United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !


Η δε ασημένια χρύσοφρυς δεν ήθελε να τον αποχωρισθή, τον αγαθόν πρεσβύτην, και παρηκολούθει μετά πόνου το πτώμα, ανασυρόμενον θλιβερώς υπό των δύο αλιέων, εν ώ ο πονηρός ερυθρίνος εχόρευεν από χαράν. Παρήλθον έτη. Η καπετάνισσα, ήτις εφαίνετο ότι ποτέ της δεν θα γηράση, εγήρασε πλέον.

Ξεύρε μόνον προς παρηγορίαν ότι έχει αυτό το καλόν ο πατέρας. Ποτέ δεν αναγινώσκει όταν ταξειδεύη. Τους κουβαλεί μαζί του, επειδή δεν ημπορεί να τους αποχωρισθή, αλλά δεν τους αναγινώσκει. — Ποίους δεν αναγινώσκε; Ηρώτησα τότε εγώ, απορών πώς να εννοήσω τους λόγους της. Τους ποιητάς δεν αναγινώσκει; — Όχι! απήντησεν η κόρη, τους στίχους. Τους στίχους όπου κάμνει.

Αλλά η θέσις του τότε γίνεται αληθώς τραγική, όταν σιδηρά ανάγκη τον βιάζει, όχι μόνον να έλθη εις άμεσον σχέσιν με κόσμον αντιπαθή προς αυτόν, αλλά και αυτού μέσα να αναδεχθή αγώνα, τον οποίον δεν δύναται να φέρη εις πέρας ειμή εάν αποχωρισθή από τον εαυτόν του, ειμή εάν αφομοιωθή προς ό,τι είναι ουσιωδώς αναίρεσις των ιδεών και των αισθημάτων του.

Η μήτηρ του, ήτις και τον υιόν της δεν ήθελε ν' αποχωρισθη, και τους κινδύνους και τα δεινά του ναυτικού βίου κάλλιον του απείρου υιού της εγνώριζεν, απέκρουε τα σχέδια του νέου Βασιγκτώνος· αλλ' αυτός επιμένων, συμφωνεί μετά τινος πλοιάρχου όπως παραλάβη αυτόν εις το πλοίον του, έτοιμον ήδη προς απόπλουν· μετακομίσας δε το μικρόν κιβώτιόν του εις την λέμβον, παρουσιάσθη ενώπιον της μητρός του διά ν' αποχαιρετίση αυτήν, και λάβη την ευχήν της.

Συγχρόνως όμως φαίνεται ότι κανείς πατήρ δεν ημπορεί να αποχωρισθή, εάν εκείνος δεν είναι καθ' υπερβολήν μοχθηρόςδιότι εκτός της φυσικής φιλίας, είναι σύμφωνον με την φύσιν του ανθρώπου να μη αποδιώκη την βοήθειαν. ― O υιός όμως ημπορεί να αποφεύγη ή να μη προθυμήται να βοηθήση, όταν είναι μοχθηρός.

Διότι και δι' αυτούς δεν έχουν αξίωσιν να γίνουν φίλοι των όσοι είναι πολύ κατώτεροι, αλλ' ούτε με τους καλλιτέρους και σοφωτέρους, όσοι δεν έχουν καμμίαν αξίαν. Και βεβαίως εις τοιαύτα δεν υπάρχει ακριβής ορισμός, μέχρι τίνος βαθμού γίνονται φίλοι. Διότι όταν αφαιρεθούν πολλά, πάλιν μένει κάτι τι, όταν όμως αποχωρισθή κανείς πολύ, καθώς λόγου χάριν ο θεός, τότε δεν μένει τίποτε.

Όταν όμως αποχωρισθή από εκείνον, πάντοτε περνά καλά κατά το χρονικόν διάστημα το πλησιέστερον προς την παραίτησίν του, εάν όμως παρέλθη πολύς καιρός και αρχίση να λησμονή, τότε περισσότερον κυριαρχεί το πάθημα της παλαιάς δυσαρμονίας.

Και βεβαίως ο δούλος είναι κτήμα μας καθώς και το τέκνον, πριν λάβη μίαν ωρισμένην ηλικίαν και αποχωρισθή, και είναι ωσάν μέλος ιδικόν μας. Τον εαυτόν του δε κανείς δεν αποφασίζει να τον βλάψη. Διά τούτο δεν υπάρχει αδικία προς τον εαυτόν μας. Επομένως ούτε άδικον ούτε πολιτικόν δίκαιον. Διότι τούτο είπαμεν ότι είναι σύμφωνον με τους νόμους, και εις όσα επλάσθη να επεμβαίνη ο νόμος.

Μη κλαίετε λοιπόν, αγαπητοί μου φίλοι· αν τα φθαρτά σώματά μας πρόκηται ν' αποχωρισθώσιν, αι αθάνατοι όμως ψυχαί μας ποτέ δεν θέλουν αποχωρισθή. Η ιδική μου, μεταβαίνουσα εις την άλλην ζωήν, θέλει καθικετεύει τον Ύψιστον όπως σας φωτίζη και καθοδηγή πάντοτε εις την οδόν της αρετής και του καθήκοντος, και τοιουτοτρόπως θέλει είσθαι πάντοτε μεθ' υμών.

Ο δε θεάνθρωπος Ιησούς διά να μας διδάξη διά του θείου αυτού παραδείγματος την προς τους γονείς υπακοήν και αφοσίωσιν, και κατά τας αρχάς της επί της γης παρουσίας του προθύμως και άνευ αντιλογίας εξήλθε του ιερού, και ηκολούθησε την μητέρα του και τον Ιωσήφ εις την Ναζαρέτ, ων υποτασσόμενος αυτοίς , ως λέγει το Ευαγγέλιον, και ότε επρόκειτο ν' αποχωρισθή την μητέρα του και επί του σταυρού να εκπνεύση, εις τον επιστήθιον φίλον του Ιωάννην θερμώς την εσύστησε.