United States or Chad ? Vote for the TOP Country of the Week !
Την επαύριον, όταν ωδήγησε τους τρεις ναυαγούς εις την πολίχνην, ο επιστάτης της λίμνης αφού έπιε τρεις μαστίχας, διηγείτο εις έν καπηλείον εις επήκοον πολλών·
Η Σπληνογιάνναινα όμως έτρεφε φανεράν εκτίμησιν προς τους κουμπάρους της, του κόμματος Μανώλη Πολυχρόνου και συντροφίας. Είνε αληθές ότι, κατ' ιδίαν, ο Σπληνογιάννης διηγείτο εις την σύζυγόν του ότι από πολιτικήν απλώς υπέσχετο εις τον Λάμπρον τον Βατούλαν.
Ο Αστρονόμος εις το άλλο μέρος διηγείτο πως ένα πλοίον φράγκικο είχε προσεγγίσει προ ημερών εις την παραλίαν και παρέλαβε διάφορα μάρμαρα από τα ερείπια της εκεί αρχαίας πόλεως. Εδόθη δε ούτω αφορμή να συζητήσουν τι άραγε να ήθελαν οι Φράγκοι τα είδωλα και τα άλλα αρχαία μάρμαρα, τα οποία, περιοδεύοντες εις την νήσον, αναζήτουν.
Είχεν ακούσει προσέτι και το &Άξιόν εστιν& εις την γλώσσαν εκείνην: «Ντόστονο εστ γιακοβώ, ιστίνο μπλαζίτιτια Μπογορόδιτς...» Εις την Σαλονίκην πάλιν είχεν εκμελετήσει τα ήθη των Εβραίων, και διηγείτο πώς ένα χωριατόπουλο, πρώτην φοράν ελθόν, και ιδόν Εβραίον με μακρά ρούχα και γένεια, τον εξέλαβεν ως παπάν, κ' έσπευσε να βάλη μετάνοιαις· τότε πλήθος Ιουδαίων ελθόντες ενέπαιζον την ακακίαν του παιδίου, απαιτούντες όλοι την ιδίαν χριστιανικήν υπόκλισιν, και λέγοντες: «Κάμε και τούτο το παπά, μετάνοια, κουζούμ· κάμε και τ' άλλο το παπά μετάνοια... » Εις την Σμύρνην πάλιν είχεν ακούσει τόσες περιπαθείς πατινάδες εις τον Φραγκομαχαλάν, και είχεν απολαύσει εις την Αγίαν Φωτεινήν την ψαλμωδίαν του «Νικολάου Σμύρνης».
Κ' ενώ ο Φαφάνας διηγείτο πώς ευρέθη εκεί εις τον έρημον λιμένα, ο καμαρώτος όστις ωδήγησεν αυτόν κάτω, ανερχόμενος πάλιν εις την εργασίαν του, εις το μαγειρείον, αφού παρέλαβε και τα κομισθέντα δώρα παρά του καπετάν-Φαφάνα, είπεν εις το αυτί του γέρω-Μπούμπα, σαν να ήθελε να του ανακοίνωση μυστικόν: — Καλά Χριστούγεννα 'ς της Τρεις Μπούκαις, παππού! Δεν σου τώπα; — Τον κακό σου, Ζούμπουρα!
Εις την οδοιπορίαν έμελλε να με συνοδεύση μέχρι Ταϊγανίου, όπου έμενεν η οικογένειά του, ο κοινός φίλος, ο γέρων μεν, αλλά ζωηρότατος και λίαν ομιλητικός, ο αλησμόνητός μας Φ. Ήτο η ψυχή των συναναστροφών ο θαλερός γέρων. Άνθρωπος με γνώσεις ποικίλας και μνημονικόν απέραντον, ήξευρε πλείστας όσας μικράς ιστορίας και ανέκδοτα, διηγείτο δε με πολλήν χάριν.
Ο Αμμώνιος, ο μαθητής του Φίλωνος του Πλατωνικού την έκρινε βλακώδη, και το έλεγεν εις τους Έλληνας οι οποίοι περιέπαιζον τους χρησμούς. Ο Μάρκελλος και ο Ιακώβ είχον λάβη μέρος εις την ομιλίαν. Ο πρώτος διηγείτο εις τον δεύτερον την χαράν την οποίαν είχεν αισθανθή κατά το βάπτισμα του Μιθρά, και ο Ιακώβ τον προέτρεπε ν' ακολουθήση τον Ιησούν.
Αλλά ποίον είναι το κατόρθωμα τούτο, το οποίον ο Κριτίας διηγείτο όχι ως λεγόμενον απλώς , αλλ' ως τω όντι πραχθέν τον παλαιόν καιρόν υπό της πόλεως ταύτης, όπως το ήκουσεν από τον Σόλωνα. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ'. &Η πανάρχαιος πολιτεία των Αθηναίων και η νίκη αυτών κατά των Ατλαντίνων.&
— Τι ώμορφη! έλεγε πολλάκις και η Θωμαή, θωπεύουσα μαλακά-μαλακά το ολόχρυσον εκείνο καλλιτέχνημα, με τας απαλάς της χείρας. — 'Σαν χρυσό φειδάκι, καλέ! Επανελάμβανε. — Φειδάκι που με φυλάει, έλεγε τότε ο Λαλεμήτρος μειδιών, φειδάκι που αντί για φαρμάκι με ποτίζει ζωήν. — Ποιος ξέρει ποια αμερικάνα θα σου την εχάρισε! Και διηγείτο τότε ο Λαλεμήτρος: — Ένας Εβραίος. Μου την επώλησεν ένας Εβραίος.
Εγώ, παρά τον ρύακα. Μετά του Βασιλείου Καθήμεν' υπό την σκιάν Πτελέας παχυσκίου, Των νεαρών μας καρδιών Ηνοίγομεν ρεμβοί Τας θύρας· περί παιδικών Συνωμιλούμεν χρόνων, Ενώ η όψις της Αυγής, Άνωθεν των δρυμώνων, Της πανσελήνου ήρχιζε Το φέγγος να θαμβοί. Μοι διηγείτο μυστικώς Τον τότε έρωτά του Μετά νεάνιδος ξανθής. Ωραίας παραστάτου· Και εξεθείαζεν αυτής Τα κάλλη τα αβρά.
Λέξη Της Ημέρας