Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 26 Ιουνίου 2025
ΟΙΔΙΠΟΥΣ Σωστά μιλείς. Μα ποιος μπορεί από τους ανθρώπους να εξαναγκάση εις κάτι τι τους Ολυμπίους; ΧΟΡΟΣ Μιάν άλλη συμβουλή μπορώ να δώσω. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Και μίαν ακούω πρόθυμος, αν θες, και δύο. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Και τούτο δεν τ’ αμέλησα. Ο Κρέων, ως μου ’πε, να τονε φέρουν έστειλε τον μάντι άγγέλους, και πως ακόμη αργοπορεί, απορώ, φίλε. ΧΟΡΟΣ Και τ’ άλλα αβέβαια φυσικά και κούφια λόγια.
Ακόμη είμεθα σύμφωνοι εις το ότι παλαιαί γυναίκες είναι αι κόραι της οικογενείας αυτής, άδεια πλάσματα, κεφαλάκια κούφια, καταγινόμενα εις εκδρομάς εις τα μαγαζιά, εις φλυαρίαν, εις κοκεταρίαν, εις ανοησίας, εις όλας τας αθλιότητας, αι οποίαι κάμνουν την γυναίκα μόνον «σκεύος απολαύσεως», όπως λέγει η Αθηναία ζωγράφος.
Κ’ η νύμφη έρχεται· ιδού· ποτέ, ποτέ σημάδι εις της αιωνιότητος την πλάκα δεν θ' αφήση τέτοιο ποδάρι ελαφρόν! — Ο εραστής δεν πέφτει, και αν ακόμη κρεμασθή εις ταις κλωσταίς της πάχνης, που 'ς τον αέρα τον ζεστόν πετούν το καλοκαίρι! Τόσον ζυγιάζει της ζωής η κούφια ματαιότης! ΙΟΥΛΙΕΤΑ Καλή εσπέρα κι’ αγαθή, πνευματικέ μου πάτερ.
ΟΙΔΙΠΟΥΣ Όταν εσύ μου υποσχεθής, πως θα με στείλης μακριά απ’ αυτόν τον τόπον. ΚΡΕΩΝ Ο θεός σου δίνει ό, τι ζητείς. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Απ’ τους θεούς μισούμ’ εγώ. ΚΡΕΩΝ Λοιπόν θα το επιτύχης. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Λες ότι πολύ γλίγωρα θα το επιτύχω; ΚΡΕΩΝ Δεν αγαπώ τα μάταια και κούφια λόγια. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Πες να μ’ απομακρύνουνε. ΚΡΕΩΝ Προχώρει κι άφησε σ’ εμέ τις δυό σου κόρες. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Αχ! Μη μου τις παίρνεις !........
Κι' ανίσως πλανεμένος Κανείς εδιάβαινε απ' εκεί κ' ένοιωθε τα σαράκια Να πριονίζουν άγρυπνα τα κούφια κατακλείδια, Κι' ολονυχτύς να τρίζουνε, έκανε το σταυρό του Κι' ούτε που γύριζε να ιδή το φοβερό το δέντρο, 'Σ τη μαύρην την κουφάλα του εμόνιαζε ένας γύφτος, Γέροντας, κακοτράχαλος, βουβός, φωτοκαμένος, Ανάθρεμμα της ευλογιάς, της λώβας στερνοπαίδι.
Άδεια δεν είναι η καρδιά που δεν αντιβουίζει με κούφια λόγια! ΛΗΡ Σώπα, Κεντ, αν θέλης την ζωήν σου! ΚΕΝΤ Δεν την εψήφησα ποτέ εμπρός εις τους εχθρούς σου, κι' ούτε ποτέ θα φοβηθώ μη τύχη και την χάσω, ενόσω τρέχεις κίνδυνον εσύ! ΛΗΡ Να μη σε βλέπω! ΚΕΝΤ. Ω! άνοιξε καλλίτερα τα 'μάτια, κι' άφησέ με να μ' έχη πάντοτε, ω Ληρ, το βλέμμα σου σημάδι. ΛΗΡ Τώρα, μα τον Απόλλωνα...
Ανδρειεύεται η καρδιά του Τρέχει ακόμα λίγο εμπρός, Μια κρυφή βρίσκει σπηλειά του, Μέσα ρίχνεται ο φτωχός. Ξεφορτόνεται, δειλιάζει, Γέρνει αναίσθητος 'ς τη γη, Κλει τα μάτια του, πλαγιάζει Και το λείψανο κρατεί. Κ' εκεί πούτανε θαμμένος Μες 'ς του ύπνου τη νυχτιά, Σ' το πλευρό του ο σκοτωμένος Ανταριάζεται, ξυπνά. Στέκει εμπρός του... Τα δυο μάτια Κούφια χάσκουνε πλατειά.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν