United States or Iraq ? Vote for the TOP Country of the Week !
Έγκειται εις τας παρά προσδοκίαν παρομοιώσεις, εις τα «αλμυρά» ανέκδοτα, εις τους σατυρικούς υπαινιγμούς διά τον Π. Σούτσον και την Νέαν Σχολήν, εις την ανεξάντλητον φιλοσκωμμοσύνην, εις την επιγραμματικήν δύναμιν.
Είχε γυρίσει πάλι το καλοκαίρι, οι αστροφεγγιές σκορπούσανε τα μάγια τους στην ακρογιαλιά, το χώμα κ' οι θημωνιές ύστερα απ' τις ψιλές βροχούλες σκορπούσανε μεθυστικές μυρωδιές στον κάμπο, και τα φύκια στην ακρογιαλιά βαλσαμώνανε τον αέρα με την αλμύρα τους. Ο Παύλος γύρισε και είπε της Παυλίνας: — Γιατί είσαι παραπονεμένη, αγάπη μου; Τι θέλεις ακόμα να σου χαρίσω ; Ό,τι είχα σου τώδωκα.
Αφού δε εκόρεσαν την πείναν εσκέφθησαν οι καλοί πατέρες να σβέσωσι και την δίψαν, καθότι οι τότε μοναχοί, πρώτον έτρωγον μέχρι χορτασμού και έπειτα εζήτουν αλμυρά αρτύματα και οίνον, ίνα δροσίζωσι κατ ξηραίνωσι τον λάρυγγα εναλλάξ, αμιλλώμενοι τις πρό τινος περισσότερον να πίη.
«Θεά θεόν εμ' ερωτάς, οπού 'λθα εδώ να σ' εύρω• και όπως ζητείς, αλάθευτα το πράγμα εγώ θα σ' είπω• να 'λθώ εδώ πέρα επρόσταξε, χωρίς να θέλω, ο Δίας• ποιος τόσ' αλμυρά κύματα αυτόθελα θα επέρνα 100 άμετρα; και ουδ' είναι σιμά χώρα θνητών ανθρώπων, 'που των θεών κάμνουν θυσιαίς κ' εξαίσιαις εκατόμβαις. αλλά ποτέ δεν ξέφυγε κανείς των αθανάτων, ουδ' εματαίωσε τον νου τ' αιγιδοφόρου Δία. λέγει πως ο αμοιρότερος άνδρας σιμά σου υπάρχει, 105 απ' όσους γύρω εμάχονταν 'ς τα τείχη του Πριάμου χρόνους εννηά, κ' επόρθησαν 'ς τον δέκατο την πόλι• και 'ς την πατρίδα ως έστρεφαν επταίσαν της Αθήνης, οπ' άνεμον τούς σήκωσε κακόν και μακρύ κύμα. και οι λαμπροί του σύντροφοι τότ' όλοι αφανισθήκαν, 110 κ' εδώ 'φεραν ο άνεμος εκείνον και το κύμα. αυτόν εδώθε ογλήγορα προστάζει ν' αποπέμψης• ότι δεν μέλλει να χαθή μακράν των ποθητών του, αλλ' είναι μοίρα του να ιδή τους ποθητούς, να φθάση 'ς το σπίτι το υψηλόσκεπο, 'ς την γη την πατρική του». 115
Η θερμότης επιδρά επί των ελαφρών μερών της τροφής, άτινα επιπλέουσι και τρέφουσι το ζώον, διότι είναι γλυκέα, τα δε πικρά και αλμυρά, βαρέα όντα, δεν εξατμίζονται υπό της θερμότητος και δεν εισέρχονται εις την θρέψιν. Εάν μη ενωθώσιν εις έν ο λιπαρός και ο γλυκός, θα είναι οκτώ οι χυμοί.
Τους άκουσε και φοβήθηκε. Και να, τώρα· πάνε πέντε χρόνια κ' είνε καλύτερα απ' τον καθένα τίποτε δεν τον πείραξε. Όλο το κακό ήτανε ναφήση τη θάλασσα, να μαραζώση στη στερηά, να θάβη τον κόσμο, να γενή παπάς — Θεέ μου, συχώρεσέ με. Αχ! και να ήτανε ένα πανάκι, να τον πάρη στο γιαλό, στο πέλαγο, να χόρταση αέρα βάλσαμο, να πιή την αλμύρα με τη φούχτα του!
Αι πολλαί διώρυχες και αι διάφοροι αυτών περιστροφαί είναι αιτία τούτου. Ιδού δε διά ποίον λόγον ο βασιλεύς απεφάσισε να κατακόψη την χώραν του· οι Αιγύπτιοι όσοι είχον τας πόλεις ουχί επί του ποταμού αλλ' εις τα μεσόγεια, μη δυνάμενοι να αντλήσωσιν εκ του Νείλου και στερούμενοι ύδατος, έπινον ύδατα αλμυρά αντλούντες αυτά εκ φρεάτων.
Κυνηγούμεν δε πτηνά από τα εισερχόμενα εις το κήτος και συλλαμβάνομεν ζωντανά ψάρια, εξερχόμενοι εις τα σπάραχνα του θηρίου, όπου και λουόμεθα όταν θέλωμεν. Αλλά και λίμνη υπάρχει αλμυρά εις όχι μακράν απόστασιν, η οποία έχει περίμετρον είκοσι σταδίων και περιέχει παντοειδή ψάρια• εις αυτήν κολυμβούμεν και πλέομεν με μικρόν σκάφος το οποίον εγώ κατεσκεύασα.
Το σχέδιον των διωκτών μου συνέκειτο αναμφιβόλως εις το να επιτείνουν την δίψαν μου, διότι η τροφή που μου είχαν εις τον δίσκον ήτο πολύ αλμυρά. Εκύτταξα εις το κενόν και παρετήρησα την οροφήν της φυλακής μου. Ευρίσκετο αύτη τριάκοντα ή τεσσαράκοντα πόδας υπεράνω της κεφαλής μου και η κατασκευή της παρωμοίαζε προς την των τοίχων.
Διά τούτο και πολλοί εκ των αρχαίων φυσιολόγων λέγουσιν, ότι το ύδωρ είναι τοιούτον, οποία είναι η γη διά της οποίας διέρχεται. Και τούτο είναι φανερόν προ πάντων εις τα αλμυρά ύδατα• διότι τα άλατα είναι είδος τι γης. Και πηγαί πολλαί υπάρχουσιν, αίτινες είναι άλλαι μεν πικραί, άλλαι δε οξείαι, άλλαι δε έχουσιν άλλους διαφόρους χυμούς. 8.
Λέξη Της Ημέρας