Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 6 Ιουνίου 2025
Η Μάννα του Αγίου είνε ντυμένη με μακρύ γαλανό φόρεμα με πορφυρά ανθέμια και στο κεφάλι έχει λευκό μοφόριο, που της πέφτει στους ώμους και στης πλάτες. Η άλλες Μαννάδες φοράνε ρούχα πολύχρωμα. Η Μάννα του Αγίου έχει τα μάτια της κλειστά. Σχεδόν την σέρνουν. ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ — Πάρτε τη την γυναίκα απ' εδώ! Δεν θέλω, δεν πρέπει να την δω να κλαίη! Τη φωνή της δεν είνε σωστό ν' ακούσω, μήπως κλονιστώ.
Δεν θα τον ακούσω όμως — σου το εξομολογούμαι υπό πάσαν εμπιστοσύνην — και η προσεχής μου επιστολή θα ήνε πλήρης γερμανικών ασμάτων, και πάθους ελλήνων υποκριτών, και αμανέ ανατολικού, αν, ως ελπίζω, έλθη έως τότε ο ανυπομόνως εκ Σμύρνης προσδοκώμενος θίασος. Εις το Ωδείον τώρα, το οποίον βλέπεις αφήκα τελευταίον pour la bonne bouche.
Εγώ τουλάχιστον περιμένω ν' ακούσω πολλά περί του σχήματος της γης και όλων των επ' αυτής πραγμάτων, πώς σου εφαίνοντο όταν τα έβλεπες από πάνω. ΜΕΝ. Η απαίτησίς σου είνε δικαία• λοιπόν να με ακολουθήσης και διά της ακοής ν' ανέβης μαζί μου μέχρι της σελήνης και απ' εκεί θα ίδης μετ' εμού πώς είνε όλα τα επί της γης πράγματα.
Προηγουμένως θα σας εκθέσω εγώ τας βλέψεις μου επ' αυτού του αντικειμένου και κατά ποίον τρόπον επιθυμώ να το ακούσω πραγματευόμενον το ζήτημα· αλλά σας παρακαλώ μη με περιγελάσετε, εάν εύρητε πως τα λέγω απλοϊκά και γελοία· η επιθυμία ν' ακούσω και να επωφεληθώ της σοφίας σας μου δίδει το θάρρος να αυτοσχεδιάσω εμπρός σας.
Μ' αν τύχη κ' έρθη θανατικό, αν τύχη και μπη μαθές αρρώστια μέσα σ' αυτό το σπίτι και το ρημάξη και πολεμώ με το χάρο ολομόναχη, και γυρίζω τα μισοσβυσμένα μου μάτια να δω ένα χαμόγελο δίπλα μου, ν' ακούσω μια προσευκή, ν' απλώσω το μαραμένο μου χέρι και να ψάξω ένα χέρι πονετικό — ποιος θα μου τηνέ φέρη πίσω την Αρετούλα μου; Κωστ. Εγώ θα σου τηνέ φέρω!
Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Κ' εγώ σου λέω πως δε θα γίνη. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Τι κατάστασις είν' αυτή! ΛΟΥΚΙΛΗ Μητέρα! Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Φύγε! είσαι μια ασυνείδητη! ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Πώς! τη μαλώνεις γιατί μ' υπακούει; Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ναι, είνε και δική μου όσο και δική σου. ΚΟΒΙΕΛ Κυρία! Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Τι έχετε να μου πήτε σεις; ΚΟΒΙΕΛ Μια λέξι. Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Δεν έχω καμμιά όρεξι ν' ακούσω τη λέξι σας.
Τώρα! ΜΑΚΒΕΘ Άκουσε, 'ς το πλάγι ποιος κοιμάται; ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Ο Δοναλβαίν. ΜΑΚΒΕΘ βλέπων τας χείρας του. Ω θέαμα φρικτόν! ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Ανοησίαι, να λέγης: θέαμα φρικτόν! ΜΑΚΒΕΘ 'Σ τον ύπνον του ο ένας εγέλασε, κι' ο δεύτερος εφώναξε «Σκοτόνουν» κ' ένας τον άλλον 'ξύπνησε. Εστάθηκα ν' ακούσω, κι' αφού επροσευχήθηκαν τους ξαναπήρε ο ύπνος. ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Κοιμούντ' οι δύο των μαζί εκεί
ΜΑΚΒΕΘ Αργότερα 'μπορούσε ν' αποθάνη . Ας ήτο κι' άλλοτε καιρός αυτό να το ακούσω. Αύριον, και αύριον, και αύριον — και φεύγει ακολουθεί σιγά σιγά ημέρα την ημέραν, ως την εσχάτην συλλαβήν 'ς του Χρόνου το βιβλίον! Και κάθε χθες οπού περνά, ήτο φανός να φέξη μωρούς θνητούς να σκονισθούν 'ς τον δρόμον του θανάτου! Σβύσε, 'λιγόζωε δαυλέ!
Και πότε θ' ακούσω τις χαλκαδένιες σου να κάνουν γράντα — γράντα;...
Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Δε θα συναινέσω καθόλου. ΚΟΒΙΕΛ Ακούσατέ με μοναχά. Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Όχι. Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Όχι, δε θέλω να τον ακούσω. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Θα σου πη... ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Αυτό είναι πείσμα γυναικείο. Τι θα πάθης αν τον ακούσης; ΚΟΒΙΕΛ Ακούσατέ με μονάχα και κάνετε ύστερα ό,τι σας αρέσει. Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Αι! λοιπόν, τι έχετε να μου πήτε;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν