Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 29 Ιουνίου 2025


ΜΑΛΚΟΛΜ Δεν σε προσβάλλω, και μόνον από φόβον σου δεν είναι όσα είπα. Πιστεύω ότι ο ζυγός βαρύνει την πατρίδα· τρέχει το αίμα της· πονεί· στενάζει· κάθε 'μέρα και μία νέα μαχαιριά νέαν πληγήν ανοίγει. Χέρια πολλά να σηκωθούν διά τα δίκαιά μου, το 'ξεύρω, δεν θα έλειπαν.

ΙΟΥΛΙΕΤΑ Ποια είσαι συ; τι δαίμονας, και τι με βασανίζεις; Δεν έχει τέτοια βάσανα η κόλασις η μαύρη! Ειπέ μου, εσκοτώθηκε μονάχος ο Ρωμαίος; Νεκρός αν ήναι, 'πέ μου ναι·αν όχι, 'πέ μου όχι. Μια λέξις μόνη ας μου 'πή να ζω, ή ν' αποθάνω. ΠΑΡΑΜΑΝΑ Την είδα με τα 'μάτια μου, την είδα την πληγήν του! μα τον σταυρόν! 'ς το στήθος του την είδα το γενναίον!

Και με την φοβεράν πληγήν εις τας ίνας, εις τα σπλάγχνα του, ο πεύκος επέζησεν άλλα τρία τέταρτα αιώνος, μέχρι του 1871. Κατά Ιούλιον του έτους εκείνου, μέγαν τοπικόν σεισμόν ησθάνθησαν οι κατοικούντες εις απόστασιν μιλίων, κάτω εις την παραθαλασσίαν. Την νύκτα εκείνην κατέρρευσεν ο γίγας.

Νωπόν έτι και δριμύ φέρων εις τον ώμον του το άλγος του καύματος, επέταξεν ούτος εις το ενδιαίτημα της μητρός του, και κατεκλίθη εις έν ανάκλιντρον του θαλάμου της, αφού παρεκάλεσε πρότερον τον γέροντα Ασκληπιόν, εις ον εξεμυστηρεύθη τα πράγματα επί υποσχέσει εχεμυθίας, να του δώση πρόσφορον αλοιφήν διά την πληγήν του.

Την δε βλάβην την οποίαν επροξένησε εις τον πληγωθέντα να την πληρώση εις αυτόν. Αυτήν δε να την ορίση το δικαστήριον το οποίον θα δικάση την δίκην. Να την δικάσουν δε οι δικασταί οι οποίοι θα εδίκαζαν τον φόνον, εάν απέθνησκε από την πληγήν. Εάν δε το τέκνον πληγώση εκ προμελέτης τους γονείς του ή ο δούλος τον κύριόν του, ας είναι θάνατος η τιμωρία του.

Η Χαδούλα μετεχειρίσθη ό,τι ίσχαιμον εγνώριζεν, ίσως τον «αιμοστάτην» αν είχε, κ' επέδεσε την πληγήν, Μετ' ολίγον έπαυσε το αίμα. Η Αμέρσα είχεν αδυνατήσει οπωσούν, αλλά ήτο ισχυρά, θαρραλέα, και δεν εφοβείτο. Πράγματι μετ' ολίγας ημέρας, χάρις εις τας φροντίδας της μητρός της, επουλώθη το τραύμα. Η Φραγκογιαννού ποτέ δεν θα εκάλει τον ιατρόν.

Τι είναι το ανθρώπινον αίσθημα! Ολόκληρον το χωριό μουρμουρίζει, και ελπίζω πως η παπαδιά θα το καταλάβη, από τα βούτυρο και τα αυγά και τας λοιπάς ενδείξεις της συμπαθείας, τι πληγήν έκαμε εις τον τόπον της.

Εστάθη εις το χάσμα της θύρας, εκύτταξε μετά προφυλάξεως έξω, δεξιά, αριστερά, άνω, κάτω του δρόμου· δεν είχε ψυχήν ούτε σκιάν. Έβαλε πτερά εις τους πόδας της. Δεν ήτο η πρώτη φορά καθ' ην ήκουε μέσα εις την ψυχήν της, όπου υπήρχε σκοτεινή, σπηλαιώδης ηχώ, το πένθιμον εκείνο κλαύμα του βρέφους. Κ' ενόμιζεν ότι έφευγε τον κίνδυνον και την συμφοράν και την πληγήν την έφερε μαζύ της.

Επόνουν πόνον δριμύν και φλογερόν εις την κνήμην. Δύο άνδρες εξήταζον την πληγήν μου. Όρθιος άνωθέν μου ο καπετάνιος με εκύτταζε σιωπηλός, και γύρω εις κύκλον συνεσφίγγοντο οι στρατιώται του. — Ο Μίρτος; ηρώτησα. — Τους εδιώξαμεν, είπεν ο αρχηγός, χωρίς ν' αποκριθή εις την ερώτησίν μου. Τώρα, εξηκολούθησε, κύτταξε να γείνης καλά, διά να μη έχω λόγια με τον θείον σου.

Κ' ευθύς, ως εν ονείρω παρεστάθησαν ενώπιον του ο πατήρ με την ανοικτήν πληγήν του εις την πλευράν, οι τέσσαρες αδελφοί του αιματόβρεκτοι, η μήτηρ του δεικνύοντες προς αυτόν, εις το βάθος της μάχης, εν μέσω πτωμάτων και καπνού και συντριμμάτων, μεταξύ ποταμού αίματος και κοπτερών λεπίδων και απειλητικών πυροβόλων που το εφύλασσον, ως το χρυσόν μήλον του παραμυθιού, ένα κατακαπνισμένον καρυοφύλλι.

Λέξη Της Ημέρας

ολύμπου·

Άλλοι Ψάχνουν