Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 23 Ιουνίου 2025
Δεν επετούσε τόσο μακριά να το χάνουν τα μάτια μας· αλλ' ούτε και κοντά να το φτάνη η τσάγκρα. Εφανερωνόταν δεξιά μας και η γολέττα έτρεχε βόλι απάνω του. Εκείνο επετούσε κατάμπροστα στην πλώρη, κρατώντας πάντα την ίδια απόστασι, σαν κακόγνωμο πνεύμα που έσερνε με αόρατα βρόχια το πλεούμενο. Έφτανεν έτσι κάτω στη Μήλο, είτε απάνω από τα Γερακούνια, είτε κατά την Ερημόμηλο.
Αυτή η τομή μ' έκανε να βγάλω μια τρομερή φωνή, που ο χειρούργος μου έπεσε τ' ανάσκελα· και νομίζοντας, πως έσκιζε το διάβολο, έφυγε πεθαμένος του φόβου και μάλιστα, καθώς έτρεχε, γκρεμίστηκε από τη σκάλα.
Οι δημογέροντοι και η αρχοντιά των Γιαννίνων σαν τώμαθαν, κατάλαβαν το τι έτρεχε κ' ίσια πήγαν και πήραν κρυφά τες τσιούπρες από το πατρικό τους σπίτι και τες πήγαν στη Μητρόπολη.
Ο θυρωρός έτρεχε με όλας τας δυνάμεις του κινών κεφαλήν και κοιλίαν και τας κοντάς χείρας του εις την αυλήν· και πονηρός ως ήτο εκτύπησε τον μικρόν κώδωνα, προς μεγάλην των χωροφυλάκων δυσαρέσκειαν, οίτινες ηυχαριστούντο μάλλον να εργάζωνται αθορύβως και χωρίς κώδωνας.
Κατάμονος ως ασκητής εις σκότη επλανώμην, κι' ωμοίαζα ως φάντασμα, ως Κέρβερος φρικτός, μ' εκείνην την ποιητικήν και άφθονόν μου κόμην, σκοτεινοτέραν και αυτού του πέπλου της νυκτός. Ο δυστυχής! . . . ακούρευτος αφήκα την πατρίδα, και δεν υπήρχε πουθενά εις την Αζόφ κουρείον, ένας και μόνος έτρεχε με μια χονδροψαλλίδα, και μες 'στους δρόμους το τυχόν εκούρευε κρανίον.
Ήσαν δε γύρω μας πολλά και διαφόρων ειδών ψάρια και είχαμεν ακόμη από το νερόν το οποίον επήραμεν από τον Εωσφόρον. Την επομένην το πρωί, οσάκις ήνοιγε το στόμα του το κήτος εβλέπαμεν άλλοτε στερεάν, άλλοτε όρη, άλλοτε δε μόνον τον ουρανόν, πολλάκις δε και νήσους• διότι, ως ησθανόμεθα, το κήτος έτρεχε με ορμήν προς διάφορα μέρη της θαλάσσης.
Άμα όμως απέθανε ο Γερμανός στο ταξίδι εκείνο απάνω, ξαναγυρίζουνε στη Θράκη, μα χτυπήθηκαν άσκημα αυτή τη φορά, κι όσοι δε σκοτώθηκαν, οι πιώτεροι παρθήκανε σκλάβοι. Κι ως τόσο στα 552 έχουμε πάλε τα ίδια! Γιουρούσι στην Ιλλυρία και σκλαβομάζωμα. Κι όσο για το στρατό που στάλθηκε να τους κυνηγήση, είταν τόσο μικρός, που μόνο από πίσω τους έτρεχε, και μόλις έπιανε μερικούς.
Απανωτά το πλημμύρισαν οι Ούννοι το Ουράνιο Κράτος, και μια φορά τόσο το ταπείνωσαν, που αναγκάστηκε να τους δίνη φόρο κορίτσια. Μετά πολλά όμως τους καταπόνεσαν οι Κινέζοι, τον πρώτον αιώνα περίπου πρι Χριστό, κι από τότες άρχισαν και κινούσανε δυτικά. Πήγαιναν, πήγαιναν, και με τον καιρό φτάσανε στα μέρη της σημερινής της Ρουσσίας και της Αουστρίας. Έτρεχε το αίμα ποτάμι όπου ξεφύτρωναν.
Πάλε του Κρόνου ο γιος καρδιά ξανάβαλε στους Τρώες 335 κι' ίσια αμπώξαν τους Αχαιούς ως στο βαθύ χαντάκι, κι' έτρεχε ο Έχτορας φωτιά γιομάτος με τους πρώτους.
Έμεινε με τα κρίνα του λαιμού της ατελώς καλυπτόμενα από την πορφυράν μεταξωτήν τραχηλιάν της, κ' εκάθισε συνεσταλμένη παρά την πρύμνην, βραχυσωμοτέρα ή όσον ήτο, με το μέτριον και χαρίεν ανάστημά της. Και η αύρα είχε δυναμώσει, και το αυτοσχέδιον πανίον εφούσκωνε και η βαρκούλα έτρεχε. Δεν έγεινε πλέον λόγος περί επιστροφής εις τον λιμένα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν