Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 16 Ιουνίου 2025
Αλλ' εάν το ον και η ταυτότης δεν εκφράζουν διαφορετικόν πράγμα, αφού λέγομεν πάλιν ότι η κίνησις και η στάσις υπάρχουν και τα δύο, με αυτήν την έκφρασιν χαρακτηρίζομεν και τα δύο ως να είναι το ίδιον. Θεαίτητος. Αλλ' όμως αυτό βεβαίως είναι αδύνατον. Ξένος. Επομένως είναι αδύνατον η ταυτότης και το ον να είναι έν και το αυτό πράγμα. Θεαίτητος. Σχεδόν. Ξένος.
Τη λεπτή, την χαριτωμένη αυτή ομιλία έκαναν ανάμεσό τους — ποιος ήθελε το πιστέψη ποτέ — ένας γυιός και μια μάννα, στον αυλόγυρο ενός μοναστηριού, μια πρωινή απολείτουργα. Το παράξενο δε είνε πως αυτό δεν ήταν εχθρικό πετροβόλημα, όπως λογικά θα υπόθετε καθένας· ήταν, όλο το εναντίο, ένα παιχνίδι μαλακό, αθόρυβο, όλως διόλου ακίνδυνο, σαν να έπαιζαν το τόπι τα δυο υποκείμενα.
Διά τούτο οι δύο άκροι διαφιλονικούν το μέσον διάστημα. Αλλά και ημείς άλλοτε μεν τον μέτριον εις την τιμήν τον ονομάζομεν φιλόδοξον, άλλοτε όμως ταπεινόφρονα. Και κάποτε μεν επαινούμεν τον φιλόδοξον, κάποτε όμως τον ταπεινόφρονα. Αλλά τόρα διά ποίον λόγον το κάμνομεν αυτό, θα το ειπούμεν κατωτέρω. Τόρα όμως ας ομιλήσωμεν περί των υπολοίπων κατά τον υποδειχθέντα τρόπον.
Και βεβαίως αυτό, το οποίον λέγεις τόρα, είναι αληθές, ότι δηλαδή υπάρχουν εδώ και από το Άργος, και ότι η φυλή η οποία προκύπτει, περισσότερον εδώ είναι οι Γορτύνιοι. Διότι έκαμε αποικίαν από την Γορτυνίαν, αυτήν την Πελοποννησιακήν.
Εκεί το αυτό εσπέρας, την εννάτην Ιανουαρίου 1797 συνελήφθη διά προδοσίας του Δημητρίου Οικονόμου Κοζανίτου, θηρεύοντος το Τουρκικόν προξενείον Τεργέστης και παραδοθείς εις τον Μαραπλή Αλή-Πασσά του Βελιγραδίου εθανατώθη. «Έσπειρα! έσπειρα! και οι Έλληνες δεν θα αργήσουν να συνάξουν το θέρος» ήσαν οι τελευταίοι λόγοι του, πριν αποθάνη.
Η ελπίδα να φύγει αυτός γρήγορα για το Νούορο την έκανε καλή και υπομονετική. Έστρωσε το τραπέζι στην τραπεζαρία που ήταν δίπλα, εγκαταλειμμένη και υγρή σαν καντίνα, και άρχισε να τον σερβίρει ζητώντας συγνώμη που δεν μπορούσε να του προσφέρει τίποτα άλλο. «Σ’ αυτό το χωριό πρέπει να ικανοποιείται κανείς με ό, τι βρίσκει…..»
Είπαμεν λοιπόν ότι ο Έρως είνε έρως πρώτον μεν τινών, έπειτα δε εκείνων τα οποία στερείται εις τον παρόντα χρόνον. Έτσι; — Ναι. — Ενθυμήσου τόρα, σχετικώς με αυτό, τίνων είπες εις τον λόγον σου ότι ο Έρως είνε έρως. Εάν θέλης, θα σου το υπενθυμίσω εγώ.
Πολύ ωραία τώρα έτσι απαντάς, ω Ευθύφρον, και απαράλλακτα, καθώς εγώ ακριβώς σου εζήτησα, αν όμως αυτό πού λέγεις τώρα είναι προσέτι και αληθές, δεν το γνωρίζω ακόμη· είναι όμως φανερόν ότι συ θα μου αναπτύξης καλλίτερα ακόμη την γνώμην σου και θα μου διασαφήσης ότι είναι αληθινά όσα είπες. Ευθύφρων. Βεβαιότατα, θα σου αναπτύξω όσα είπα τώρα. Σωκράτης. Έλα λοιπόν ας εξετάσωμεν τι είπαμεν έως τώρα.
Ο Τρέκλας, κρατών τον Χόμο από του λαιμού, εξηκολούθησεν απτόητος την μέθοδόν του. Ο Χόμο εξηκολούθησε να ολολύζη φρικωδώς. — Τι έπαθε το σκυλί; έκραξεν ο Θευδάς, αλλ' εφοβείτο να πλησιάση, βλέπων εξαγριούμενον τον κύνα. — Σκάσε! είπε μετά περιφρονήσεως ο Τρέκλας. Έχει και αυτός την σειράν του, καθώς συ. — Μην ελύσσαξε; είπεν ο Θευδάς. — Αυτό δεν είνε παράξενο να λυσσάξη, είνε σκυλί.
Ο Ξενιτεμένος μας, βλέποντας αυτό το κόψιμο του ψωμιού, που μπορούσαν να φαν χίλιοι άνθρωποι κι' όχι δύο μοναχά, παραξενεύτηκε, και αν και τούρθε να ρωτήση τον άρχοντα, για ποια αιτία κόφτουν τόσο ψωμί, ενώ δε χρειάζονταν πλειότερο από δυο κομμάτια να φαν στο τραπέζι αυτός κι' εκείνος, αμέσως θυμήθηκε τη δεύτερη συμβουλή: «&Μην ανακατεύεσαι ποτέ στες δουλιές του αλλουνού&» κι' είπε μέσα του: — Εγώ δούλεψα εφτά χρόνια γι' αυτή τη συμβουλή και να μην την ακολουθήσω; Είναι κρίμα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν