Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 12 Μαΐου 2025
Τότε ο Δράκοντας ξέρασε από τα ρουθούνια ένα διπλόν πίδακα φαρμακερές φωτιές: Ο θώρακας του Τριστάνου μαυρίζει σαν σβυμένο κάρβουνο, τ' άλογο του κυλιέται χάμου και ψοφάει. Αλλά ο Τριστάνος ξανασηκώνεται αμέσως και χώνει το γερό ξίφος του μέσα στο στόμα του θηρίου: το ξίφος περνάει πέρα για πέρα και του κόβει την καρδιά στα δύο.
Το δε άλλο ολόκληρον, αφού εκουράσθημεν, ας το αφήσωμεν να το συνενώση κανείς άλλος υπό μίαν έννοιαν, και να του αποδώση κανέν αρμόδιον όνομα. Θεαίτητος. Δέχομαι και την ονομασίαν του ενός και την παράλειψιν του άλλου. Ξένος. Τόρα όμως και αυτό πάλιν πρέπει να το θεωρήσωμεν διπλόν, καλέ Θεαίτητε. Και πρόσεξε να ιδής διά ποίον λόγον. Θεαίτητος. Λέγε. Ξένος.
Το αλφάβητον κάθε γλώσσας πρέπει να έχη τόσα ψηφία, όσαις είναι κι η στοιχιακαίς του φωναίς. τα περισσότερα, ή ολιγώτερα δεν φέρουν άλλον καρπό στο γράψιμο από σύγχισιν και σκοτούραν. ορθογραμμένη λέξη είναι εκείνη, οπού η προφορά, από το αράδιασμα των ψηφιών της, δεν παραλλάζει από εκείνην, οπού συνηθιέται στην ομιλίαν. κι' όποιος γράφει αλλοιώς από ότι προφέρει, δεν ορθογραφεί, κι όποιος γράφει αλλοιώς απ' ότι κραίνει, και προφέρει τα γραμμένα σαν πως δεν κραίνει, κάνει διπλόν κι' ανωφέλευτον κόπον. ζωγραφίζει γαλάζιο τριαντάφυλλο, οπού δεν είναι στον κόσμο, για να έχη χρείαν από κόκκινα μυτογιάλια για να το ιδή. καθώς θελά το ήβλεπε με γυμνά τα μάτια στο φυσικό του χρώμα.
Μίαν νύκτα, υπό τα παράθυρα της ωραίας Φλωρούς, μεγάλη έρις και σύγκρουσις επήλθε μεταξύ δύο ομίλων. Η παρέα του Νίκου του πουργοτζή αργοπορούσεν υπό τον εξώστην της οικίας, τραγουδούσα το «Άστρο της αυγής» και την «Πάπια του γιαλού»· τότε έφθασεν η παρέα του Γιάννη του Καβούλη, ψάλλουσα τον «Διπλόν καϋμόν». Τότε αι δυο ομάδες ήλθον εις ρήξιν.
ΘΕΡΑΠΩΝ Απ' το μαντείο του θεού ο άνδρας της Κρεούσης είχε γυρίση, φέρνοντας το νέο το παιδί του, κ' ετοίμαζε για τους θεούς θυσίες και τραπέζι• ο Ξούθος τράβηξεν εκεί, στο μέρος όπου λάμπει του Διονύσου η φωτιά, να βάψη με θυσίες τον βράχο τον διπλόν εκεί για το παιδί που βρήκε, και είπε: γυιέ μου• τώρα εσύ μείνε στα μέρη ετούτα, και δείξε στους εργάτας μας πως της σκηνές θα στήσουν• κι' αν τύχη και αργήσω εγώ, να κάμης συ θυσία εις τους γεννήτορας θεούς, και κέρασε τους φίλους που θα βρεθούν εκεί• αυτός επήρε τα μοσχάρια κ' έφυγε• τότε το παιδί έστησε τη σκηνή του ασκέπαστη ένα γύρω της, κι' απάνω σε κολόνες, κι' από του ηλίου τη φωτιά να ήνε φυλαγμένη, που ούτε του μεσημεριού η αχτίνες να την πιάνουν, ούτε το ηλιοβασίλεμα• με μάκρος ενός πλέθρου την έφτιασε τετράγωνη• δέκα χιλιάδες πόδες, όπως το λένε οι σοφοί, είχε από κάτω πλάτος, γιατ' ήθελε στο δείπνο αυτό ολόκληρον να φέρη τον κόσμο πούνε στους Δελφούς• παίρνοντας δε ακόμα όσα υφάσματα ιερά στους θησαυρούς βρισκόνταν, που ήταν θάμα να τα ιδής, τ'άπλωσεν όλα κάτω• και πρώτα πέπλους έρριξε στη στέγην από πάνω που είχε του Διός ο γυιός, ο Ηρακλής, φερμένους, των Αμαζόνων λάφυρα, εις το θεό να αφήση.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν