United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !
Σβυέται ο Σταυρός μεσουρανίς· οι Δράκοι βασιλεύουν. Σε 'λίγο το φεγγάρι 'Σάν βασιλέψη τρίβαθο σκοτάδι θε να πάρη. Πόσο το χειμωνιάτικο είν' άγριο το σκοτάδι! Κι' αν ξενυχτίσης 'ς το βουνό, 'ς το λόγγο, ή λαγκάδι Διπλή σου χύνουν 'ς την καρδιά, διπλή ανατριχίλα Το κρύο κ' η μαυρίλα.
Άγριοι κ' εμείς σαν δράκοι ετοιμαστήκαμε να παλαίψουμε στήθος προς στήθος με τον Χάρο. Άξαφν' ακούω στην πλώρη στριγγιά τη φωνή του σκοπού και την καμπάνα που εχτύπαε διαβολεμένα. Την ίδια ώρα άλλη παρόμοια φωνή και άλλος καμπάνας ήχος ακούστηκε να βγαίνη από το τρισκότιδο. Όποιος δεν άκουσε στη ζωή του τέτοια φωνή και τέτοια καμπάνα, χίλιες φορές καλότυχος και καλόμοιρος!
Α' ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ Πάμε στη Βουλή, ώ άνδρες. Σμίκρυνε, Χαριτωμένη, και συ Δράκοι, ξεκινάτε κι' ό,τι πρέπει μη ξεχνάτε, μήπως και σας φύγη λόγος, που στο πράμα δεν συμφέρει• κι' όταν πάρη ο καθένας και το σύμβολο στο χέρι και καθίσουμε στης έδρες σοβαρά και στην αράδα, θα ψηφίσου' ό,τι θέλει κάθε μια μας φιλενάδα— ώ τι λάθος, πω, πω, πω! φίλος, ήθελα να ειπώ!
Κι' άξαφνα, στα 1453, τις εικοσιενιά του Μάη, μέρα τρίτη, πρωί πρωί, να σου πεταχθή, λέει, στη μέση ένας ήρωας, και με σκουριασμένο σπαθί στο χέρι να σου στρώνη τους Γενιτσάρους καθώς χυνόντανε σα δράκοι από μια πόρτα μέσα στην κακομοιριασμένη την Πόλη! Κ' ύστερα, λέει, να πέση κι αυτός από πάνω τους, αποφασισμένος σαν το Λεωνίδα, αγνώριστος σαν τον Κόδρο! Τι σου λέει αυτό το πράμα, παιδί μου!
Μέσα στο απόμερο δωμάτιο του πύργου, το στρωμένο με χνουδωτούς τάπητες, στο απαλό κρεβατοστρώσι απάνω, δράκοι παλαίβουν δυνατά η ψυχή και το σώμα της. Τρομάζει εκείνο τη φθορά, τη μοναξιά του τάφου, των κοκκάλων την ασχημιά και πάσχει να κρατήση τον θεόσταλτον εγγυητή.
— Θα φάγω εσένα, κερατά!. . . Και ορμήσας λυσαλέος ο Ζάχος συνέσφιγξεν εις τους βραχίονάς του τον Ταχίρ. Τότε ήρχισε μεταξύ των ο πεισματωδέστερος αγών. Ο Χάρος και ο Τσοπάνης δεν επάλαισαν τόσον σφοδρώς εις το μαρμαρένιο αλώνι, ούτε οι σαράντα δράκοι μετά τόσου θορύβου εις το τρίστρατο διά τα γλυκά μάτια της Πεντάμορφης.
Είχανε ως δέκα αφτά σειρές μαβρουδερό απ' ατσάλι, κι' από καλάι ως είκοσι, και δώδεκα χρουσάφι· 25 και δράκοι κατά το λαιμό, τρεις από κάθε μέρος, ατσάλινοι απλονόντουσαν, σα δόξες που στυλώνει ο Δίας μες σε σύγνεφο, προς τους θνητούς σημάδι. Έπειτα βάζει το σπαθί στους ώμους, που σφαντούσαν τ' ατόχρυσά του τα καρφιά, κι' είχε αργυρό τριγύρω 30 φηκάρι που με χρυσωτά λουριά 'ταν κρεμασμένο.
Λέξη Της Ημέρας