Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 29 Μαΐου 2025


Η γνώμη αύτη απηρχαιώθη πριν ή γηράση, πολλοί όμως απομένουσιν ακόμη οι στέργοντες μεν να παραδεχθώσιν ότι έχουσι και τα ζώα ψυχήν, αλλά πεισματικώς ισχυριζόμενοι ότι τα πάθη, και τα αισθήματα της ζωικής ταύτης ψυχής ουδέν έχουσι κοινόν προς τα της ανθρωπίνης.

Όταν τα βελανίδια ωριμάσουν τα τρυγούν και εξάγουν από αυτά, ως από αυγά, τους ανθρώπους. Οι δε άνθρωποι ούτοι έχουν πρόσθετα γεννητικά όργανα, οι πλούσιοι από ελεφαντοκόκκαλον, οι δε πτωχοί ξύλινα και με αυτά βατεύουν και πλησιάζουν τους συνεύνους των. Όταν δε γηράση ο άνθρωπος δεν αποθνήσκει, αλλά διαλύεται ως καπνός και γίνεται αήρ.

Βεβαίως πας άνθρωπος, όταν γηράση, κάπως αποκτά πολλήν αποστροφήν προς τας ωδάς, και όχι μόνον ολιγώτερον ευχαριστείται να εκτελή αυτό, αλλά, και αν παρουσιασθή ανάγκη προς τούτο, θα εντραπή τόσον περισσότερον, όσον γίνεται γεροντότερος και σωφρονέστερος. Άραγε δεν είναι αυτό αληθές; Βεβαιότατα.

Όταν τις εξ αυτών επιθυμήση γυναίκα τινα, κρεμά την φαρέτραν του προ της αμάξης και μίγνυται μετ' αυτής αφόβως. Όρος ζωής εις αυτούς δεν υπάρχει, αλλ' όταν τις γηράση, όλοι οι συγγενείς του συνελθόντες θυσιάζουσιν αυτόν· μετ' αυτού δε θυσιάζουσι διάφορα ζώα, βράζουσιν όλα τα κρέατα ομού και ευωχούνται.

Η δε ασημένια χρύσοφρυς δεν ήθελε να τον αποχωρισθή, τον αγαθόν πρεσβύτην, και παρηκολούθει μετά πόνου το πτώμα, ανασυρόμενον θλιβερώς υπό των δύο αλιέων, εν ώ ο πονηρός ερυθρίνος εχόρευεν από χαράν. Παρήλθον έτη. Η καπετάνισσα, ήτις εφαίνετο ότι ποτέ της δεν θα γηράση, εγήρασε πλέον.

Και τόρα λοιπόν πας άνθρωπος γεννηθείς και ανατραφείς και γεννήσας και αναθρέψας τέκνα και εκτελέσας ορθώς συναλλαγάς, και δώσας δίκην εις κάποιον, εάν τον είχε αδικήσει, και λαβών από άλλον, αφού γηράση ακολουθών τους νόμους καθώς είναι ο προορισμός του, έπεται ότι θα φθάση κατά φύσιν εις το τέλος του.

Είχε γηράση κατά είκοσιν έτη, τον έλεγαν δε γέρο-παράξενο. Η προς την αδελφήν του όμως αγάπη δεν ήτο αγάπη συνήθης, ήτο λατρεία! Και είνε γνωστή η κωμική σκηνή ήτις έλαβε χώραν μεταξύ των τριών προσώπων, μίαν πρωίαν Κυριακής, κατόπιν μακρού και προσοδοφόρου ταξειδίου. Έπιναν, και οι τρεις μαζή, τον πρωινόν καφέν, όταν έξαφνα ο Αντωνέλλος αποτείνεται προς τον γαμβρόν του.

Βεβαίως, διότι έκαστος, όσον είναι νέος, αυτά τα πράγματα τα βλέπει από όλας τας άλλας ηλικίας αδυνατώτερα, όταν γηράση όμως, τα βλέπει οξυδερκέστατα. Πολύ ορθά. Τι λοιπόν θα κάμωμεν κατόπιν από αυτά; Άραγε δεν θα υποθέσωμεν ότι έφθασαν και είναι παρόντες οι μετανάσται και τόρα πρέπει να εξετάσωμεν την συνέχειαν του ζητήματος; Πώς όχι;

Ή θα την κρατήσης εις το σπίτι σου να γηράση ανύπανδρος; Ω, δυστυχισμένε, δεν βλέπεις πόση κακή θα είναι η συνέπεια! Πόσα δεν θα επροτιμούσες να πάθη η κόρη σου από αντιζήλους παρά όσα εγώ σου λέγω; Δεν πρέπει διά μικρά πράγματα να προκαλή κανείς μεγάλας δυστυχίας, ουδέ αν αι γυναίκες είμεθα όντα τόσον κακά, οι άνδρες να εξομοιούνται με ημάς κατά την φύσιν.

Και την έβλεπε τότεεθάρρει — ο Γιωργάκης την μητέρα του νέαν ακόμη, φιλόπονον και ακούραστον, οπού ποτέ της δεν έλεγε, πως θα γηράση, αναιβοκαταιβαίνουσαν της σκάλαις, εις τα πρώτα της μακράς χηρείας της χρόνια, μαγειρεύουσαν, γελώσαν, προσπαίζουσαν.

Λέξη Της Ημέρας

μεταβατική

Άλλοι Ψάχνουν