Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 29 Ιουνίου 2025
Πως την νοιώθω όλην την πίκρα στην ψυχή του πένθους μου!... ΧΟΡΟΣ Βεβαίως εγώ δεν ημπορώ να 'πω πως είσαι ευτυχισμένος. Αλλ' όμως με υπομονή πρέπει να υποστούμε ό,τι μας δίνουν οι θεοί. ΗΡΑΚΛΗΣ Πως ήθελα να είχα τόση μεγάλη δύναμι να πάω στον κάτω κόσμο να πάρω την γυναίκα σου κ' εδώ να σου την φέρω! ΑΔΜΗΤΟΣ Ξέρω καλά πως το ήθελες.
Όταν θέλουν να ναυτολογήσουν τάζουν λαγούς με πετραχήλια· γλυκομιλούν, περιποιούνται, δίνουν παράδες, κεράσματα· Όσο να τους ξεγελάσουν. Μια και τους έβαλαν στο καΐκι αλλάζουν αμέσως πρόσωπο και κουβέντα. Είνε αφέντες κι' είσαι δούλος τους. Ο Πέτρος Πίπιζας όμως, ο μηχανικός του πατέρα σου είχε και δίκηο περισσότερο. Δυο του βουτηχτάδες είχαν πάθει στο βούτημα.
Την έπαιρνε κατάμουτρα την προσβολή. Του διαβόλου ο γιος! Έμαθε πέντε γράμματα και θαρρεί πως έγινε σοφός! Μωρέ καλά το λένε πως η Αθήνα έγινε για καταστροφή του τόπου! Στέλνουν τα παιδιά τους να ξεστραβωθούν κ' εκείνα δίνουν την ψυχή τους στο Σατανά!
ΑΓΓΕΛΙΚΗ Όχι, πατέρα μου, δώσε μου τον καιρό, σε παρακαλώ. Ο γάμος είναι μια αλυσίδα που δεν πρέπει να δένη διά της βίας τις καρδιές· και αν ο κύριος είναι έντιμος άνθρωπος, δε θα θελήση ποτέ να δεχθή για γυναίκα του μια κόρη που του τη δίνουν παρά τη θέλησί της.
— Όσον αφορά εις εμέ, Σωκράτη, μου απήντησε, πάντοτε βεβαίως επίστευσα εις εκείνο το οποίον λέγουν, και χοίρος ακόμη αν ήμουν θα το εμάθαινα, ότι αι μέτριαι ασκήσεις τονώνουν τα σώματα και δίνουν εις αυτά μίαν διαρκή υγείαν.
Κάνει το κέφι του, μας αφίνει και μας στο ραχάτι μας. Μα δεν είναι δα και πολλοί που μας φεύγουν. Πόσοι φύγανε από το χωριό μας; το πολύ δύο τρεις· έγειναν αβοκάτοι, κ' έμειναν εκεί, ν' ακονίζουν τη γλώσσα τους. Ένας τους, που έγεινε γιατρός και γύρισε πίσω, μου τα είπε όλα· πως εκεί τα λόγια παίρνουν και δίνουν.
Και δεν επρόσθετ' ο κουτός να δίνουν, έτσι, χάρι κ' οι αλευράδες στους φτωχούς τρία κοιλά σιτάρι, και όποιος τ' αρνηθή,—ραβδί καθένας να του δίδη, να ιδής ταλεύρια που θα παν' κι' αυτού του Ναυσικύδη. ΧΡΕΜΗΣ Τότε πετιέται πάλι ένα παιδάριο κομψό με ώμορφο κεφάλι, σαν του Νικία κάτασπρο, και είπε παστρικά πως πρέπ' η πόλις να δοθή ευθύς στα θηλυκά.
«Δες, έτσι το ψωμί, λαέ, σου δίνουν», τινάζεται άγρια και φωνάζει ο νιος· το στόμα του χέρια βαριά του κλείνουν, κάτω: «ψωμί, ψωμί!» βογκά ο λαός. «Σκορπίστε τους!» ο άρχοντας προστάζει, και στους γονατισμένους τα σπαθιά χιμούν, χτυπούν τυφλά, το αίμα στάζει, γεμίζουν τον αέρα βογκητά.
Του δίνουν, ξαίρετε, πολύ μεγάλη σημασία. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Περίεργο πράγμα! Τίποτα δεν έμαθα απ' όλα αυτά. ΚΟΒΙΕΛ Εκείνο που ενδιαφέρει ιδιαιτέρως εσάς είναι ότι ερωτεύθηκε την κόρη σας. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ο γυιός του Μεγάλου Τούρκου; ΚΟΒΙΕΛ Ναι· και θέλει να γίνη γαμπρός σας. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Γαμπρός μου, ο γυιός του Μεγάλου Τούρκου; ΚΟΒΙΕΛ Ο γυιός του Μεγάλου Τούρκου γαμπρός σας.
— Οι κύριοι ό,τι και να πουν έχουν δίκιο· είπε τέλος κυττάζοντας τον Αριστόδημο· είνε σοφοί, είνε και ξένοι· δυο πράματα που τους δίνουν δικαίωμα να σκέφτωνται πολύ διαφορετικά από μας. Αν αύριο έρθη πάλε ο Χαγάνος ή όποιος άλλος και μας πάρη το χτήμα και το σπίτι, τι θα χάσουν οι κύριοι; — Τα βιβλία μας! — Τα βιβλία μας! γιατί; Είνε τόσο δικά μας, όσο και δικά τους· ανήκουν σ' όλον τον κόσμο.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν