Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 20 Μαΐου 2025


Τώρα νοιώθουμε κ' ένα άλλο, πώς δηλαδή έτυχε να βρίσκουνται από καιρό σε καιρό τόσοι σημαντικοί Αρμένηδες στην Πρωτεύουσα μέσα, και στο στρατό και στο παλάτι, και στο θρόνο απάνω ακόμα. Κατά τα τέλη όμως της βασιλείας του Θεοδοσίου βλέπουμε πάλι φουρτουνιασμένα σύννεφα τριγύρω στο κράτος. Πλάκωσαν τότες και μερικοί Ούννοι, μα όχι μεγάλα πράματα.

Ερχούμαστε τώρα στους Γότθους. Είταν οι Γότθοι χωρισμένοι αυτούς τους καιρούς σε δυο από το Βορυστένη τον ποταμό· σε Οστρογότθους, δηλαδή Ανατολικούς Γότθους, και σε Βησιγότθους, τους Δυτικούς. Σαν πλακώσανε λοιπόν οι Ούννοι και στα μέρη τους, στενοχωρηθέντας οι Οστρογότθοι τραβήχτηκαν παραμέσα στη χώρα τους. Από τους Βησιγότθους πάλι μέρος τράβηξε κατά τα Καρπάθια, και μέρος κατά το Δούναβη.

Έμεινε εκεί κάμποσο και δίδασκε· δίδασκε όχι μονάχα τα λόγο του Θεού, παρά και τα χρέη των πολιτικών αρχόντων από Βασιλέα και κάτω. Δε σταμάτησε όμως μήτ' εδώ ο Γρηγόριος. Ανέβηκε πολύ μεγαλήτερα αξιώματα, κι απόλαψε μεγαλήτερες δόξες. Θα τον ξαναβρούμε κατόπι. Ας περάσουμε τώρα στην άλλη την όψη της εποχής του Βάλεντα, την πολιτική και την πολεμική. ΕΧΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ούννοι και Γότθοι

Εκείνο που κάπως αξίζει για τα μας είναι να δούμε τι λογής άνθρωποι είταν οι Ούννοι, που από τον τρίτο αιώνα αρχινούσε και βούηζε τόνομά τους στη γειτονιά της Ευρώπης. Σωστοί αγριάνθρωποι, και κάπως παρόμοιοι με τους Κόκκινους Ιντούς της Αμερικής. Γεννημένοι, μπορεί να πης, απάνω στάλογο· σκληρόκαρδοι, φοβεροί, θεριά μονάχα.

Και δεν είτανε μονάχα η Ευρωπαϊκή μας η μεριά που έπαθε από βαρβάρους παρά κ' η Ασιατική, και μάλιστα στον ίδιο χρόνο μέσα . Πλήθος Ούννοι από τις γειτονιές της Κασπίας κατέβηκαν ως τη Μεσοποταμία και φέρανε ρήμαξη και σφαγή στα μέρη εκείνα.

Συλλογιέται ο Βάλεντας πως κακό δεν είναι νάχη τέτοια βοήθεια, τώρα που κ' οι Γότθοι είτανε σαν πιο πολιτισμένοι και το Κράτος το φοβέριζαν οι βαρβαρώτεροι οι Ούννοι. Μαθόντας και πως οι Γότθοι είταν Αρειανοί σαν και λόγου του, προστάζει αμέσως τους δυο Δοικητάδες της Θράκης Μάξιμο και Λουπικίνο να τους δώσουν άδεια να περάσουν το Δούναβη, αλλά δίχως άρματα.

Εβδομήντα χώρες και χωριά λογαριάζουν πως ξολόθρέψε ο Αττίλας τότες. Μια και μονάχη πόλη ξέφυγε την καταστροφή με ηρωική στ' αλήθεια τόλμη κι αντρειωσύνη, η Ασημούντα της Κάτω Μοισίας. Αρίθμητοι Ούννοι την είχαν πολιορκημένη, μα ύστερ' από ανωφέλευτον αγώνα σήκωσαν τις μηχανές τους και τραβήχτηκαν ντροπιασμένοι.

Είναι ως εκατό χρόνια που μήτε τους βλέπαμε μήτε τους πολυακούγαμε τους Γότθους. Θάμνησκαν ίσως έτσι τα πράματα, μόνε που ξεπρόβαλε νέος και φοβερός εχτρός από τα βορειανατολικά, οι πολυξάκουστοι οι Ούννοι. Έχουνε να πουν πως υπάρχανε οι βάρβαροι αυτοί από το δωδέκατο αιώνα πρι Χριστό κατά τα μέρη της Κίνας, μ' άλλο όμως όνομα. Αυτό εμάς αδιάφορο.

Πλην των ολίγων εκ Μικράς Ασίας ιδίως Ελλήνων και Αρμενίων, το μεγαλείτερον μέρος συνίστατο από διαφόρους Γερμανικούς λαούς καθώς και από Σλαύους και από Μογγολικάς ή Ουννικάς φυλάς. Στρατηγοί δε και αξιωματικοί του στρατού ήσαν όχι σπανίως βαρβαρικής καταγωγής: Αρμένιοι, Γερμανοί, Ούννοι, ακόμη και Πέρσαι.

Πλερώθηκαν οι Ούννοι, άδειασε το Ταμείο· περνούνε δέκα χρόνια, από έξη βρέθηκαν εξήντα χιλιάδες.

Λέξη Της Ημέρας

ξαναφύγεις

Άλλοι Ψάχνουν