United States or Norfolk Island ? Vote for the TOP Country of the Week !


Όχι και πολύ· στην εποχή που το μετόχι μας έφτανε κάτου στη Μεσοποταμία. Έπειτα ήρθαν οι Τσιμισκήδες, οι Κομνηνοί, οι Φωκάδες, οι Βουλγαροχτόνοι. Να εδώ· βλέπεις; — Ναι· τι μεγάλο ποτάμι! και μέσ' στα κύματά του κυλάει κεφάλια. Τι άσκημα κεφάλια που είνε! — Είνε Βουλγάρικα. Τάκοψε ο Βασίλειος κι από τότε η γενιά του Θεομίσητου δούλευε σκλάβα στη δική μας. — Τι αθάνατοι! εψιθύρισε ο Δημητράκης.

Και δεν είτανε μονάχα η Ευρωπαϊκή μας η μεριά που έπαθε από βαρβάρους παρά κ' η Ασιατική, και μάλιστα στον ίδιο χρόνο μέσα . Πλήθος Ούννοι από τις γειτονιές της Κασπίας κατέβηκαν ως τη Μεσοποταμία και φέρανε ρήμαξη και σφαγή στα μέρη εκείνα.

Μόλις ανέβηκε το θρόνο ο Βάλεντας και ξέσπασε του Προκοπίου το κίνημα. Είταν ο Προκόπιος άνθρωπος ανεβασμένος από τιποτένια θέση σε μεγάλο στρατιωτικό αξίωμα στη Μεσοποταμία από τον προστάτη του τον Ιουλιανό. Στον καιρό του Ιοβιανού όμως τραβήχτηκε στην Καππαδοκία, και καλλιεργούσε τα χτήματά του.

Κ' έτσι ξεκίνησε ο Βελισάριος στη Μεσοποταμία με γραμματικό του το γνωστό μας Προκόπιο. Τα είχαν οι Πέρσοι χαλασμένα με τους δικούς μας από τον καιρό που ο Ιουστίνος αρνήθηκε να πάρη ψυχοπαίδι του το Χοσρόη, το γιο του Ισδιγέρδη. Άμα λοιπόν ανέβηκε στο θρόνο ο Ιουστινιανός, πρώτη του δουλειά είτανε να οχυρώση τη Νίσιβη.

Σα να μισοξύπνησε μια στιγμή όταν ο Πέρσος ο Βασιλέας πρόβαλε στη Μεσοποταμία, θαρρέψαντας πως ο Κωσταντίνος αποναρκώθηκε και πήγε. Γελάστηκε όμως· κι άμα είδε μεγάλο στρατό έτοιμο να ξεκινήση καταπάνω του, έστειλε κ' έκαμε ειρήνη . Μόλις έκαμε αυτή την ειρήνη, και τούρχεται μικρή ανημποριά. Τον παρακινούν οι γιατροί να πάη στα λουτρά της Ελενόπολης στη Βιθυνία.

Η Μεσοποταμία γέμισε κι αυτή νέα τειχίσματα και κάστρα σκορπισμένα στη Θεοδοσούπολη, στη Κωσταντία, στον Καλλίνικο κι αλλού. Ως και την παλιά τη Ζηνοβία της Ευφρατησίας, ρημαγμένη τώρα και χρόνους, την ξανάχτισε και την ξαναδυνάμωσε ο Ιουστινιανός. Χαλκίδα, Κύρρος, Σούρα, Ευρωπός, Τεράπολη, Νεοκαισάρεια, όλες οχυρωμένες κι αυτές.

Πριν δε συνομολογηθή η οριστική ειρήνη, εξερράγη πάλιν ο πόλεμος το 549 και διήρκεσεν επτά ολόκληρα έτη. Αλλά το στάδιον του αγώνος δεν ήτο πλέον η Μεσοποταμία, αλλά αι παρά τον Καύκασον χώραι. Ο Βελισάριος δεν μετέσχε του νέου πολέμου, ο οποίος μετά πολλάς μεταβολάς της τύχης απέβη κατ' ουσίαν υπέρ του Ιουστινιανού.

Ο πόλεμος δεν είχεν ακόμη λάβει μεγάλας διαστάσεις, ότε απέθανεν ο Ιουστίνος Α' και ανήλθεν εις τον θρόνον οριστικώς ο Ιουστινιανός . Επί τούτου, μετά τινας όχι αποτελεσματικάς μάχας, συγκροτηθείσας κατά το 528 εν Αρμενία και παρά τον Ευφράτην, ο Βελισάριος διορισθείς το επόμενον έτος αρχιστράτηγος των Ανατολικών στρατευμάτων ενίκησε παρά την περίφημον εν Μεσοποταμία πόλιν Νίσιβιν τον εκ 40 χιλ. ανδρών συγκείμενον στρατόν των Περσών, ηγούμενος αυτός 25 χιλιάδων μόνον ανδρών.