνο ησυχασμένη πόση μέσα μου αντάρα δε σωπαίνει!

Και είδες σε μιαν οικογένεια, σαν όλοι είναι γεροί και δουλεύει ο καθένας, πόση ευτυχία και πόση χαρά βασιλεύει, και τι προκοπή; Ο καθένας ξέρει τη θέση του, δε λαθεύει, και βοηθεί και τους άλλους.

Ή θα την κρατήσης εις το σπίτι σου να γηράση ανύπανδρος; Ω, δυστυχισμένε, δεν βλέπεις πόση κακή θα είναι η συνέπεια! Πόσα δεν θα επροτιμούσες να πάθη η κόρη σου από αντιζήλους παρά όσα εγώ σου λέγω; Δεν πρέπει διά μικρά πράγματα να προκαλή κανείς μεγάλας δυστυχίας, ουδέ αν αι γυναίκες είμεθα όντα τόσον κακά, οι άνδρες να εξομοιούνται με ημάς κατά την φύσιν.

Και πόση ώρα είνε που τους είδατε; — Να, ως δύο ώρης κη παραπάν'... ταπουτώρα. — Και γιατί δεν ήρθατε πρωτήτερα να μου πήτε! — Μα δεν είνε πουλλή ώρα... ως μια ώρα, μια ουρίτσα... κη παρακάτ'... λίγη ώρα... ταπουτουρίτσα. Ο κυρ Μοναχάκης έκαμε νέαν οργίλην χειρονομίαν, διά ν' αποθέση παρά την γωνίαν το τσιμπούκι του. Το παιδίον έσπευσε να τραπή εις φυήν.

Η σκηνή τούτη μας λέει κάτι περισσότερο από ό,τι γίνεται αφορμή να διαμαρτυρηθή η νεώτερη σεμνοτυφία· δεν πρέπει να βλέπουμε στο επεισόδιο αυτό μόνο τη σαρκική όρεξη της Λυκαίνιο· περισσότερο πρέπει να ιδούμε με πόση τέχνη θέλησε ο Λόγγος να μπάση τον ήρωά του στα γνωρίσματα της ζωής για να δώση κατόπι ο ίδιος τον ιδεαλισμό στον έρωτά του.

Κ' οι Αθηναίοι απάνω στον ενθουσιασμό τους τίμησαν το Δέξιππο όπως τόσους αιώνες τιμούσανε ξένους δίχως σωστή αιτία, μ' αδριάντες και μ' επιγράμματα. Πόση καταστροφή έφερε η μεγάλη αυτή πλημμύρα, πόσοι ναοί κάηκαν, πόσοι σκλάβοι κουβαλήθηκαν, πόσες πολιτείες και χωριά ρημαχτήκανε, δε σώζουνται χρονικά να μας πούνε.

Και τέτοια είναι η μισή γλώσσα. Πολύ ωραία, πολύ κατάβαθα ψυχολόγησαν το Ρωμιό, και γεια τους, όσοι πήγαν και μας ανακάλυψαν το λαμπρό το σύστημα της ανακατωσούρας. Δε μου λέτε, σας παρακαλώ, το ανακάτεμα με τι τρόπο θα γίνη; Πόση δημοτική θα βάζουμε και πόση καθαρέβουσα; Κανένας, εννοείται, από τους λεγάμενους δε θα ορίση το ποσό, μήτε σκοπέβει να το ορίση. Δεν είναι δουλειά του, θα σας πη.

Λέξη Της Ημέρας

στάθη

Άλλοι Ψάχνουν