United States or Montserrat ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αλλ' όποιον πρέπει να ακούς, αυτόν δεν θέλει μάθει Ούτε θεός, ούτ' άνθρωπος ποτέ προτήτερά σου. Όσα δε δίχως τους θεούς να στοχασθώ θελήσω, Εσύ αυτά μην ερωτάς, μήτε να εξετάζης. Τον είπε πάλ' η δοξαστή και βοϊδομμάτα Ήρα· Πώς τέτοιον λόγον λάλησες, σκληρότατε Κρονίδη. Μάλιστα πρώτ' ούτ' ερωτώ, και ούτε σ' εξετάζω· Στοχάζου ησυχότατα οπόσα κι' αν θελήσης.

ΝΕΑΝΙΑΣ Βρε για σταθήτε: κι' αν εσείς με κάνετε κομμάτια, πώς θα μπορέσω πειά να ιδώ μιαν ώμορφη στα μάτια; Γ' ΓΡΑΥΣ Κάμε καλά• μα πρώτ' αυτό θα κάνης δίχως άλλο. ΝΕΑΝΙΑΣ Με ποιά προτήτερ' απ' της δυο τα μάτια μου θα βγάλω; Β' ΓΡΑΥΣ Δεν ξέρεις; κόπιασ' από 'δω. Β' ΓΡΑΥΣ Ώ, μα τον Δία! τον κρατώ και δεν σου τον αφίνω. Γ' ΓΡΑΥΣ Κ' εγώ δεν σου τον δίνω.

Να βάζετε την ηδονή πειό πρώτ' απ' τη σοφία, είν' έγκλημα• και δίκηο πειά δεν είνε, τους ανθρώπους κακούς να λέμε, σαν αυτοί μιμούνται τους θεούς των!. . . Αιτία είνε ακλόνητη ευτυχίας μεγάλης, όταν λάμπουνε μια μέρα νέα παιδιά στο σπίτι, για ν' αφήσουνάλλα παιδιά τα πλούτη του πατέρα.

Αχ, ήξερα πως με αγαπούσες, το ήξερα από αυτό το πρώτ' αντίκρυσμα του γλυκού σου βλέμματος, από την πρώτη πίεση του χεριού σου· αλλ' όμως όταν πάλι ήμουν μακριά σου, όταν έβλεπα τον Αλβέρτο στο πλευρό σου, έπεφτα πάλι στη θλίψη και στον πυρετό της αμφιβολίας.

Πλούτος είναι η δ ο υ λ ε ι ά . Ποτέ δεν είμαστε φτωχοί, όσο μπορούμε και δουλεύουμε. Και πρέπει πρώτ' απ' όλα να δουλεύουμε στον τόπο μας και να τον καλοδουλεύουμε τον τόπο μας σαν κάτι που το αγαπούμε περισσότερο από κάθε άλλο πράμα.

Κ' εγώ με λόγια μαλακάεκείνους απαντούσα• «το πλοίο πρώτ' ας σύρουμετην γη, και τ' άρμεν' όλατα σπήλαια μέσ' ας θέσουμε, και ομού τα υπάρχοντά μας, κ' εσείς μαζή μου να 'λθετε μ' ασπούδα ετοιμασθήτε, 425της Κίρκης τ' άγια δώματα να ιδήτε τους συντρόφους, οπ' άκοπα φαγοποτούν, ότι έχουν αφθονία».

Είν' τα παιδιά στη δυστυχία δύναμι, στην ευτυχία είνε χαράς πηγή, και με τα όπλα δύναμι σωτήρια εις της πατρίδος φέρνουνε τη γη. Πειό πρώτ' απ' τα παλάτια κι' απ' τον πλούτο τα προτιμώ τα φρόνημα ταγέρια• εγώ χωρίς παιδιά μισώ το βίο, κι' όποιος τον θέλει, νάχη κατηγόρια. Ας κάνω εγώ παιδιά, παιδιά καλά, κι' ας λείψουνε τα πλούτη τα πολλά.

«Του Ποσειδώνα βασιληά, ευχήσου, ω ξένε, τώρα• 'που εδώ φθασμένοι έτυχετην εκατόμβη εκείνου• και αφού σπονδίσης κ' ευχηθής, ως πρέπει, δος και τούτου 45 την κούπα του γλυκύτατου κρασιού για να σπονδίση• ότι και αυτός θα εύχεται, θαρρώ, των αθανάτων• και των θεών οι άνθρωποι ανάγκην έχουν όλοι• αλλ' είν' αυτός νεώτερος, ομήλικος μ' εμένα, ώστε θα δώσω πρώτα εσέ το τ' ολόχρυσο ποτήρι». 50 Την κούπα με γλυκό κρασί της έβαλετα χέρια• και άρεσ' ο άνδρας συνετός και δίκαιος της Αθήνης, ότι πρώτ' έδωκεν αυτής τ' ολόχρυσο ποτήρι. κ' ευχήθη ευθύς του βασιληά θερμά του Ποσειδώνα•

Κι ο Δάφνης έφευγε, αφού τους εφίλησε πρώτ' από τη Χλόη για να μείνη απείραχτο το φίλημα εκείνης. Μα κι άλλες πολλές φορές ξαναπήγε εκεί μ' άλλους τρόπους· κ' έτσι ο χειμώνας δεν επέρασε γι' αυτούς δίχως έρωτα.

ΒΛΕΠΥΡΟΣ Πώς; θάνε κοινός ο βίος; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Πρόφθασε να φας σκατά! ΒΛΕΠΥΡΟΣ Μπα, κοινά θάνε κι' αυτά; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ δυσανασχετούσα• Μας τον γάμησες τον λόγο! θα σου τώλεγα και τούτο. Πρώτα πρώτ' απ' όλα τάλλα θα μοιράσουμε τον πλούτο• κι' ό,τι ο καθένας έχει• θα χωρίσω και τη γη ισα μερδικά να βγη.