United States or Cayman Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο νιος και δίχως του κόσμου πράξη, Στης όρεξαίς του δεν έχει τάξη Ορθά δεν ξέρει να συλλογιέται, Και στους σκοπούς του γι' αυτό γελιέται· Τυφλά κινιέται και κιντυνεύει, Και τη ζωή του συχνά ξοδεύει· Σ' εμένα ο Έρως είναι Το αίμα κι' η ψυχή, Γιατί 'ναι της καρδιάς μου Το τέλος κι' η αρχή. Ω τρυφερώτατ' Έρωτα, Γλυκύ ψυχής μου πάθος, Θνητός δεν έχει λάθος Εσέ να προσκυνάει.
Ακούοντας η Ρεσπίνα τούτην την ομιλίαν έμεινεν εκστατική, και εθαύμασεν ακόμη περισσότερον οπόταν ο καπετάνιος την έπιασσεν από το χέρι, λέγοντας, ας υπάμεν, ω κυρά μου, εις το καράβι και θέλω σε βάλει εις τον καλλίτερον τόπον του καραβιού που να είνε, διότι πρέπει να μισεύσωμεν ογλήγορα· και οπόταν φθάσαμεν εις τον τόπον μου, δεν έχω σκοπόν να σε ξαναπουλήσω, αλλά θα σε κρατήσω μαζί μου έως που ζω και θέλω έχει εις εσένα κάθε φροντίδα και αγάπην, που να είνε το δυνατόν· και αν δεν αγαπούσες αυτόν νέον, που σε επούλησεν εις εμένα, ελπίζω ότι να μη κάμης το όμοιον εις εμένα.
Έπειτα, εάν η ακράτεια περιστρέφεται εις όλα, τότε ποίος είναι απολύτως ακρατής; Διότι κανείς δεν έχει όλα μαζί τα είδη της ακρατείας, λέγομεν δε ότι μερικά είδη είναι γενικά και απόλυτα. &Η φύσις της εγκρατείας και ακρατείας&. ― Λοιπόν τα μεν προβλήματα είναι τοιαύτα περίπου, από αυτά δε άλλα μεν πρέπει να αναιρεθούν, άλλα δε να μείνουν. Διότι η λύσις του προβλήματος αποτελεί την εύρεσιν.
Η μικροτέρα, επειδή σπανίως ήρχετο εις το μακρινόν τούτο κτήμα, όλη χαρά έτρεχεν από της μιας πλατάνου εις την ετέραν, και πότε έκοπτε δάφνας χλοεράς και μυροβόλους, πότε ευώδη φύλλα εκ των αγριολεμονεών και πότε ανεζήτει εις την πρασίνην του ρεύματος όχθην το πολυτρίχι, ου το εκχύλισμα έχει την ιδιότητα να μακραίνη τα μαλλιά.
Διότι τίποτε άλλο δεν είναι δυνατόν να γίνη δι' αυτό, παρά μόνον να το ονομάσωμεν. Διότι μόνον όνομα έχει. Όσα όμως αποτελούνται από αυτά τα στοιχεία, καθώς συμπλέκονται τα ίδια, ομοίως συμπλέκονται και τα ονόματά των και σχηματίζεται λόγος. Διότι η συμπλοκή των λέξεων είναι η ουσία του λόγου.
— Κύριε Άνθρωπε! θα καταδεχθής τάχα να εξηγήσης εις έν αμαθές και ανόητον πτηνόν τι παριστάνει η θαυμασία αυτή εικών; Ο Άνθρωπος εστράφη εις την φωνήν μου, με παρετήρησε περιφρονητικώς και δεν απήντησε. Τότε ο Σκύλλος απήντησεν αντ' αυτού: — Ματαίως περιμένεις απάντησιν· αυτός μόνον εις εμέ ομιλεί, και όμως εγώ δεν του απήντησα ποτέ. Βλέπεις ότι με έχει δεμένον;
Πάρε την γυναίκα αυτήν και να μου την φυλάξης ως να γυρίσω απ' των Θρακών την χώρα που πηγαίνω να πάρω εκείνα τάλογα που των Βιστόνων έχει ο βασιλεύς στο άρμα του, αφού θα τον σκοτώσω. Αν τύχη—ο μη γένοιτο—να μην το επιτύχω και δεν γυρίσω, πάρε την, για δούλαν μέσ' στο σπήτι. Αλήθεια, εκοπίασα πολύ για να την πάρω. Σε κάποιο αγώνα έτυχα, που ήτανε βραβεία άξια για τους νικητάς.
Και τους άλλους πάλιν οι οποίοι θεωρούν το ον ως κινούμενον εις όλα τα μέρη, ούτε καν να τους ακούσωμεν, αλλά καθώς έλεγαν τα παιδιά ως ευχήν: «όσα είναι ακίνητα και κινημένα», να παραδεχθώμεν ότι το ον και το παν έχει αυτά και τα δύο. Θεαίτητος. Πολύ ορθά. Ξένος. Αι λοιπόν; Άραγε δεν φρονείς πλέον ότι αρκετά καλά εχαρακτηρίσαμεν με τον λόγον μας το ον; Θεαίτητος. Βεβαιότατα. Ξένος.
Αφού εμίλησε κάμποσο άρχισε να διακόπτεται, καθώς ένας ο οποίος έχει να πη κάτι ακόμη και δεν τολμά να το εκφράση· τέλος μου ωμολόγησε, με συστολήν και φόβον, ποίας μικράς οικειότητας του επέτρεπε και τι προσέγγιση του εσυγχώρει.
Αυτά 'πε· χαμογέλασεν ο θείος Οδυσσέας, κ' είπε προς τον Τηλέμαχον με λόγια πτερωμένα· «Άφησε την μητέρα σου να δοκιμάζη εμένα 'ς το σπίτι μου· και ογλήγορα θα ιδή και θα γνωρίση. τώρ', ως με βλέπει ρυπαρόν και κακοενδεδυμένον, 115 καταφρονεί με, δεν θαρρεί τωόντι ότ' είμ' εκείνος, και τώρα, πώς θα ευοδωθούν τα πράγματ', ας σκεφθούμε. ότι αν κανείς εντόπιον φονεύση κ' έναν μόνον, και φίλους δεν έχει πολλούς κατόπι να τον σώσουν, φεύγει από την πατρίδα του και από τους συγγενείς του· 120 κ' εμείς της χώρας την ζωή, τ' αγόρια της Ιθάκης τα πρώτα τα εξωλοθρεύσαμε^ συ τούτο σκέψου τώρα».
Λέξη Της Ημέρας