United States or Ethiopia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Έρχεται στο κρεββάτι του Τριστάνου και λέει: «Φίλε, ο Καερδέν φθάνει. Είδα το καράβι του στη θάλασσα. Σιγά-σιγά προχωρεί. Μολαταύτα το αναγνώρισα. Ο Θεός να δώση να σου φέρη τη γιατρειά σου» Αναταράζεται ο Τριστάνος. «Ωραία φίλη, είσαστε βέβαιη ότι είναι το καράβι του;! Λοιπόν, πέστε μου τι πανί έχει. — Το είδα καλά. Το έχουν ολάνοιχτο και τεντωμένο πολύ ψηλά, γιατί ο άνεμος είναι αλαφρός.
Ενώ εκάθητο λοιπόν την νύκτα, βλέπει έξαφνα τον μεγάλον Κλώσον και ανοίγει σιγά σιγά την θύραν, με τον πέλεκύν του εις το χέρι· έπειτα προχωρεί προς το κρεβάτι, και κτυπά κατακέφαλα την αποθαμένην γραίαν με τον πέλεκυν. — Άλλην μίαν φοράν, λέγει, δεν με κάμνεις μασκαράν. Και έφυγε με την ιδέαν ότι εσκότωσε τον μικρόν Κλώσον. — Τι κακός άνθρωπος! είπεν ο μικρός Κλώσος. Ήθελε να με σκοτώση.
Πρωταγόρας Μάθε λοιπόν, είπεν, ότι καθώς προχωρεί το τραγούδι λέγει κάπου, ότι «ο λόγος του φιλοσόφου Πιττακού διόλου δεν μου αρέσει, αν και τον έχει είπη άνθρωπος σοφός, όταν λέγη ότι είναι δύσκολον να είναι τις ενάρετος». Καταλαβαίνεις ότι αυτός ο ίδιος λέγει και αυτά και εκείνα τα προηγούμενα; Σωκράτης Το ηξεύρω είπον εγώ. Πρωταγόρας Σου φαίνεται λοιπόν, είπεν, ότι αυτά είναι σύμφωνα;
Και αυτό που εσκόπευε εις την αρχήν ο λόγος μας, δηλαδή να παρουσιάσωμεν καλώς την χρησιμότητα του χορού του Διονύσου, το έπραξε όσον ήτο δυνατόν. Λοιπόν ας σκεφθώμεν καλά να ιδούμεν αν επέτυχε. Βεβαίως η τοιαύτη συνάθροισις όσον προχωρεί το ποτόν γίνεται εξ ανάγκης θορυβωδεστέρα διαρκώς, καθώς είπαμεν εις την αρχήν ότι συμβαίνει κατ' ανάγκην, με τας σημερινάς συνηθείας. Βεβαίως.
Οπωσδήποτε όμως είναι βέβαιον ότι τα θέματα που έχει στη διάθεσή της η δημιουργία πάντα λιγοστεύουν, ενώ τα θέματα της κριτικής περισσεύουν καθημερινώς. Υπάρχουν για τον νου πάντα νέες καταστάσεις και νέες απόψεις. Το χρέος να επιβάλουμε μορφή στο χάος δεν μικραίνει ενόσω ο κόσμος προχωρεί. Ποτέ η Κριτική δεν ήταν τόσον απαραίτητη όσο είναι τώρα.
Μια κόρη σ' έμεινε, ω Ληρ, κι' αυτή εξαγοράζει όσας κατάρας ήξιζε να δώσης εις την φύσιν διά τα άλλα σου παιδιά. ΕΔΓΑΡ Σε χαιρετώ, αυθέντα. ΑΞΙΩΜ. Ώρα καλή. Τι αγαπάς; ΕΔΓΑΡ Παρακαλώ, αυθέντα, ειπέ μου, αν ακούεται πότε θα γίν' η μάχη; ΑΞΙΩΜ. Το πράγμα είναι φανερόν. Όπ' έχει αυτί τ' ακούει. ΕΔΓΑΡ Παρακαλώ, είναι κοντά το στράτευμα το άλλο; ΑΞΙΩΜ. Κοντά, και όλον προχωρεί.
Σωκράτης Σιώπα λοιπόν και άκουέ με· διότι τω όντι θείος ο τόπος ούτος φαίνεται· ώστε να μη θαυμάσης εάν πολλάκις, καθόσον προχωρεί ο λόγος, καταληφθώ από εξαιρετικόν οίστρον· διότι αυτήν την στιγμήν οι λόγοι μου δεν διαφέρουν των ποιητικών διθυράμβων. Φαίδρος Αληθέστατα λέγεις. Σωκράτης Τούτων όμως συ είσαι αίτιος· αλλά τα λοιπά άκουε, διότι ίσως κατόπιν με αφήσει η έμπνευσις.
Μεσούσα η ημέρα καίει τους Ινδούς σχεδόν όσον και τους άλλους· Όταν δε αρχίση να κλίνη, γίνεται ο ήλιος εις αυτούς όπως είναι εις τους άλλους ανθρώπους κατά την πρωίαν· και όσον προχωρεί, τόσον ψυχρούται, μέχρι της στιγμής καθ' ην πλησιάζων να δύση γίνεται ψυχρότατος.
Όπως λοιπόν βλέπετε καλά, είναι πολύ αληθές ότι τίποτε δεν συνέβη απρόοπτον εις τον γέροντα, ώστε να υποψιασθή ότι κάθε νύκτα, ακριβώς την δωδεκάτην ώραν, τον παρετήρουν να κοιμάται. Την ογδόην νύκτα, μετεχειρίσθην μεγαλυτέραν αφ' ό,τι συνήθως προφύλαξιν διά ν' ανοίξω την θύραν. Ο ωροδείκτης ενός ωρολογίου προχωρεί ταχύτερον από το ιδικόν μου χέρι.
Αν τύχη όμως και συμβή κανένα τέτοιο πράγμα, θα συμπεριλάβωμεν και τον Σωκράτη τούτον εδώ, τον συνονόματον με τον Σωκράτη μας και ιδικόν μου ομήλικον και συμμαθητήν, ο οποίος δεν είναι ασυνήθιστος να μοιράζεται μαζί μου όλας τας δυσκόλους εργασίας. Ξένος. Πολύ καλά, αυτά και μόνος σου ημπορείς να τα σκεφθής όσον προχωρεί ο λόγος.
Λέξη Της Ημέρας