United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !


Πώς δε μέσω της δράσεως της υποθέσεως, ως εύμορφος ανθογεμισμένος κισσός περί κορμόν δένδρου, ως εύμορφη κίτρινη και λευκή γιασουμιά περί αναδενδράδα αμπέλου, πλέκεται και παρεμβάλλεται περιγραφή, ήτις θα ήξιζε και μόνη να φιγουράρη δίκην φλαμανδικής ελαιογραφίας φυσιολογικής σχολής, ως φέρ' ειπείν η της εργασίας του μεταξοσκώληκος εις της Νεράιδες και η του χορού της καμάρας εις τα Βαkούφικα και η της κατασκευής των χαϊμαλιών εις τον Σκαλικάδζαρον .

Φαίδρος Ερωτάς εάν έχωμεν ανάγκην; Αλλά θα ήξιζε κανείς να ζη δι' άλλην αιτίαν παρά διά τας τοιαύτας ηδονάς του πνεύματος; Διότι βεβαίως δεν αξίζει να ζη κανείς δι' εκείνας τας σωματικάς ηδονάς, αι οποίαι περιέχουν όλαι κατ' ανάγκην λύπην εις την αρχήν ή και καμμίαν χαράν, δι' ο και δικαίως έχουσιν ονομασθή δουλικαί.

ΜΕΝ. Αλλ' ακριβώς διά τούτο θαυμάζω, ω Ερμή, πώς δεν εσκέφθησαν οι Έλληνες ότι δεν ήξιζε τον κόπον να υποφέρουν τόσα χάριν πράγματος τόσον ολίγον διατηρουμένου και τόσον ευκόλως μαραινομένου. ΕΡΜ. Δεν έχω καιρόν, Μένιππε, να φιλοσοφώ μαζύ σου. Ώστε έκλεξε μέρος, όπου θέλεις, διά να μένης, εγώ δε πηγαίνω να οδηγήσω άλλους νεκρούς. &Αιακού, Πρωτεσιλάου και Πάριδος.&

Οι κυβερνητικοί διέδιδαν ότι ούτος είχεν ανδρειωθή και θ' απέθνησκεν ως γενναίος στρατιώτης, οι δε Σικελοί επέμειναν να στοιχιματίζωσι δέκα προς έν ότι θ' απέθνησκεν ως Ναπολιτάνος. Δεν εβράδυναν όμως να πεισθώσιν ότι δεν ήξιζε τίποτε το στοίχημά των.

Μη κατά την αξίαν του την λύπην σου μετρήσης διότι τότ' η λύπη σου θα ήναι χωρίς τέλος. ΣΙΒΑΡΔΟΣ Είν' η πληγή του απ' εμπρός; ΡΩΣτο στήθος! ΣΙΒΑΡΔΟΣ Στρατιώτης εις του θεού τα τάγματα να γείνη! Εάν είχα όσα μαλλιά και τόσους υιούς, θα ήτον η ευχή μου τοιούτον θάνατον καλόν να εύρη ο καθένας! Νεκρώσιμόν του σήμαντρον ας ήν' αυτό και μόνον! ΜΑΛΚΟΛΜ Του ήξιζε να δείξωμεν περισσοτέραν λύπην.

Τούτο θα ηδύνατο να είπη διά σε πολύ ευστόχως ο Διονύσιος και θα ήξιζε δι' αυτό να του χρυσώση κανείς εκείνην την πλάκα.

Μια κόρη σ' έμεινε, ω Ληρ, κι' αυτή εξαγοράζει όσας κατάρας ήξιζε να δώσης εις την φύσιν διά τα άλλα σου παιδιά. ΕΔΓΑΡ Σε χαιρετώ, αυθέντα. ΑΞΙΩΜ. Ώρα καλή. Τι αγαπάς; ΕΔΓΑΡ Παρακαλώ, αυθέντα, ειπέ μου, αν ακούεται πότε θα γίν' η μάχη; ΑΞΙΩΜ. Το πράγμα είναι φανερόν. Όπ' έχει αυτί τ' ακούει. ΕΔΓΑΡ Παρακαλώ, είναι κοντά το στράτευμα το άλλο; ΑΞΙΩΜ. Κοντά, και όλον προχωρεί.

Καράβι έχεις το κορμί που πικροαρμενίζει μέσ' την πλημμύραν. Κι άνεμος οι αναστεναγμοί σου. Φοβούμαι, αν ο άνεμος δεν γαληνεύση, μήπως το θαλασσοδαρμένον σου κορμάκι το βουλήση. — Της είπες την απόφασιν που έλαβα, γυναίκα; ΚΑΠΟΥΛΕΤΑΙΝΑ Τα είπα, πλην ευχαριστεί.... να 'πανδρευθή δεν θέλει... Ανόητη! της ήξιζε να πανδρευθή τον Χάρον!

Μετ' ολίγον η θάλασσα επήρε τον ελεεινόν φελλόν εις την εξουσίαν της, και ο άνεμος τον έσυρεν εδώ κ' εκεί, και ο Κωνσταντής ο Πλαντάρης εξέμαθεν εις την στιγμήν όσας βλασφημίας είξευρε και ησχολείτο να κάμη την προσευχήν του, ενώ ο μικρός σύντροφός του, ο ναύτης Τσότσος, νέος δεκαεπτά χρόνων, εγδύνετο και ητοιμάζετο να πέση εις την θάλασσαν, ελπίζων να σωθή κολυμβών, και ο μόνος επιβάτης των, ο ζωέμπορος Πραματής, έκλαιε και εύρισκεν ότι δεν ήξιζε τον κόπον ν' αρμενίση τις τόσην θάλασσαν διά να πνιγή, αφού η γη ήτο ικανή να σκεπάση με το χώμα της τόσους και τόσους.

Διότι ναι μεν ο είς των τριών, ο Γεροντιάδης, ήτο από το άλλο κόμμα, αλλ' ο τρίτος ο Γιαννάκος ο Χαρτουλάριος, κατά τους υπολογισμούς του Βατούλα, ήξιζε τουλάχιστον διά δύο. Και τούτο θα ήτο το μέγιστον κέρδος, ως ήτο και ο σκοπός της θαλασσίας εκδρομής του, το να έχη τον Χαρτουλάριον υπό τας όψεις και υπό την χείρα του.