Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 26 Ιουνίου 2025
Εγώ εστοχαζόμουν κάθε ολίγον τον άλλον διά να ιδώ αν έκανε καμμίαν μεταλλαγήν, ομοίως και αυτός έκανε το ίδιον εις εμένα· εγώ αντί να αδυνατήσω, εφαινόμουν από ημέραν εις ημέραν να γένωμαι πλέον δυνατός· τούτο όμως δεν ακολουθούσε του φιλοσόφου, επειδή και χάνοντας τα χάπια του, καθώς είχα μάθει έγινε αδύνατος και σκυθρωπός, και το πρόσωπόν του επλακώθη από μίαν αχνότητα που με έκανε να στοχασθώ πως περνά πολλά κακά.
ΒΡΟΥΤΟΣ Θα σ' ιδώ λοιπόν εις τους Φιλίππους. .. Τώρα που έκαμα καρδιάν, μου χάνεσ' απ' εμπρός μου! Κακέ μου Δαίμον, ήθελα κι' άλλα να' πώ μαζί σου. — Λούκιε! Βάρων! Κλαύδιε! Ακούσατε, 'ξυπνήστε! Κλαύδιε! ΛΟΥΚΙΟΣ Είναι η χορδή, αυθέντα, χαλασμένη. ΒΡΟΥΤΟΣ Φαντάζεται πως τ' όργανον παίζει ακόμη. — Ξύπνα, αι, Λούκιε! ΛΟΥΚΙΟΣ Αυθέντα μου. ΒΡΟΥΤΟΣ Τι είδες 'ς το όνειρόν σου, και τόσον εξεφώνησες;
Μα εγώ σε στενοχώριες πέφτω σήμερα βαρειές, βλέποντας εικοσαριές να τραβάη το φεγγάρι, γιατ' οι τόκοι δρόμο παίρνουν. — Παιδί! άναφ' το λυχνάρι, φέρε το κατάστιχό μου, να το πάρω να διαβάσω πού χρωστάω, και τους τόκους να τους καλολογαριάσω. Φέρε το λοιπόν εδώ και τα χρέη μου να ιδώ. Αλλοί! κάλλιο να το 'χε πάρη μέσα στο μάτι ένα λιθάρι!
ΓΛΟΣΤ. Αγαπητέ αυθέντα, συ του δουκός το φυσικόν το 'ξεύρεις, πώς ανάπτει, και πόσον είναι σταθερός εις την απόφασίν του... ΛΗΡ Εκδίκησις! Καταστροφή! Θανατικόν να πέση Ανάπτει, λέγει! Φυσικόν! Ακούεις, Γλόστερ — Γλόστερ. τον δούκα θέλω να ιδώ, ευθύς, και την Ρεγάνην! ΓΛΟΣΤ. Του το επληροφόρησα, αυθέντα μου καλέ μου. ΛΗΡ Τους το επληροφόρησες! Δεν εννοείς τι λέγω ω άνθρωπε! ΓΛΟΣΤ. Αυθέντα μου!
Τόρα όμως όσα μανθάνονται και όσα δεν μανθάνονται, ειπέ μου πώς τα διέκρινε, διότι θέλω να ιδώ αν τα ήκουσες και συ καθώς εγώ. Θεαίτητος. Δεν ηξεύρω αν θα το ενθυμηθώ. Νομίζω όμως ότι θα ημπορούσα να παρακολουθήσω, αν το έλεγε άλλος κανείς. Σωκράτης. Τότε λοιπόν άκουσε ένα όνειρον εις την θέσιν άλλου ονείρου.
Ο Νέρων απέθεσε την φόρμιγγα και υψώσας τας χείρας προς τον ουρανόν με φωνήν ενθουσιώδη ανεφώνησε: — Δίκαιοι θεοί! Σας ευχαριστώ διότι με ηξιώσατε να ίδω πόλιν καιομένην.
Δεν είδ' ανθρώπους τέτοιους, ούτε θα ιδώ ποτέ μου, Ωσάνκε τον Πειρίθοον, Δρύαντα βασιλέα, Πολύφημον ισόθεον, Εξάδιον, Καινέα· Τον όμοιον με τους θεούς Θησέα τον Αιγείδην. Ότ' ήταν δυνατώτατοι απ' όλους τους ανθρώπους.
Και όταν εξημέρωσεν εκίνησα πάλιν μέσα εις το δάσος περιπατώντας και θεωρώντας ένθεν κακείθεν μήπως ιδώ καμμίαν πολιτείαν.
Κι' οπόταν εκ του υψηλού στραφώ 'στήν κοινωνίαν κι' εμπρός μου τύχη να ιδώ κανένα Παυσανίαν, που πριν οκάδες είκοσι τα μέλη του εζύγιζαν κι' εκ της νηστείας της πολλής τα γόνατά του 'λύγιζαν. Μα σήμερα, που έπεσε 'στό Κεντρικόν σαν γλάρος, μετρά οκάδες εκατό το ειδικόν του βάρος, εις τούτον τον περίεργον σπουδάζω πατριώτην τον νόμον της βαρύτητος, την δύναμιν την πρώτην.
Βασίλισσα μου, εγώ έχω έναν σκλάβον Αράπην, τον οποίον τον ανάθρεψα παιδιόθεν και τώρα αυτός έχει δύο χρόνους που είνε παραλυτικός, και κανένας ιατρός δεν εδυνήθη να τον ιατρεύση, όμως δεν ηξεύρω το αίτιον, από τι του προήλθεν· όθεν τον έφερα εις τα ποδάρια της βασιλείας σου ελπίζοντας να τον ιδώ ιατρευμένον δι ανάπαυσίν μου.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν