Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 19 Ιουνίου 2025
Αλλ' αυτοί όχι μόνον δεν με απήλλαξαν από την παλαιάν άγνοιαν, αλλά και εις μεγαλειτέρας αμφιβολίας μ' έρριψαν με τας αρχάς, τα τέλη, τας ατόμους, τα κενά, τας ύλας και ιδέας και άλλα τοιαύτα κολοκύθια, τα οποία μου έρριπταν κατά κεφαλής.
Απεκρίθη η Γερακούλα και κατήλθε, σύρουσα την ξένην προς την θύραν βιαίως. Κ' επανελάμβανε· — Ψόφησε! Εν ω αντήχει ο φοβερός τριγμός των ροκανιζομένων φύλλων. Κατά πρόληψιν παλαιάν δεν πρέπει «ξένο μάτι» να ίδη το καματερό.
Αν θέλης να μου δείξης την παλαιάν αγάπην σου, όπως σου λέγω κάμε, και φέρε τι να σκεπασθή αυτός ο γυμνωμένος. Αυτόν θα πάρω οδηγόν. ΓΕΡΩΝ Είναι τρελλός, αυθέντα. ΓΛΟΣΤ. Τρελλοί τυφλούς να οδηγούν είναι η ώρα τώρα. Κάμε αυτό, που σου ζητώ, ή όπως θέλεις κάμε, πλην φύγε, σε παρακαλώ. ΓΕΡΩΝ Πηγαίνω να του φέρω ανθρωπινά φορέματα, κι' ας γίνη ό,τι γίνη! ΓΛΟΣΤ. Πού είσαι συ; Έλα εδώ.
Η κρήνη εκείνη πλησίον της πόλεως ευρισκομένη εχρησίμευεν εις πλείστας αξίας λόγου εργασίας, και από των αρχαίων χρόνων παρέμεινε μέχρι σήμερον η συνήθεια να μεταχειρίζωνται το ύδωρ αυτής εις τας τελετάς του γάμου και άλλας ιεροπραξίας. Διά την παλαιάν δε ταύτην κατοίκησιν η Ακρόπολις καλείται και μέχρι τούδε ακόμη υπό των Αθηναίων πόλις.
Εάν δε φονεύση ιδικόν του δούλον, ας καθαρθή και ας είναι απηλλαγμένος από τον φόνον συμφώνως με τον νόμον. Εάν δε κανείς φονεύση ελεύθερον ακουσίως, ας κάμη καθαρμούς τους ίδιους με τον φονέα δούλου, ας μη περιφρονήση όμως κάποιαν παλαιάν παράδοσιν των αρχαίων.
Οι τέσσαρες άνδρες εξελθόντες εις την ατραπόν, έστησαν προς στιγμήν, ως διστάζοντες, αλλά μάλλον διότι ο είς τούτων, ο φαινόμενος ως αρχηγός, προσεπάθει να διακρίνη τα μέρη ως άνθρωπος θέλων ν' αναμνησθή παλαιάν γνωριμίαν.
Τώρα πηγαίνετ' απ' εδώ, σεις όλοι, τραβηχθήτε. Συ, Καπουλέτε, μοναχά έλα μαζή μου τώρα· και το απόγευμα και συ να έλθης, ω Μοντέκη , τι άλλο απεφάσισα κι' ορίζω να το μάθης. Φύγετ' ευθύς, ή θάνατος θα είναι η ποινή σας! ΜΟΝΤΕΚΗΣ Ποιος ξαναέβαλε φωτιάν 'ς την παλαιάν μας έχθραν; Ήσουν εδώ απ' την αρχήν, ανεψιέ; Ειπέ μου.
Όλην αυτήν την παλαιάν ιστορίαν ανελογίζετο, και ο ύπνος ποτέ δεν της ήρχετο. Ερευνώσα την συνείδησίν της, έν πράγμα εύρισκεν ότι είχε κάμη και τότε και τώρα το είχε κάμη διά καλόν. Εκουλουριάζετο υποκάτω εις το μάλλινον σκέπασμα, επί του δεξιού πλευρού κειμένη, κ' έκυπτε την κεφαλήν εις το στέρνον, κ' επροσπάθει να ζαλισθή, να ναρκωθή, να της έλθη λήθαργος.
Ούτος δε μας διηγήθη μίαν ιστορίαν, την οποίαν γνωρίζει από παλαιάν παράδοσιν, και την οποίαν είπε, ω Κριτία, και τώρα εις τον Σωκράτην, ίνα και αυτός μεθ' ημών κρίνη αν είναι κατάλληλος ή όχι εις το θέμα της συνδιαλέξεως ημών. Κριτίας Ταύτα πρέπει να πράξωμεν, αν συμφωνή και ο τρίτος σύντροφος, ο Τίμαιος. Τίμαιος Συμφωνώ.
Είπε, και αυτοί 'ς την προσταγήν υπάκουσαν κ' επήγαν· 'ς τον θάλαμο τον εύρηκαν χωρίς να τους νοήση· εκείνος ζητούσ' άρματα 'ς το βάθος του θαλάμου, 180 και αυτοί 'ς τα πλάγια στάθηκαν της θύρας κ' εκαρτέρουν, και ως πάτησ' ο γιδοβοσκός Μελάνθιος το κατώφλι,— και 'ς το 'να χέρ' είχε λαμπρό περίκρανο, πλατείαν εις τ' άλλο ασπίδα παλαιάν, και μουχλαραχνιασμένην, οπ' ο Λαέρτης ήρωας φορούσ' ότ' ήτο αγόρι, 185 ριμμένην τώρα, και η ραφαίς λυθήκαν των λουριών της,— επάνω τ' ώρμησαν οι δυο και απ' τα μαλλιά τον σύραν μέσα, και χάμαι βρόντησαν τον κατατρομασμένον. χέρια και πόδια του 'δεσαν αντάμ', αφού με τρόπον σκληρόν τα οπισθογύρισαν, ως ο Λαερτιάδης 190 επρόσταξ' ο πολύπαθος ο θείος Οδυσσέας και, αφού σχοινί του πέρασαν, 'ς την κορυφή του στύλου τον ανεβάσαν υψηλά τα πατερά να εγγίξη. και του 'πες με περίγελον, ω Εύμαιε χοιροτρόφε· «Τώρ', ως σου πρέπει, μαλακά, Μελάνθιε, πλαγιασμένος 195 θα ολονυκτήσης έξυπνος, και δεν θα σε ξαφνίση ερχόμεν' η χρυσόθρονη του όρθρου θυγατέρα απ' ταις ροαίς του Ωκεανού, την ώρα 'που συ φέρνεις τα ερίφια μες τα δώματα να φάγουν οι μνηστήρες».
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν